80 küsür dakikalık tek şarkı konseptinin uyandırdığı merak + muhteşem kapak. Nadide bir pazarlama örneği. Camiada en haksız yere sükse yapmış grup bu olabilir. Bomboş, rezalet, ruhsuz, anlamsız, zevksiz, leş gibi bi’ albüm. Spotiye bakıyorum neredeyse 1 milyon dinlenmiş. Hadi len ordan.
@Horrendous, Müzik göreceli elbet, saygı duyuyorum görüşlerine. Ancak şunu da belirtmeden edemeyeceğim: Dediklerini baz alırsak bile Bell Witch yapması gerekeni yapmış, bir şeyleri başarmış demektir. Funeral doom zaten ruhsuz olmalı, leş olmalı ve biraz da anlamsız olmalı. Boş ve rezalet de olabilir. İnsan modunu (frekansını, aurasını) en dip noktaya, sıfıra düşürme amacı olan bir müzik türü için Bell Witch, bence doğru şeyler yapmış. Görkemli, anlamlı, misyonu, vizyonu geniş, enerjik, ruhlu, duygulu müzikler Funeral Doom için geçerli değil. Death metal, Black metal, Heavy, Power, Thrash metal için daha mantıklı önermeler bunlar. Funeral Doom; demode, sinir bozucu, yaşama sevinci karşıtı bir tür.
@deadhouse, Allbümün vasatlığını tasvir etmek istediğim sıfatlar funeral doom güzellemeleri gibi anlaşılıyor, kesinlikle haklısın bu konuda, benim hatam. Metal müzik jargonunda değil de bir kötü bir filmi taşlıyormuşum gibi okumanı ve o şekilde anlamanı istiyorum. Tür içinde, muadili olan gruplar ve en sevdiğim işleri ile karşılaştırıyorum, bu kadar ses getirmesinin tek sebebi merak uyandırıcı olması. Gerçekten harika bir kapak, üstüne 83 dakikanın getirdiği bilinmezlik ile zamanında yabancı basında deliler gibi övüldü. Açıkçası bu kadar uzun tek parçalık bir albüm dinlememiştim o zamana kadar, benim de ilgimi çekmişti. Bir hışımla atlayıp elle tutulur hiçbir önemini göremedim. Denedim denedim belki 5 defa dinledim ama balon olduğunu anladığım.
Mikko Aspa imzalı Stabat Mater’ın son albümünü dinledim mesela geçenlerde, türün kalıpları içinde vermek istenilen tüm duyguları (ya da senin için yinelemem gerekirse ‘duygusuzluğu’) iliklerime kadar hissettim. Aynı şekilde Doom:Vs, Ahab, Skepticism, Mournful Congregation ayıla bayıla dinlediğim gruplar. Bu albüm özelinde karşılaştırıyorum da gerçekten tırt. Formülize, dağınık, olmamış. Bir bütünün kopuk kopuk parçaları gibi, birleştirsen elinde kalıyor bıraksan bi’ boka benzemiyor…(göreceli, subjektif, bence)
80 küsür dakikalık tek şarkı konseptinin uyandırdığı merak + muhteşem kapak. Nadide bir pazarlama örneği. Camiada en haksız yere sükse yapmış grup bu olabilir. Bomboş, rezalet, ruhsuz, anlamsız, zevksiz, leş gibi bi’ albüm. Spotiye bakıyorum neredeyse 1 milyon dinlenmiş. Hadi len ordan.
02.02.2022
@Horrendous, Müzik göreceli elbet, saygı duyuyorum görüşlerine. Ancak şunu da belirtmeden edemeyeceğim: Dediklerini baz alırsak bile Bell Witch yapması gerekeni yapmış, bir şeyleri başarmış demektir. Funeral doom zaten ruhsuz olmalı, leş olmalı ve biraz da anlamsız olmalı. Boş ve rezalet de olabilir. İnsan modunu (frekansını, aurasını) en dip noktaya, sıfıra düşürme amacı olan bir müzik türü için Bell Witch, bence doğru şeyler yapmış. Görkemli, anlamlı, misyonu, vizyonu geniş, enerjik, ruhlu, duygulu müzikler Funeral Doom için geçerli değil. Death metal, Black metal, Heavy, Power, Thrash metal için daha mantıklı önermeler bunlar. Funeral Doom; demode, sinir bozucu, yaşama sevinci karşıtı bir tür.
02.02.2022
@deadhouse, Allbümün vasatlığını tasvir etmek istediğim sıfatlar funeral doom güzellemeleri gibi anlaşılıyor, kesinlikle haklısın bu konuda, benim hatam. Metal müzik jargonunda değil de bir kötü bir filmi taşlıyormuşum gibi okumanı ve o şekilde anlamanı istiyorum. Tür içinde, muadili olan gruplar ve en sevdiğim işleri ile karşılaştırıyorum, bu kadar ses getirmesinin tek sebebi merak uyandırıcı olması. Gerçekten harika bir kapak, üstüne 83 dakikanın getirdiği bilinmezlik ile zamanında yabancı basında deliler gibi övüldü. Açıkçası bu kadar uzun tek parçalık bir albüm dinlememiştim o zamana kadar, benim de ilgimi çekmişti. Bir hışımla atlayıp elle tutulur hiçbir önemini göremedim. Denedim denedim belki 5 defa dinledim ama balon olduğunu anladığım.
Mikko Aspa imzalı Stabat Mater’ın son albümünü dinledim mesela geçenlerde, türün kalıpları içinde vermek istenilen tüm duyguları (ya da senin için yinelemem gerekirse ‘duygusuzluğu’) iliklerime kadar hissettim. Aynı şekilde Doom:Vs, Ahab, Skepticism, Mournful Congregation ayıla bayıla dinlediğim gruplar. Bu albüm özelinde karşılaştırıyorum da gerçekten tırt. Formülize, dağınık, olmamış. Bir bütünün kopuk kopuk parçaları gibi, birleştirsen elinde kalıyor bıraksan bi’ boka benzemiyor…(göreceli, subjektif, bence)
02.02.2022
@Horrendous, valla ben aşırı sevdalısı olmasam da arada dinliyorum. Bence yapmak istedikleri şeyi başarmış bir oluşum.
7 Mayıs İstanbul konseri açıklandı.