# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
TWENTY ONE PILOTS – Blurryface
| 29.06.2020

Neşe.

Ashes of the Wake

Twenty One Pilots’ı tek kelimeyle özetleyecek olursam “neşe” kelimesini seçerim. Şarkı sözlerinde kötü, negatif, günlük hayatı bize zehir eden şeylerden bahsetmesine rağmen grup bunu inanılmaz neşeli bir biçimde dinleyiciye aktarıyor. Grubu ilk dinlediğimde bu yönü çok hoşuma gitmişti.

Pop müziğe hiçbir zaman önyargıyla yaklaşmadım hatta severim bile diyebilirim ama bu sevgi genelde şarkı bazındaydı. Bir pop sanatçısının hayranı olmam, tüm albümlerini baştan sona dinlemem için aklımı başımdan alması lazımdı.

Pop müzik konusunda kriterlerim bunlardı ve bugün bahsedeceğim Twenty One Pilots sadece aklımı başımdan almakla kalmamış, çok kısa bir sürede beni kendilerinin büyük bir hayranı yapmıştı. Okulda dinler oldum, şehirler arası yolculukta dinler oldum, çalışırken molada bile dinler oldum… Kısacası Twenty One Pilots hayatımın her yerini işgal etmiş oldu.

Grubun geçmişinden çok kısa bahsedecek olursak 2009 yılında vokalist Tyler Joseph, grubun eski üyeleri Nick Thomas ve Chris Salih tarafından kuruluyor. 2011 yılında Thomas ve Salih’in ayrılmasıyla gruba davulcu Josh Dun dâhil oluyor. Böylelikle bu süper ikili modern müzik dünyasına damga vurma konusunda ilk adımlarını atmış oluyor.

2013 yılında “Vessel” ile ilk patlamasını yapan grup, listelerin tepesine yerleşmeyi başardı ve kısa sürede en popüler gruplardan biri hâline geldi.

Gelelim asıl konumuza. Kritiğimizde grubun 2015 yılında çıkardığı üçüncü stüdyo albümleri olan “Blurryface”i ele alıyoruz. Twenty One Pilots bu albümde adeta “Hit şarkı nasıl yazılır?” dersi veriyor. Tüm şarkıları neredeyse ilk dinlemenizde ezberliyorsunuz. Grubun tüm bunları iki kişiyle yaparken özgün bir sound yaratabilmesi gerçekten takdir edilesi. Özellikle günümüz pop dünyasında özgün bir sound yaratabilmek gerçekten zor.

Albüm, “Heavydirtysoul” gibi gaz bir şarkıyla açılıyor ve hemen ardından 2010′lu yıllara damga vuran “Stressed Out” ile devam ediyor. Twenty One Pilots bu albümle adeta “Bakın biz 2010′lu yılların sesi olacağız, bu döneme damga vuracağız” diyor.

Albümün genel temasına baktığımızda yazının başında bahsettiğim özellikle, yani neşeli bir sound ve onun tam tersi olan karanlık şarkı sözleriyle karşılaşıyoruz. Grup yaptığı şeyi “şizofrenik pop” olarak tanımlıyor. Tyler Joseph’in anksiyete problemlerini tema olarak işleyen albüm, tüm şarkılarında belli bir standardı korumayı başarıyor. Öyle aman aman bir sese sahip olmayan Tyler Joseph, yine de albüm boyunca resmen vokal ziyafeti veriyor.

Albümün temposuna baktığımızda, elbette ki tüm şarkılar oyun havası modunda neşeli, eğlenceli değil, fakat grup My Chemical Romance tarzı emo diyebileceğimiz türden şarkılarını dinletirken bile baymıyor; bu sayede albüme hız kesmeden devam edebiliyorsunuz.

Vokalist Tyler’dan bahsetmişken Josh Dun’a değinmemek çok büyük haksızlık olur. Gerçekten davul konusunda çok iyi bir iş çıkarmış. Bir pop grubuna göre fazlasıyla iyi bir davul sound’u var albümde. Özellikle “Heavydirtysoul” ve “Lane Boy” isimli şarkılarda davullar harika kullanılmış.

Nihayetinde “Blurryface” her anı dopdolu; neşeli anlarınıza da hüzünlü anlarınıza da eşlik edebilecek türde enfes bir albüm. Bu ziyafeti kaçırmayın ve eğer kesmezse grubun bir sonraki albümü “Trench”i de mutlaka dinleyin.

9/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.16/10, Toplam oy: 77)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2015
Şirket
Fueled by Ramen
Kadro
Tyler Joseph: Programlama, piyano, klavye, vokal, synth, ukulele, bas, gitar
Josh Dun: Davul, perküsyon, trompet, elektronik davul
Şarkılar
1. Heavydirtysoul
2. Stressed Out
3. Ride
4. Fairly Local
5. Tear in My Heart
6. Lane Boy
7. The Judge
8. Doubt
9. Polarize
10. We Don't Believe What's on TV
11. Message Man
12. Hometown
13. Not Today
14. Goner
  Yorum alanı

“TWENTY ONE PILOTS – Blurryface” yazısına 16 yorum var

  1. ozzy says:

    albümün kritiğinin yayınlanabileceği pek çok mecra varken neden pasifagresif ?

    Ashes of the Wake

    @ozzy, sitenin kitlesini beğendiğim ve fikirlerimi paylaşmaya değer gördüğüm için bu albümu yazmak istedim. daha önce de ahmet abi sormuştu site halkının metal dışı albümler konusundaki fikirlerini ve gayet olumlu yanıtlar almıştı. haliyle durum böyle olunca benim için çok önemli bir pop albümü olan bu albümü incelemek istedim.

  2. McLorand says:

    Sitede black/death/heavy/trash metal dışında bir kritik görmek… Demek ki ne oldum değil ya tutarsa demek gerekiyormuş. Josh Dun severim, ritimleri güzel. Özellikle basit bir setle de neler yapılabileceğini gösteriyor. Elinize sağlık.

  3. Boba Fett says:

    Türden bağımsız, kötü bir grup.

  4. spawnofpossesion says:

    sitede böyle şeylerin olması mutlu etti :) ayrıca cidden kendi türünde çok kaliteli bu albüme user score 5.2/10 verilmesinin tamamen ön yargı olduğunu düşünüyorum. şans verseler ve kendilerini kaptırabilseler sarıyor :)

  5. Zort says:

    Etiketlere bak; pop rock, rap rock, alternative hip-hop ve bölüm sonu canavarı “alternatif rock”. Yakında Ezhel incelemesi gelirse şaşırmayın :D

    deadhouse

    @Zort, Alternatif Rock herhalde müzik tarihinde en taşağı geçilen müzik türü. Bölüm sonu canavarı tespiti gayet doğru. Yalnız her mecrada onlarca yıldır bu denli alay konusu olmak kötü. R.E.M, The Smiths, Radiohead gibi gruplar da Alternatif Rock olarak geçiyor. Madem bu kadar alay konusu oluyor. Gitsinler isim bulsunlar yerine.

    Alternatif Rock duyarcısı*

    Erhan Yiğit

    @deadhouse, yaptığı müziğe kılıf bulamayan her grupta ‘Alternatif yea’ deyip geçiyor.

  6. Erhan Yiğit says:

    Grubun yaptığı işler iyi olabilir, gitgide kitlelerini genişletip başarıdan başarıya koşuyor da olabilirler ama

    Umuyorum ki bu sitede yayinlanan metal/rock dışı ilk ve son albüm olur.

    Rust in Peace.

    @Erhan Yiğit, ilk değil. Son da olmaz muhtemelen

    Erhan Yiğit

    @Rust in Peace., oldu olacak Katy Perry incelemeleri de yazalım. Nicki Minaj’ı da unutmayalım. Aaa buradaki kitle çok anlayışlı deyip Billie Eilish’in albümünü de ekleyelim.

    Yahu internetin yüzde 95′i zaten onlar için var. Twenty one Pilots gibi dev bir grup hakkında internette tonlarca içeriğe erişebilirsin isteyen gider oradan bakar. Bu tarz albümleri buraya yazana kadar oturur lamb of god’un sitede olmayan bir albümünü yazarım.

    Ahmet abi gözünün yağını yiyeyim nolur bokunu çıkarmalarına izin verme. Bi bakarsın bunlar spor gibi çoğalımışlar ellerinde Demi Lovato ktirikleriyle kapını yumruklarlar :D

    Rust in Peace.

    @Erhan Yiğit, kendi fikrimi yazmadım. Yazdığımda doğru olmayan bir şey yok. Bu metal dışı ilk albüm değildi, muhtemelen de son olmayacak.
    Gereksiz çıkışını da anlayamadım, kimsenin Ahmet abiyi buna zorladığı yok. Böyle bir şey olabilir mi deniyor, kendisi de onaylamış ki bu yayınlanıyor. Sanki kritik çıksın diye kafasına silah dayamışız gibi davranmak nedir?
    Burada o son yazdığını yapacak insanlar yok burada takıldığım 1.5 sene gördüğüm kadarıyla. Yılda 400 küsür albüm kritiği çıkıyor bu sitede ve çıkan bu tarz kritik sayısı en fazla 3 – 5 tane. Bir insan bundan nasıl rahatsız olabilir anlayamıyorum.

    chuck

    @Erhan Yiğit, ”Bu tarz albümleri buraya yazana kadar oturur lamb of god’un sitede olmayan bir albümünü yazarım”

    yaz baba, tutan mı var.

  7. ismail vilehand says:

    Madem çok açık fikirliyiz, “Ben Fero – Orman Kanunları” kritiği yazabilirim. Baya hastasıyım adamın.

    Twenty One Pilots’a gelecek olursak grubun müziğini zerre sevmiyorum ama bazı şarkılarını bilmek lazım. Grubun fan kitlesinin %90′ını 18-25 yaş arası taş gibi hatunlar oluşturduğu için akıllı olun ve belirli şarkılarını dinleyin. Halk ekmekten daha çok ekmek yediren bir grup. Bir arkadaşım öyle söyledi. Ben de onun yalancısıyım.

  8. chuck says:

    gruba direkt pop müzik desek yeterlidir. hip-hop’tan tutun rock’a, caz vari hareketlerden pop’a kadar her şey müziklerinde mevcut.

    amerika’da epey popülerler. canlı performansları epey kalabalık geçiyor ve sahne performansları da fena sayılmaz. görselliğe epey önem veren bir oluşum.

    arada sırada kafa dağıtmak için albümden herhangi bir şarkıyı rastgele bir şekilde açıp, keyfinizi yerine getirebilir; kafanızı boşaltabilirsiniz.

    albümlerinde epey bir hit parçalar var ve klip konusunda da oldukça başarılılar. tam olarak günümüz gençliğine yönelik bir grup. işi iyi kotarıyorlar.

    favori parçalarım: heavydirtysoul, lane boy ve hometown. notumda: 8

    son olarak kritiği yazdığı ve albümü iyi bir şekilde özetlediği içinde @ashes of the wake’e teşekkürü borç bilirim.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.