Tarihler 2000 yılını gösterdiğinde DYING FETUS “Destroy the Opposition” adlı manyaklığı çıkarmış ve birden fazla konuda sayısız gruba ilham vermiş, özellikle deathcore’un doğup büyümesine büyük etki etmişti.

Bu başarılı albümün hemen ardından DYING FETUS’ın yüzde yetmiş beşini oluşturan Jason Netherton, Sparky Voyles, Kevin Talley üçlüsü gruptan ayrılmış, John Gallagher tek başına kalmıştı.

Bu ayrılığın hemen ardından bu üçlü yanlarına bir gitarist daha alarak MISERY INDEX’i kurmuş ve kısa süre içerisinde gayet aktif bir giriş yaparak 2003 yılında ilk albümleri “Retaliate”i çıkarmıştı.

Bu süreçte John Gallagher’la buzları eriten üçlü, DYING FETUS, SKINLESS turnesinin alt grubu olarak MISERY INDEX’i 35 konserlik dev bir turneye de sokmayı başarmıştı.

“Retaliate”in ardından “Dissent” adlı bir EP çıkaran ve en sevdiğim MISERY INDEX şarkısı olan “Defector (Thinning the Herd)”e imza atan grup, 2006’ya geldiğimizde de ikinci albümü “Discordia”yı çıkardı.

Albümün çıktığı dönemi çok net hatırlıyorum.

Vancouver’da okuyordum ve Decibel olsun, Revolver olsun, Terrorizer olsun pek çok dergiyi satın almış ve MISERY INDEX’in epey promosyonunun yapıldığını görmüştüm.

“Conquistadores” klibiyle de desteklenen “Discordia”, bu sayede MISERY INDEX’in epey güçlü şekilde büyümesini sağlamıştı.

Death metal ile grindcore’u bir potada eriten ve bunu yazdıkları sert politik sözlerin şiddetini daha da artırmak için kullanan MISERY INDEX, “Discordia”da “Retaliate”te yaptıklarını daha oturaklı, daha kontrollü bir öfke eşliğinde sunulan, daha ne yaptığını bilir ve daha akılda kalıcı besteler eşliğinde sunmuştu. Bu adamlar zaten 7-8 yıldır birlikte yardırıyorlardı ve bu süreçten gelen deneyim ve belli ki giderek artan bir öfkeyle “Discordia”ya can vermişlerdi.

Politik söz yazmak biraz riskli bir mevzu. Sloganlar üzerinden ilerleyip dünyanın en yüzeysel sözlerini yazabilir, mesaj kaygısıyla sik gibi bir şey ortaya koyabilir, sadece bu yüzden bile müziğinizin değerini ve dinlenilirlik seviyesini düşürebilirsiniz. Ya da Jason Netherton gibi bu konularla yakından ilgilenebilir, sadece CNN’in söylemleri üzerinden ilerlemeyebilir ve gayet zekice sözlerle grubunuzun gücüne güç katabilirsiniz. MISERY INDEX bu açıdan numunelik bir topluluk, zira sadece Amerika’dan değil, Sırpların Bosnalılara yaptıklarından, Fransızların Cezayir’de yaptıklarından dahi bahsetmekten çekinmiyorlar ve Batı’nın ikiyüzlülüğünü her defasında vurguluyorlar. Dahası, metal tarihi boyunca “balkanized” ifadesini kullanan ilk ve tek grup olduklarına da eminim.

Müziklerindeki soluk aldırmayan şiddet, öfke, kin, hınç, intikam duygusu, adaletsizlik karşısında isyan etme dürtüsü gibi unsurlar bu sayede çok daha güçleniyor. Grup death metalin sertliğinden, hayvanlığından, grindcore’un ise yırtıcı, şiddete meyilli yapısından besleniyor. Bunu bu kadar altı dolu, akılcı, akılda kalıcı şekilde yapıyor olmaları da elbette ki MISERY INDEX olmalarını sağlıyor.

Grup “Discordia”da böylesi bir gövde gösterisi yaptıktan sonra, sanki çok normal bir şeymiş gibi bunun da üstüne çıkan “Traitors”ı ve akabinde yine çok olağan bir durummuş gibi belli açılardan “Traitors”ın da üstüne koyan “Heirs to Thievery”yi çıkardı. Bu üçleme ile resmen racon kesen grup, bu sayede metal dünyasında siyasi konuları en derinlikli ve zekice işleyen grupların başına adını yazdırmış oldu. Bu üç şahane öfke patlamasının ilki olan “Discordia” da gerek besteleri gerek sözleri gerek prodüksiyonu gerek kapağıyla MISERY INDEX tarihinin en önemli işlerinden biri olarak tavizsiz, radikal, fanatik muhalefet kavramının notalara dökülmüş hâli olarak akıllara kazındı.