# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
MORS PRINCIPIUM EST – …and Death Said Live
| 03.01.2013

Melodik death metal dünya karması.

Ömer Kuş

Son on yılın başarılı melodik death metal gruplarından MORS PRINCIPIUM EST, tam beş yıllık aradan sonra sessiz sedasız bir şekilde (ya da ben baya hayvanlık yapıp görmezden gelmişim, o da gayet mümkün) “…and Death Said Live” albümüyle geri dönmüş durumda. Şu ana kadar üç tane kaliteli albüm çıkarmış olan ve Finlandiya’nın melodik death metal kulvarındaki ağır toplarından biri olan grup, az sonra incelemeye çalışacağım dördüncü albümleriyle de hala formda olduklarını gösteriyorlar.

En son 2007 yılında çıkardıkları “Liberation = Termination” albümleriyle kanımca ilk iki albümlerine oranla daha az başarılı bir albüm çıkaran grup, bu albümden sonra iki gitaristini de kaybetti. Yok ölmediler çok şükür, gruptan ayrılmışlar bir sebeple. Grup bundan sonra harıl harıl gitarist aramalarına başladı. Sadece Finlandiya’da değil tüm dünyada yaptıkları bu hummalı arayış sonunda bir gitaristini İngiltere’den, diğer gitaristini de Yeni Zelanda’dan bulan grup kendilerine has soundlarını koruyup koruyamayacaklarına dair soru işaretlerini de beraberinde getirdi tabii. Bir melodik death metal grubunun iki gitaristinin birden değişmesi müziğe çok büyük etki yapabilecek bir olay sonuçta. Hani basçı falan değişse neyse.

Tamam basçı arkadaşlar sakin, şakaydı. Gelmeyin lan üstüme!

Neyse efendim albüm gelelim. İşte kafamda bu sorular dönüp dururken dinlediğim albüm MORS PRINCIPIUM EST soundunun yerli yerinde olduğunu ve hiç panik yapmaya gerek olmadığını gösterdi. Belli ki yeni gitaristler grubun eski albümlerini gayet iyi özümsemiş ve enstrümanlarında da gayet yetenekli insanlar. Eski albümleri de bilen bilir, grup teknikalitesi gayet yüksek olsa da akılda kalıcı olmayı başarabilen rifler yazardı. Bu albümde de benzer riflerden bulmak mümkün. Ara sıra farklı şarkılardaki rifler birbirini andırabiliyor ama çok da kafaya takılası bir sorun değil diye düşünüyorum. Melodik death metale gönül vermiş birisini çok keyifli bir albümün beklediğini söylemek mümkün.

Albümde temiz vokale hiç yer verilmemiş. Vokalist abimiz çeşitli brutal vokal tarzlarının altından başarıyla kalkmış. Yalnız bazı kısımlarda sesini Petri Lindroos’a benzettim nedense. Bunun dışında albümdeki davul performansının da gayet yarman olduğunu söyleyebilirim. Müziğin temposu genel olarak çok yüksek, akustik olaylara falan hiç girmeden saf melodeath (hafif teknik) yapmış abiler. Bir iki dinlemeden sonra hep atladığım “The Awakening” adlı intro ve iki dakikalık bir enstrümantal olan “… and Death Said Live” dışında nefes almanıza olanak vermeyen bir performans var. Albümün sonlarına doğru biraz yorucu olabiliyor bu.

Albüm genel olarak hepsi ortalamanın üstü şarkılar barındırsa da, Birth of the Starchild kesinlikle albümdeki favorim oldu. Baya delişmen riflere ev sahipliği yapan, ağzımın suyunu akıtan bir parça. Bunun dışında The Meadows of Asphodel ve Ascension da diğerlerine oranla daha bir sevdiğim şarkılardan.

Kısacası melodik death metal severlerin gözden kaçırmaması gereken bir albüm “…and Death Said Live”. Çığır açan bir iş değil tabii, ama çekirdeğini değiştirmek zorunda kalmış olan bir grubun beş sene aradan sonra çıkardığı ve bu türün en başarılı gruplarından biri olmayı sürdürmeye niyeti olduğunu açıkça ortaya koyan bir albüm.

8/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.00/10, Toplam oy: 35)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2012
Şirket
AFM Records
Kadro
Ville Viljanen: Vokal
Andhe Chandler: Gitar
Andy Gillion: Gitar
Teemu Heinola: Bas
Mikko Sipola: Davul
Şarkılar
1. The Awakening
2. Departure
3. I Will Return
4. Birth of the Starchild
5. Bringer of Light
6. Ascension
7. ...and Death Said Live
8. Destroyer of All
9. What the Future Holds?
10. The Meadows of Asphodel
11. Dead Winds of Hope
  Yorum alanı

“MORS PRINCIPIUM EST – …and Death Said Live” yazısına 8 yorum var

  1. Baybora says:

    Beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Inhumanity hariç pek ısınamadım sanırım gruba,melodiler çok basit geliyor bana. Her ne kadar bu albüm Liberation = Termination’dan iyi olsa da yine de bayağı zaman alacak alışacak olsam bile.

  2. Ugur says:

    Bu albüm önceki üç albümden de zayıf bence.Bunu grubun yeni yeni toparlanabilmesine bağlıyorum.Bir sonraki albüm eminim daha iyi olacaktır. (7/10)

    Ömer Kuş

    @Ugur, ben “Liberation = Termination”dan daha çok sevdim :) Ama ilk iki albümün gerisinde bence de. Birth of the Starchild’a ise baya vuruldum bildiğin.

    Ugur

    @Ömer Kuş, Benim favorim Depature.Giriş riff’leri falan hem melodik hem acayip gaz.Bir anda 2007′ye döndüm dinlerken.

  3. Henüz dinleyemedim ama dinlenecekler listemde ilk sıralarda. Çok çekti bu grup, fazla üstüne gitmemek lazım bu albümde.

  4. brutallica says:

    Bir grubun ismi bu kadar mı güzel olur arkadaş ya…

  5. Korhan Tok says:

    Melodik death metal grupları vokal/vokalist konusunda çok kolaya kaçmaya başladı gibi geliyor bana. Eskinin dinler dinlemez tanıdığımız vokallerini mumla arar olmaya başladım. Karakter eksikliği var sanki. Ya da bana aynı gelmeye başladı hepsi, bilemedim.

  6. oz says:

    Başlarda dinlerken sıkılır gibi olsam da, dinledikçe fazlasıyla içine aldı beni bu albüm. Sanırım en büyük artısı başladığı gibi bitmesi, ilk şarkıdan itibaren gazı verip bir daha “…And Death Said Live” haricinde yavaşlamıyor, sonda da diğerlerinden daha epik bir nakarat barındıran bir parçayla bitiyor. Ayılıp bayıldığım çok fazla şey olmasa da, her şarkının belirli bir kalitenin üstünde olması, fazla yorucu ve doldurma bölümler içermemesi nedeniyle arka arkaya sıkılmadan 5-6 kere dinleyebiliyorum. Bence Inhumanity’den sonra en başarılı MPE albümü, fazlasıyla sürpriz oldu benim için. 8/10

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.