# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
DEMOLITION HAMMER – Tortured Existence
| 26.01.2025

Scott Burns imzası taşıyan hayvanlıklar serisi, bölüm 1: Thrash metalde acımasızlığın sınırlarını zorlamak.

DEMOLITION HAMMER gibi bir grubun 1990’da çıkan ilk albümünün ilk şarkısının Spotify’da 1 milyondan fazla dinlenmiş olması nasıl bir şeydir farkında mısınız?

Bu kadar tavizsiz, bu kadar hayvan evladı bir grup olup bunu başarmak cidden takdir edilesi bir olay.

Ama buna çok da şaşırmamak lazım. Sonuçta DEMOLITION HAMMER hayvan çocuğu thrash metal dendiğinde akla gelen en önemli isimlerden biri ve thrash metalini öküzlüğün sınırlarında sevenler için ilk tercihlerden biri.

Her ne kadar DEMOLITION HAMMER’ın metal tarihine çaktığı en büyük çivinin “Epidemic of Violence” olduğunu söylemek daha doğru olsa da “Tortured Existence” da doksanların ilk yarısına damga vuran bir dolu kült albümden biri olarak kulakları şenlendirmiş, müzik yoluyla şiddetin önemli temsilcilerinden biri olmuştu.

Esasında bu inceleme, şimdilik üç albümlük olarak düşündüğüm bir Scott Burns’e saygı temasının ilk ayağını oluşturuyor. Metal dünyasında bir dolu önemli yapımcı var, ancak Scott Burns’ün doksanların ilk yarısında imza attığı başyapıt sayısı gerçekten akıllara durgunluk verecek cinsten.

Birkaç örnek vereyim diye düşündüm, ama en az on albüm falan yazmam gerektiğini görünce hiç girmeyeyim dedim.

Önümüzdeki günlerde Burns imzası taşıyan ve bunca yıldır bir şekilde incelemeye sıra gelmeyen klasikleri buralarda ağırlayacağız.

Scott Burns’den devam edersek, DEMOLITION HAMMER’ın burada yaptığı iş için referans verilebilecek çok belirgin örnekler var. 1990, 1991’de çıkan, yine Burns imzası taşıyan ve “Tortured Existence”daki müzikal karaktere çok yakın duran birtakım albümler var. Bunların başında bence SEPULTURA – “Arise” geliyor. Özellikle davul tonlaması ve davulculuk performansı açısından iki albüm birbirine çok benziyor. Aynı şekilde DEATH – “Spiritual Healing”, DEICIDE – “Deicide”, GORGUTS – “Considered Dead” gibi aynı yıl çıkan ve Burns imzası taşıyan albümlerdeki kick davul tonlarının birbirleriyle çok benzeştiğini görebilirsiniz. Bu gibi detaylar sayesinde “Tortured Existence” da 90’lar başının o büyüsüne sahip olmayı ve farklı bir çekiciliğe kavuşmayı başarıyor.

“Tortured Existence”ta DEMOLITION HAMMER’ın tavizsiz bir saldırganlık sunduğunu görüyoruz. Her ne kadar “Epidemic of Violence”ta pek çok açıdan kulağa daha da azgın ve acımasız gelseler de ilk albümlerinden bu denli vahşet dolu olmaları bambaşka bir olay. Albümde “Crippling Velocity” gibi “steroid kullanmış EXODUS” karakterinde thrash metal yapıtlarının yanı sıra “Paracidal Epitaph” gibi daha death metale yaklaşan şarkılar da var. Ne var ki grup olayı thrash metal odaklı gördüğünden, misal blast beat kullanılsa hemen bir death metal şarkısına dönüşecek “Hydrophobia”, davulun skank beat’inden dolayı ister istemez thrash metal sularında kalıyor.

“Tortured Existence”la ilgili değerli konulardan biri grubun ilk albüm olduğu düşünüldüğünde yeterli miktarda akılda kalıcı rif yazmayı ve thrash metal yapıyor olmalarına rağmen orta tempolara da inerek işin groove tarafını da yansıtmayı başarabilmesi. Bu sayede DEMOLITION HAMMER hem tekme tokat mahalle dayağı atarken bir yandan da boyun kaslarının canına kasteden kafa sallama şenlikleri düzenlemekten de geri kalmıyor. Albümdeki yırtıcı ve vahşi rif karakterine tezat oluşturacak şekilde genelde sıcak ve blues gamları üzerinden ilerleyen bir solo kullanımı var. Bu açıkçası benim çok hoşlaştığım bir olay değil ve bu tür yırtıcı işlerde bluesy soloları sevmiyorum, ancak adamlar 35 yıl önce böyle karar verdiğine ve albüme yedirmeyi başardığına göre diyecek bir şey yok. Sonuçta “gelmiş geçmiş en sert thrash metal albümü” başlığıyla incelediğim “Epidemic of Violence”ta da böyle, o yüzden mıymıya gerek yok.

Doksanların ilk yarısı inanılmaz bir memba. Bunca yıldır incelemeler yazıyoruz, her türden binlerce grubun diskografisini incik cıncık ediyoruz. Ama görüyoruz ki sadece metalin sonsuz bir derya olması bir yana, beş yıllık kısacık bir dönemden bile sayısız üst düzey albüm çıkıyor. Kafayı kırsam ve 2025’te sadece 1990-1995 arası çıkmış albümleri inceleyeceğiz desem, bir gün bile “ne yazsak ya pek de bir şey kalmadı” demeyiz. Hâlihazırda o dönemden yüzlerce albüm incelemiş olmamıza rağmen. “Tortured Existence” da bu yaratıcı zaman diliminin önemli albümlerinden biri ve DEMOLITION HAMMER gibi sonradan pek çok gruba ilham veren bir canavarın metal dünyasıyla buluştuğu ilk albüm olarak thrash metal dinleyen herkesin mutlaka dağarcığında olması gereken bir yapıt.

8,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.13/10, Toplam oy: 16)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
1990
Şirket
Century Media Records
Kadro
Steve Reynolds: Vokal, bas, geri vokal (4)
James Reilly: Gitar, geri vokal
Derek Sykes: Gitar, geri vokal (4)
Vinny Daze: Davul, geri vokal (4)

Konuk:
Scott Burns: Geri vokal (4)
Şarkılar
1. .44 Caliber Brain Surgery
2. Neanderthal
3. Gelid Remains
4. Crippling Velocity
5. Infectious Hospital Waste
6. Hydrophobia
7. Paracidal Epitaph
8. Mercenary Aggression
  Yorum alanı

“DEMOLITION HAMMER – Tortured Existence” yazısına 10 yorum var

  1. Seyfettin Dursun says:

    Düşünüyor ve thrash metal tarihinde “.44 Caliber Brain Surgery”den daha gaz bir açılış şarkısı var mı, emin olamıyorum. Yakın rakipleri Testament “D.N.R.”, Destruction “The Final Curtain”, Overkill “Necroshine”, Exodus “Raze” ve Annihilator “Bloodbath” olabilir ama hiçbirinde 44′teki kadar net bir kafaya çekiç indirme efekti yok!

  2. Cryosleep says:

    Darbeli matkap.

  3. Raddor says:

    Daha dün akşam Skull Fracturing Nightmare’e kafa sallamıştım. Keşke tün gruplarda bas gitar böyle kütür kütür duyulsa.

  4. Mükemmel bir grup ismi, hastasıyım.

  5. Scream Bloody Gore says:

    “Scott Burns is God” denilmişti 90′larda… Eaten Back to Life onun ellerinden çıkmasa CC o kadar iyi başlayamazdı diye düşünüyorum mesela, bu Demolition Hammer albümüne de 9 puan basıyorum.

  6. Bektasov says:

    Tam death metal yapacakken son anda thrash metal yapmaya karar vermişler gibi bir grup . 8,5/10

  7. Erutururu says:

    Bu albümün gitar tonları bana acayip derecede Tomb of the Mutilated dönemi CC’yi anımsatıyor. 44 Caliber’ın girişini de Hammer Smashed Face’e benzetiyorum hatta.

    Beton gibi albüm 8/10

  8. PapayaBlood says:

    It’s crazy that this album is such a killer! I saw these guys twice in my lifetime – brings me nostalgia.

  9. Harundoom says:

    Ayıptır söylemesi geçen sene Demolition Hammer’ı canlı izledim. Başka hiçbir konserde can güvenliğimden o kadar endişe etmemiştim. Muazzam bir hayvanlık.

  10. eatthegun says:

    Ergenlikte thrash metali yeni keşfedip manyak gibi sabah akşam yeni thrash grupları keşfetmeye çalıştığım zamanlar karşıma çıkıp bana kafayı yedirmişti öküz gibi prodüksiyonuyla falan. En sevdiğim olaylardan biri thrash metalin bu şekilde sınırlarını zorlayan ama thrash dışına kaçmayan müzik.

    HİLTİ isimli bi gruptan da böyle bir müzik beklenirdi

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.