DREAM THEATER 2010 yılında gruptan ayrılan ve metal tarihinin en önemli davulcuları arasına adını yazdırmış orijinal davulcusu Mike Portnoy’un 13 yılın ardından gruba geri döndüğünü duyurdu.
Yapılan açıklamada 7 farklı aday arasından seçilerek gruba alınan Mike Mangini’ye emekleri için teşekkür edildi. Mangini ise gruba katıldığında esas görevinin gruba sahnede ve stüdyoda davullar konusunda yardım etmek olduğunun farkında olduğunu ve Mike Portnoy’un grup içinde üstlendiği tüm görevlerden sorumlu olmadığının bilincince olduğunu ifade etti. Mangini, DREAM THEATER’ın bu dönemde böyle bir karar almasını anlayışla karşıladığını söyledi ve böyle harika müzisyenlerle çalışma fırsatı bulmasından dolayı duyduğu memnuniyeti ifade etti. DREAM THEATER üyeleri de ayrı ayrı yaptıkları açıklamalarda Mangini’nin dünyanın en iyi davulcularından biri olduğunu ve gruptaki süresi boyunca harika bir iş çıkardığını vurguladılar. Herhangi bir gerginliğin, sorunun söz konusu olmadığı bu eleman değişikliğine ilişkin Mike Portnoy’un açıklaması ise şu şekilde:
“Eve dönmüş ve kardeşlerimle yeniden bir araya gelmiş olmaktan dolayı çok mutluyum! Bugüne dek birlikte paylaştığımız koca bir geçmişimiz var… Bir sürü anı, bir sürü müzik… Bu hikâyeye başladığımızdan bu yana 40 yıl geçmiş olması müthiş bir şey! Yeniden birlikte müzik yapacak olma fikri çok heyecan verici ve tekrardan yollara dökülüp daha önce bu kadroyu bir arada görmemiş olan yeni nesil hayranların karşısında çalmak için sabırsızlanıyorum… İnsanın evi gibisi yok!!”
James Labrie 2013′te yaptığı açıklamada DREAM THEATER müzik yapmayı bırakana dek Mike Mangini’nin grubun davulcusu olacağını açıklamıştı. “Hislerimiz kesinlikle bu yönde” şeklinde konuşan LaBrie, “Mike Portnoy da başka alanlarda, başka müzisyenlerle pek çok şey yapıyor ve bundan dolayı da mutlu gözüküyor. Biz de Mike Mangini ile çok iyi bir hava yakaladık ve son güne kadar da birlikte devam edeceğimizi hissediyoruz, bunu istiyoruz” şeklinde konuşmuştu.
Cidden hiç beklemezdim böyle bir şeyi ama iyi oldu, sevindim. Bu kadronun başka bir sinerjisi var.
Şahane haber, Mangini dostum umarım Megadeth’e katılır.
Berbat albümlere bir yenisini Portnoy’la ekleyelim demişler.
25.10.2023
@deadhouse, Bunun olması için Dirk Verbeuren’in metalle büyümemiş olduğu ile ilgili bir kasedinin çıkması gerek.
uzun zamandır çoğu şey gibi dream theater’ın da ruhu, tadı yoktu. belki biraz tadımız falan yerine gelir.
NE?
Eski kafa bir albümle dönün bari ya. Son albümleri, birkaç defadan fazla dinlemedim. Paso eskileri döndürüyorum.
Canım sıkıldıkça şu videoyu izlerim, izlerken de Portnoy’un gruba tekrar dönmesini isterdim:
https://youtu.be/6QarES6k6kE
Hayat gerçekten sürprizlerle dolu.
“İnsanın evi gibisi yok!”
Portnoy, Live Scenes from New York kaydının son parçası A Change of Seasons’ın şarkı bitiminde de (24:04) aynı şeyi söylemişti. Metni resmen onun sesiyle okumuş oldum.
Heyecandan küçük çaplı sıçış oldu
Arada güzel şeyler de oluyor.
Özellikle “Systematic Chaos” ve “Black Clouds & Silver Linings” dönemlerinden sonra ciddi bir Portnoy hater’lığı baş göstermişti, bilhassa bizim metal camiasında ve Dream Theater fanları arasında. Ama Portnoy, Dream Theater gibi bir grubun davulcusu olmanın ötesinde grubun yaptığı sanatın arkasındaki beyin oldu her zaman, bunu hep savundum. Portnoy ile diğer grup üyeleri arasındaki “kimya”, Mangini döneminde asla var olamayan yegane şeydi, bu yüzden de yeni gelişme sonrası herkes birbirine karşı anlayışlı olmuş ve kimse kimseye kötü söz söylememiş; Portnoy’un grup için ne anlama geldiğini herkes biliyor çünkü orada, belki 2013′deki konuşmaları sebebiyle Labrie hariç.
Bu haberden evvel en sevindiğim haber Gorguts’ın yeni albüm çalışmalarında olmasıydı ama Portnoy’un dönüşü bende onu bile geride bıraktı. OLMASI GEREKEN SONUNDA OLDU. İyiymiş, kötüymüş, orta kararmış takılmayacağım; Portnoy ile yeni bir Dream Theater albümü yapın yeter.
25.10.2023
@Emir, Yalnız Systematic Chaos da Black Clouds & Silver Linings de çok kötü albümler. Ve bunda nasıl Labrie’nin Petrucci’nin payı varsa Portnoy’un da payı var. Ben buna haterlık demem. Fanların haklı tepkisi derim. Aynı tepki uzun süredir Labrie’ye de var. Petrucci DT demek. Ona daha hafif olması normal.
Ben umutlu değilim. Yine vasat, sıkıcı bir şey çıkar. DT iyi albüm çıkarmayalı 20 yıl oluyor ve bence bunu Portnoy veya Mangini’yle açıklamaya çalışmak için epey iyimser olmak gerek.
26.10.2023
@deadhouse, İkisinin de DT standartlarında ortalama altı albümler olduğunu kabul ediyorum ama yerden yere vurulacak derecede kötü olduklarını da düşünmüyorum. Öyle diehard DT fanı da değilim üstelik. Bu albümler üzerine internette bazen öyle yazılarla karşılaştım ki DT sanki St.Anger serisi yapmış. “Ministry of Lost Souls”, “In the Presence of Enemies Part 2″, “A Nightmare To Remember”, “The Shattered Fortress” gibi gayet taş şarkılar var bu albümlerde. Ama hadi diyelim bu albümler cidden rezil ötesi olsun, benzer minvalde yorumların “Train of Thoughts” ya da “Octavarium” gibi nispeten “daha iyi” albümlere yapıldığını da gördüm. Kısacası “Scenes…” albümünden beri DT’nin kendini fanlarına bir beğendirememe sorunu vardı ve bazı DT fanları toksik mentalite açısından bu minvalde Tool fanlarını aratmıyordu. Progresif metal dinleyici kitlesinin temel sorunlarından biri zaten idollerini çarmıha germeye biraz meraklı olmaları. O yüzden bu janra söz konusu olunca fanlara hak verme noktasında ben daha tedbirli davranıyorum.
Evet Portnoy’un da payı vardı dediğin sıkıntılarda, ama biraz eski röportajları kurcalayınca anlaşılıyor ki grupta yeni bir şeyler denemeye cesaret eden adam da çoğunlukla Portnoy olmuş. Beğenilir beğenilmez o ayrı, ama Portnoy olmayınca DT’nin ne kadar benzer albümler yapabileceğini zaten Mangini era gösterdi. Portnoy zamanında DT deneyebileceği çoğu etkileşimi denedi; nu-metal, Muse sound’u, Metallica-Megadeth çizgisi, hatta biraz Radiohead. vs., bunlar en azından denendi. Böylece bazıları kötü kabul edilse bile her birinin bir karakteri olduğu albümler meydana geldi. DT’nin memuriyet zihniyetinin çoğunlukla Rudess ve Petrucci’den kaynaklandığını, Portnoy’un da bu monotonluğu kırmak adına bazen sıkıntılı tercihler yapmış olduğunu düşünüyorum ben. Rudess çok katı bir klasik müzik eğitiminden gelmiş bir adam, bazı patern’larda ısrarcı olması, bir ara continuum fingerborad’u fetiş projesine dönüştürmesi falan biraz mesleki deformasyon. Petrucci de keza ağır prog. rock nerd’ü. Portnoy aralarında müzikal spektrum’u en geniş adam oldu dinlediği şeylerle ve bu minvalde Akerfeldt ve Lars Ulrich gibi “dinleyicilerin” DT’deki versiyonu. Labrie’ye yönelik tepkilerse neredeyse DT tarihi kadar eski olduğu için onu ben kriter almadım açıkçası.
Olası yeni albüm içinse hocam, 13 yıllık ayrılık sonrası yeniden birleşme faktörünü biraz atladığını düşünüyorum. Ama DT’den tamamen umudu kesenlere de belli bir yerde hak veriyorum.
Portnoy’un Instagram paylaşımının altı çılgın atıyor. Bayağı insan kutlamış metal dünyasından. Gary Holt “SICKNESS! 🤘🏻❗” yazmış ahah.
Portnoy dan sonra DT anca kendini tekrarladı, sıkıcı standart bir birine benzeyen şarkılar ve albümler yaptılar.
Portnoy un dahil olduğu LTE dehşet albümler yaptı, ben plaklarını CD lerini arıyorum bulamıyorum.
Bence iyi oldu
Kevin Moore da dönse ne güzel olurdu hakan altun gibi telefonun başında çaresiz bekliyorum
26.10.2023
@trivago, Ben de zaman yolculuğu yapıp Awake’in çıktığı güne gitmek ve Space-Dye West’i dinlemek istiyorum. İstekler bitmez.
26.10.2023
@deadhouse, bourbon içtiğimiz bir gecede abimden hacılayıp evde dinlemiştim orijinal cidden hey gidi 20 seneden fazla olmuştur. Vay be ^)
Oha Metropolis Pt. 3 mü geliyor?
https://www.instagram.com/p/Cy3U-4oNb2g/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
müthiş haber. 10 kişinin dinlediği grupları sevenler nefret kusmaya gelmiş hemen
Zaten Petrucci Myung ve Portnoy bacanak sayılır normal dönmesi
Yapmayın! İyiydik böyle.
Başka değişiklik olmasın ama Allah muhafaza.