Son albümü “The 8th Sin”i 10 yıl önce çıkaran NOCTURNAL RITES yeni albÃümü “Phoenix“i 29 Eylül’de yayınladı.
Albüm detayları da şöyle.
01. A Heart As Black As Coal
02. Before We Waste Away
03. The Poisonous Seed
04. Repent My Sins
05. What’s Killing Me
06. A Song For You
07. The Ghost Inside Me
08. Nothing Can Break Me
09. Flames
10. Used To Be God *
11. Welcome To The End
“What’s Killing Me” klibi şöyle.
Albümden yayınlanan şarkılar aşağıda.
Kadrosunu SCAR SYMMETRY gitaristi Per Nilsson’la güçlendiren NOCTURNAL RITES’a dair ilginç detaylardan biri, grubun 1990 yılında bir death metal grubu olarak kurulması, ancak ilk albümü “In a Time of Blood and Fire”a kadarki sürede power metale dönüşüp kariyerini power metal grubu olarak sürdürmesi.
A Heart As Black As Coal’u, şu 7-8 (hatta galiba 9 da) telli gitar çıktıktan sonraki piyasayı kabus gibi kaplamakta olan modern riff anlayışı dışında epey beğendim. Nocturnal Rites’ın belli bir prog yönü vardı, az da olsa. Ama aslen power metal grubu olan bir topluluğun bila gitar yaklaşımını bu kadar etkilediyse, şu gitar yaklaşımını bulanın önünde e…. yok lan şaka, onun ebesine selamlarımı yolluyorum.
Before We Waste Away beni pek heyecanlandırmamıştı, standart melodik hit bir şarkıydı. Ama A Heart As Black As Coal’dan sonra biraz heyecanlandım. Çok hoş geldi genel olarak. Kapak da güzel, bakalım küllerinden gerçekten doğabilecek mi grup.
Kocaman bir hayal kırıklığı demesem de, A Heart As Black As Coal dışında, standart melodik metal (ve hatta rock) karakterinde parçalar geldiği için pek de memnun değilim. “Shadowland” ne güzeldi oysa ki…
koya koya en kötü albümü koymanızda çok ilginç olmuş :)
A Heart As Black As Coal’u, şu 7-8 (hatta galiba 9 da) telli gitar çıktıktan sonraki piyasayı kabus gibi kaplamakta olan modern riff anlayışı dışında epey beğendim. Nocturnal Rites’ın belli bir prog yönü vardı, az da olsa. Ama aslen power metal grubu olan bir topluluğun bila gitar yaklaşımını bu kadar etkilediyse, şu gitar yaklaşımını bulanın önünde e…. yok lan şaka, onun ebesine selamlarımı yolluyorum.
Before We Waste Away beni pek heyecanlandırmamıştı, standart melodik hit bir şarkıydı. Ama A Heart As Black As Coal’dan sonra biraz heyecanlandım. Çok hoş geldi genel olarak. Kapak da güzel, bakalım küllerinden gerçekten doğabilecek mi grup.
Kocaman bir hayal kırıklığı demesem de, A Heart As Black As Coal dışında, standart melodik metal (ve hatta rock) karakterinde parçalar geldiği için pek de memnun değilim. “Shadowland” ne güzeldi oysa ki…