Sitedeki “With Oden On Our Side” yazısını okuyanlar, ne derece azılı bir Amon Amarth yalakası olduğumu fark etmiş olabilirler diyerek, açıklanan albüm/DVD öncesi yapılan yazı açılışı geyiğini bir çırpıda bitiriyorum. Zira karşımızda yazılacak çok şey barındıran bir çalışma var. Hepimiz farklı farklı grup DVD’leri izliyoruz. Sıradan bir DVD nelerden oluşur biliyoruz. Bir tam konser, belki birkaç başka konserden alınan ek şarkılar, röportaj bölümü, “vay be adamlar ne biçim eğleniyorlar“ temalı dağıtma saçmalama bölümü, video klipler, vesaire. Ya da grubun abartası gelir ve iki tam konser birden koyarlar, fazladan bir de “adamlar ne gezmiş hey maşşallah” kısmı eklerler. En fazlası budur değil mi?

Ama canım… ama arkadaşım… Bir DVD’de toplam yetmiş bir canlı şarkı olur mu? Bir DVD’ye beş tam konser konur mu? Bir DVD tam YEDİ-BUÇUK-SAAT sürer mi? Amon Amarth burada grup DVD’si olayının boyutlarını zorlamış ve işi ekstrem sporlara getirmiş desek yeridir. İlk DVD’yi başlatıyor ve arkanıza yaslanıp izlemeye başlıyorsunuz. Saatler geçiyor, geçiyor, geçiyor ve siz neredeyse artık Amon Amarth’ı canlı izlemesem de olur diyecek hale geliyorsunuz (ama grubu canlı izlemeyenlere tavsiyem, bir daha düşünün). DVD o kadar uzun ki, hepsini bir kerede baştan sona izlemek gerçekten de kolay değil. Bir yerden sonra illa ki yoruluyorsunuz ve sonra devam etmek üzere stop düğmesine basıyorsunuz. Ama bu bir şikayet konusu olacaksa, zaten temiz bir sopa yemeye ihtiyacımız var demektir.

Öncelikle “Wrath of the Norsemen”le ilgili “aslında olumsuzluk olmayan ama illa ki bir şey eleştirilecekse söylenebilecek” şeylere başlayalım. Zira kalan yüzde doksan beşlik kısım hep pozitif şeylerden oluşuyor. Aklıma gelen ilk ve belki de tek şey, çoğu hit parçanın beş konserde de tekrarlanmış oluşu. Yani toplam yetmiş bir parça derken kastımız yetmiş bir farklı parça değil elbet. Farklı parçalardan bahsediyorsak, toplam otuz üç adet farklı Amon Amarth parçasının canlı icrasına tanık olduğumuzu söyleyebiliriz ki, bu bile sıradan DVD standartlarının çok üstünde. Yani yaklaşık sekiz adet parça, beş konserde de karşımıza çıkıyor; ama beş kez “Last With Pagan Blood” veya “Death In Fire” dinlemenin neresi kötü ki?

“Wrath of the Norsemen”, sırasıyla, grubun tarihinde verdiği en uzun ve ihtişamlı konser olan Köln konserini, Summer Breeze Festıvali’ndeki konseri, Metal Blade Rrroooaaarrr konserini, Wacken Open Air 2004 konserini ve yine 2004’teki “Fate of Norns Release Party” konserini içeriyor. Bu beş konserden bence en ilginci –her ne kadar kayıt görüntü kalitesi açısından açılıştaki devasa Köln konseri kadar olmasa da- Stuttgart’daki “Metal Blade Rrroooaaarrr” konseri. Bu konserde başka hiçbir performansta yer almayan eski ve enteresan şarkıların canlı hallerini izleyebiliyor ve şöylece bir ürperebiliyoruz (misal “Sorrow Throughout The Nine Worlds”, “Thor Arise” ya da Six Feet Under cover’ı “Revenge of the Zombie”). Bonus materyal konusunda örneğin bir In Flames – “Used and Abused”la –doğal olarak- boy ölçüşemeyen çalışma, konser konusunda hakikaten istediğinizden çok daha fazlasını veriyor, adeta paranızın karşılığından çok daha fazlasına sahip olduğunuzu hissediyorsunuz.

Tamam anladık çok uzun, çok fazla şarkı var. Peki görsel durumlar ve kayıt? Peki ya bonus materyal: Görsel açıdan her şey son derece güzel. Özellikle Köln konseri, hazırlanan özel şovlar (sahneye dolan Viking savaşçıları, grup elemanlarını da içeren kılıç kalkan zırh temalı dövüşler gibi), çeşitli efektler ve enstantanelerle, DVD’nin en iyi bölümü. Kayıt konusunda tek sıkıntı, en sondaki Ludwigsburg konserinin (“Fate of Norns”un çıkış partisi) ses kaydının iyi olmaması, ama 442 dakikanın az bir kısmı da kusursuz olmayıversin artık… dayak mı istiyoruz nedir. Onun dışında konserin ses anlamında hiç edit’lenmemiş olması ve aradaki hatalarla birlikte tam olarak yansıtılması da hem grubun kendi performansına güveni, hem de bizim o canlı tadı yaşamamız açısından olumlu bir karar. Bonus olaraksa, Köln konseri öncesi yapılan hazırlıklar, tur menajerinin gruba dair açıklamaları ve grubun eğlendiği anlardan oluşan yeterli uzunlukta bir filmimiz var.

Bir de DVD kabından bahsedelim. Tek kelimeyle bakmaya doyulmaz bir DVD kabı olan “Wrath of the Norsemen”, Amon Amarth’ın dünyanın en Galatasaraylı grubu olarak görmemizi de haklı çıkarıyor; zira bir Galatasaray maçına gidecekseniz ve elinizde bayrağınız yoksa, bu DVD kabını yanınıza alın ve 3 DVD’lik kartoneti şöyle bir açın. Emin olun elinde sizinkinden daha çok sarı kırmızı renk fışkıran başka biri daha olmayacaktır. Alev alev, cehennem gibi bir kartonet. Bak bak doyulmuyor. Kapaktaki altın işlemeli gibi duran kabartmalı grup logosu da, bu DigiPak’ı koleksiyonunuzun en dikkat çekici, en cafcaflı parçası haline getiren güzelliklerden. Bir metal dükkanında yan yana dizili DVD’lere şöyle bir baktığınızda, “ben buradayııııııııım!” diye bağırıp çağıran bir şey gözünüze çarparsa, o büyük olasılıkla “Wrath of the Norsemen”dir. Kısacası kapak, kartonet ve sunum, on üzerinden on.

İncelememiz böylece bitiyor. Son sözler falan diyerek genel bir kapanış yapayım dedim, ama daha izlenecek saatlerce death metal var; bu yüzden ben de yazıyı bir kalemde satıp hemen Amon Amarth’a koşuyorum.