Yeni yıla günler kala yazacak şey düşünürken, birden halay çekesim geldi. Tek başıma yaklaşık bir buçuk saat halay çektikten sonra, metalci bir kişi olduğumu hatırladım ve bir anda kafamda bir şeyler belirmeye başladı. “Şeyi mi yazsam acaba” diye düşünür gibi olurken, televizyondan gelen “yeni yılda dünya barışı istiyorum, bir de kılçıksız balık üretilsin istiyorum” diyen manken kızımızın demeciyle sarsıldım (ben sürekli magazin programı izlerim).
Baktım arkamda ev arkadaşım var, omzumdan tutmuş o sarsıyor. “Madem halay çekiyorsun, madem metalcisin, e bir de dünya barışını duydun, neden Doğu ile Batı’nın nefis bir sentezini yapan, Ortadoğu’nun incisi ORPHANED LAND’i yazmıyorsun” dedi bana (ORPHANED LAND kısmını bağırarak söyledi evet).
Bu fikre sıcak baktım ve hemen Kudüs’ün yolunu tuttum olayları yerinde görmek adına. Ertesi sabah işe gideceğim aklıma gelince Tahran’dan geri dönmem her ne kadar uyku düzenimi altüst ettiyse de, gökyüzünde uçak değiştiren ilk kişi olarak tarihe geçmem de haneme artı puan olarak yazıldı.
ORPHANED LAND’i ilk olarak “Mabool” ile tanıdım. Nedense bir film şeridi gibi akıp giden metal dinleme sürecimde, hayatıma etki eden çoğu albümü ilk kez dinlediğim yer, zaman, durum, diğer albümlere oranla nedense daha farklı, daha özel olmuştur.
“Mabool”u ilk kez duyduğumda, çalan şarkı yine Mabool adlı şarkıydı; ben ise Bolu taraflarında bir dağ evinde, camdan bakıyor ve manyak gibi yağan yağmuru izliyordum gerçek bir duygu insanıymışçasına. Aha da o an:
Lafı uzatmadan, “Mabool”un ilk duyduğum anda kulu kölesi olduğumu söyleyebilirim. Haftalarca başka bir şey dinleyemediğim gibi, CD’sini ev ve araba için iki kez almış, onunla da yetinmemiş ORPHANED LAND’e gitarist olarak girmiştim (…).
“Mabool” çoğu insan gibi benim için de özel bir albüm. Her notası bir başka güzel, her notası albümün bütünlüğü adına hayati önem taşıyan, bence harika olmayan tek bir şarkı dahi içermeyen bir albüm. Bir başyapıt mı? Bir albümün başyapıt olması için gereken kriterleri bilmiyorum açıkçası. ORPHANED LAND’in türünde benzersiz bir grup olduğunu düşünürsek; “Mabool” başka gruplara yol gösterecek, çığırlar açacak, yapılmayanın yapıldığı bir albüm değil belki; ama müzikalitesi, akıl almaz güzellikteki şarkılarıyla, nefis mi nefis, şahane bir albüm olduğu açık.
Progresif metal, folk metal ve death metalin su gibi bir sentezini sunan albüm, şahsen zerre haz etmediğim Ortadoğu/Arap’vari melodileri böylesi yaratıcı işlemesiyle takdirimi kazanmış; bu yerel öğeler üstüne bir hayli progresif, üstün müzisyenlik barındıran ama şarkı yapılarını da asla bozmayan bir tavır benimsemiş, her notasının üstüne uzun düşünüldüğü belli bir çalışmaydı.
Dediğim gibi ben grubu bu albümle tanıdığımdan, ORPHANED LAND’in eski halinden, daha direkt halinden zevk alan kimi dinleyicilerin “Mabool”u grubun en kötü albümü olarak görmelerine, ORPHANED LAND’in “Mabool”la birlikte bozmasından yakınmalarına bir türlü anlam verememiştim. Halen de veremiyorum tabii. Ama var böyle düşünenler de.
Albümün konsept yapısı gereği son derece değişken ve katmanlı olan müzik, bu sayede bunca yıl sonra bile tazeliğini, lezzetini koruyor bildiğiniz gibi. Gitarların, vokalin, davulun, klavyenin ve bas gitarın ayrı ayrı gövde gösterisi yaptığı, bestelemesi ne derece zor ve ihtimam gerektiren şarkılar olduklarını her saniyelerinde belli eden parçalarla dolu “Mabool”, farklı ruh durumlarına ve farklı zamanlara uygun yapısıyla da uzun ömürlülüğünü koruyor. Başta da bahsettiğim gibi bir Ekim ayında yağmur altında Mabool dinlemişliğim de var (bak yine duygusal), Ağustos sıcağında arabayla plaja giderken Norra El Norra dinlemişliğim de. Düşün bak albümdeki duygusal varyasyonu.
Bunca yıldır beklenen “ORwarriOR” bu çok ağır bayrağı nasıl devralacak ve ne derece ileri götürecek bilinmez ama, OPRHANED LAND’in “Mabool” ile aşılması çok zor bir yaratım ortaya koyduğu bariz bir gerçek. Sadece “Mabool”un varlığı bile, ondan beri geçen altı yılın ne kadar gerekli ve hak verilir olduğunun bir kanıtı bence; aynı şekilde “Mabool”un öncesindeki sekiz yıllık yazım süreci de cabası.
Fazlasıyla duygusal ve kişisel yaklaşılabilecek düzeyde derin, yoğun, içsel bir albüm olduğundan, daha yüzeysel ve albümün müzikal içeriğinin detayına girmeden yorumlamayı tercih ettiğim “Mabool”, eminim ki sayısız insan için çok değerli, düşündüklerinde bile tüylerini ürperten, bir sürü müzikseverin kim bilir ne duygular yaşadığı bir albüm. Bu sebepten, albümün yaşattıklarını herkes zaten kendi biliyor diyerekten çok fazla detayına inmemeye çalıştım.
“Mabool”la aklını şaşıran ve sıradaki albümü çılgıncasına merak eden, altı yıldır deli gibi bekleyen sayısız ORPHANED LAND hayranı yanılıyor olamaz: “Mabool”, 2000′ler sonrasının metal adına çıkan en önemli albümlerinden biridir, daha da önemlisi eşsizdir, benzeri yoktur.
Kadro Kobi Farhi: Tüm vokaller
Yossi Sassi: Gitar, saz, buzuki, ud
Matti Svatizky: Gitars
Uri Zelcha: Bas
Eden Rabin: Klavye, piyano
Konuklar:
Avi Diamond: Davul
Avi Agababa: Perkusyon
Shlomit Levi: Kadın vokaller
Şarkılar 01. Birth Of The Three (The Unification)
02. Ocean Land (The Revelation)
03. The Kiss Of Babylon (The Sins)
04. A'salk
05. Halo Dies (The Wrath Of God)
06. A Call To Awake (The Quest)
07. Building The Ark
08. Norra El Norra (Entering The Ark)
09. The Calm Before The Flood
10. Mabool (The Flood)
11. The Storm Still Rages Inside
12. Rainbow (The Resurrection)
Vurdulu kırdılı filmler izlemek isteyip de entelliğe zeval getirmekten çekinen sessiz çoğunluğun yardımına yetişen Tarantino gibi, göbek atmak isteyen, coşumlardan coşum beğenmek isteyen yurdum metalcisinin yardımına yetiştin ya Orphaned Land. Sen ne güzel memleketsin Orphaned Land.
Bu albüme diyecek laf yok hakikaten.Çıktığı yıl yazın edinmiştim(!) albümü ve o yaz bu albümle geçmişti.Hala dinlerken o yazı hatırlarım.Ben için bir “yaz albümü” olmuştur.Deniz, kumsal, güneş, yollar ve Mabool…
birth of the three, ocean land, a call to awake, norra el norra, mabool, the storm still rages inside gibi mükemmel parçalar bulunduran bir şaheser. Notum 10.
Halo Dies şarkısı sanırım hayatımda dinlediğim en güzel şarkı. Öyle ki karşılaştırmaya değecek başka şarkı dahi bulamıyorum. Ayrıca öyle dolu bir şarkı ki, yalnızca sözleri bir kitabın başına epigraf olarak verilip, ciltlere varan romanlar yazdırabilir kişiye.
Bunca his nasıl tek bir şarkıda toparlanmış, hangi kafadan çıkmış, bu şarkıyı yazarken ne bok yediğinin farkında mıymış, ve buna benzer yüzlerce soru işareti ile hayretler içerisinde dinliyorum bu şarkıyı, ve elbette ki aynı şaşkınlıkla albümü…
Kritik yazılalı 5 yıldan fazla bir süre olmuş ve sadece 12 yorum :( Gerçi yapılabilecek yorumlar da oldukça kısıtlı. Hayatımda dinlediğim en kusursuz albümlerden biri. Gönül rahatlığıyla 10.
Evet, arada bu tarz klasikleri yeniden hortlatma gibi hain planlarım var.
Arkadaşlar, burası bir müzik sitesi. Başka şeyler de konuşuluyor elbet, ama esas olayı müzik. Müzik dediğimiz olay da zamansız bir kavram. Bu yüzden yıllar önce yaratılan eserlerin incelemelerinin altına gündeme göre yorum yapmayalım lütfen.
“Mabool” gibi bir albümün altına “Bu soykırımcı piçlerin en iyi albümü” yazarsanız, o yorum yayınlanmaz. Sadece yayınlanmamakla kalmaz, beni germiş olursunuz ve bundan sonra yazacağınız siyaset içerikli yorumları da “boşuna tartışma çıkmasın” diye daha hızlı/okumadan silmeme neden olur. Azıcık aklıyla düşünen ve belli bir süredir metal dinleyip takip eden herkes de bilir ki Orphaned Land soykırımcı değil, burası da Twitter değil. Linç mastürbasyonu yapılacak yer hiç değil.
İsrail’de yaşananlardan bu yana sitedeki her yorumunu bu konu üzerine odaklayan arkadaşlar, lütfen bunu yapmayın. Sırf altında tartışma çıkacak sonra ben uğraşacağım diye Orphaned Land’le ilgili haberleri giresim gelmiyor. O raddeye geldi olay. Dünyada olup biten birtakım şeylere tepkili olabilirsiniz ama bu tarz düşüncelerinizi bari alelade albümlerin altına taşımayın rica ediyorum.
@Ahmet Saraçoğlu, abi yazarken kötü niyetim yoktu ama evet yanlış bir yorum farkındayım. ciddiye alıp tartışma çıkaracak biri yorum yapabilrdi.
trollük olsun diye öyle bir ekleme yapmıştım. yoksa kobi ile konuşmuşluşum var diğer üyelerin aksine sıcak kanlı biri. orphaned land’in müziğine saygı duyuyorum ve önemli bir grup olduğunu düşünüyorum., haberlerinin de paylaşılmasında bir sıkıntı yok. burzum dinleyen insanlarız hepimiz. müziği ayrı tutmak gerekli.
(8.47/10, Toplam oy: 154)
Loading ...
Vurdulu kırdılı filmler izlemek isteyip de entelliğe zeval getirmekten çekinen sessiz çoğunluğun yardımına yetişen Tarantino gibi, göbek atmak isteyen, coşumlardan coşum beğenmek isteyen yurdum metalcisinin yardımına yetiştin ya Orphaned Land. Sen ne güzel memleketsin Orphaned Land.
Bu albüme diyecek laf yok hakikaten.Çıktığı yıl yazın edinmiştim(!) albümü ve o yaz bu albümle geçmişti.Hala dinlerken o yazı hatırlarım.Ben için bir “yaz albümü” olmuştur.Deniz, kumsal, güneş, yollar ve Mabool…
Bugün Hürriyet’in İngilizce versiyonunda çıkmışlar.
Gel artık orvaryor diyoruz.
bence bu albüm inanılmaz güzellikte.
tek başına ocean land bile yeter 10 basmaya
birth of the three, ocean land, a call to awake, norra el norra, mabool, the storm still rages inside gibi mükemmel parçalar bulunduran bir şaheser. Notum 10.
albüm kusursuz, storm still rages inside ve ocean land mükemmel, e daha nolsun 10/10…
ilk iki albümün daha iyi olduğunu düşünüyorum. prodüksüyonları bununki kadar düzgün olsaydı bence herkes onları da en az bunun kadar sevecekti.
Ulan insanları seviyorum
http://www.youtube.com/watch?v=Q8WSao7Q194&sns=fb
Halo Dies şarkısı sanırım hayatımda dinlediğim en güzel şarkı. Öyle ki karşılaştırmaya değecek başka şarkı dahi bulamıyorum. Ayrıca öyle dolu bir şarkı ki, yalnızca sözleri bir kitabın başına epigraf olarak verilip, ciltlere varan romanlar yazdırabilir kişiye.
Bunca his nasıl tek bir şarkıda toparlanmış, hangi kafadan çıkmış, bu şarkıyı yazarken ne bok yediğinin farkında mıymış, ve buna benzer yüzlerce soru işareti ile hayretler içerisinde dinliyorum bu şarkıyı, ve elbette ki aynı şaşkınlıkla albümü…
Nerdeeeen nereye amına koduğumun grubu.
Kritik yazılalı 5 yıldan fazla bir süre olmuş ve sadece 12 yorum :( Gerçi yapılabilecek yorumlar da oldukça kısıtlı. Hayatımda dinlediğim en kusursuz albümlerden biri. Gönül rahatlığıyla 10.
Evet, arada bu tarz klasikleri yeniden hortlatma gibi hain planlarım var.
Yazıyı canlandıran arkadaşa teşekkürler, kritiği de keyifle ve gülerek okudum ayrıca. Sarsılmaz bir yapıya sahip keyif albümü. 9/10
ne albümdün be.
Hayatımda dinlerken en eğlendiğim albüm. Keşke böyle bir albüm daha yapabilseler ama tabii ki böyle bir şey olmayacak. İyi ki varsın!
Halo Dies diye bir gerçek var. Kusursuz.
Arkadaşlar, burası bir müzik sitesi. Başka şeyler de konuşuluyor elbet, ama esas olayı müzik. Müzik dediğimiz olay da zamansız bir kavram. Bu yüzden yıllar önce yaratılan eserlerin incelemelerinin altına gündeme göre yorum yapmayalım lütfen.
“Mabool” gibi bir albümün altına “Bu soykırımcı piçlerin en iyi albümü” yazarsanız, o yorum yayınlanmaz. Sadece yayınlanmamakla kalmaz, beni germiş olursunuz ve bundan sonra yazacağınız siyaset içerikli yorumları da “boşuna tartışma çıkmasın” diye daha hızlı/okumadan silmeme neden olur. Azıcık aklıyla düşünen ve belli bir süredir metal dinleyip takip eden herkes de bilir ki Orphaned Land soykırımcı değil, burası da Twitter değil. Linç mastürbasyonu yapılacak yer hiç değil.
İsrail’de yaşananlardan bu yana sitedeki her yorumunu bu konu üzerine odaklayan arkadaşlar, lütfen bunu yapmayın. Sırf altında tartışma çıkacak sonra ben uğraşacağım diye Orphaned Land’le ilgili haberleri giresim gelmiyor. O raddeye geldi olay. Dünyada olup biten birtakım şeylere tepkili olabilirsiniz ama bu tarz düşüncelerinizi bari alelade albümlerin altına taşımayın rica ediyorum.
25.11.2023
@Ahmet Saraçoğlu, abi yazarken kötü niyetim yoktu ama evet yanlış bir yorum farkındayım. ciddiye alıp tartışma çıkaracak biri yorum yapabilrdi.
trollük olsun diye öyle bir ekleme yapmıştım. yoksa kobi ile konuşmuşluşum var diğer üyelerin aksine sıcak kanlı biri. orphaned land’in müziğine saygı duyuyorum ve önemli bir grup olduğunu düşünüyorum., haberlerinin de paylaşılmasında bir sıkıntı yok. burzum dinleyen insanlarız hepimiz. müziği ayrı tutmak gerekli.