Katolik Kilisesi’nin çocuk istismarı konusundaki karanlık geçmişi; ödül alan araştırmacı gazetecilerde ve Oscar alan film senaryolarında olduğu kadar metal gruplarında da yansımalarını bulabiliyor. 2015’te kurulan ve ilk albümü “Carnal Confessions”ı geçtiğimiz ay çıkaran Alman doom metal grubu FVNERAL FVKK bunun son dönemdeki en başarılı örneklerinden biri. Son derece karanlık ancak bir o kadar da yaygın karşılaşılan bu konuyu albümüne konu eden grup daha ilk çalışmasıyla hedefi on ikiden vuruyor diyerek incelemeye başlayalım.
FVNERAL FVKK son derece rif odaklı bir doom metal yapıyor. Konunun karanlığını müziğine taşımayı başaran grup, şarkı isimlerinden rahatça görülebileceği üzere albümü bu konsept üzerine kurmuş. O kadar ki, grup fotoğrafında gözlerine şerit çekip rahip cübbesi giyerek kilisede bir yerlere geldiklerini ama bunun için bedel ödediklerini vurgulayan bir gönderme de yapmışlar. 2017 çıkışlı ilk EP’sinde de “Erection in the House of God” diye bir şarkısı olan ve “Underneath the Phelonion”da da “Fvkking at Fvnerals”da da yine benzer bir “cinsel istismarda bulunan din adamı” konusundan bahseden FVNERAL FVKK bundan sonra da bu temanın peşinden gidip tüm konseptini bunun üstüne kuracak mı bilmiyorum ama ilk albüm özelinde kapağından sözlerine, her anlamda kusursuz bir bütünlük oluşturdukları ortada.
“Carnal Confessions”da ilk dikkat çeken şey grubun benzer türde müzik yapan gruplara kıyasla son derece cazgır bir gitar tonu benimsemiş olması. Doom metalin eziciliğini artırmak adına çoğu zaman daha tok, boğuk bir gitar tonu tercih eden grupların aksine FVNERAL FVKK daha çiğ bir gitar karakteri benimsemiş. Bu sayede ortaya neredeyse thrash metal sound’una yakın duran bir epik doom metal çıkmış. Öyle ki, grubun orta tempolu bölümlerinde METALLICA’ya yakın duran bir tat almak dahi mümkün. Daha da özel konuşursam; “Carnal Confessions”ı başlatır başlatmaz, doom metal ve METALLICA denince akla gelen ilk şarkı olan “The Thing That Should Not Be”nin aklıma gelmiş olması sanırım yerinde bir referans.
Kimliği belirsiz grupta vokalleri üstlenen Cantor Cinaedicus adlı kişinin bir miktar TÝR vokalisti Heri Joensen’i anımsatan bir ses rengi var. Kendisi, örneğin bir Messiah Marcolin gibi tizlere çıkmak yerine, neredeyse tüm albüm boyunca aynı pes vokal tarzını devam ettiriyor. Bence bu tercih albüme olumlu etki ediyor ve olayın karanlığını, kilise kokusunu, gölgelerin arkasında olan biten korkunçlukları daha bir sağlam vurguluyor. Bu pes vokal akla İngiliz WARNING’in benzer yapıdaki doom’unu getiriyor. Cantor Cinaedicus’un da aynı ağlaklıkta olmasa da Patrick Walker’a benzer bir yorumu var. Aynı şekilde grubun genel rif/melodi dengesinden WOODS OF YPRES tadı almak da gayet olası. Albümdeki bazı şarkıları “Woods 4: The Green Album”e yanlasak çok da sırıtmaz kanaatindeyim.
Konunun sertliğini vurgulama konusunda çok iyi bir iş çıkaran FVNERAL FVKK 48 dakikalık albümü baştan sona sürükleyici kılmayı başarıyor. Doom metalin pek çok dinamiği düşünüldüğünde bunu ilk albümden sağlamak önemli, zira doom metal yanlış ellerde gayet bayık bir yöne gitme eğilimi gösterebiliyor. FVNERAL FVKK rifleri, melodileri, dramatizasyonu ve elbette ki sözleriyle sizi “Carnal Confessions”ın içine çekiyor ve bir an olsun bırakmıyor. Açılışı yapan “Chapel of Abuse”un çarpıcılığından kapanıştaki “When God is Not Watching”in yürek burkan riflerine, “Carnal Confessions” her anlamda kusursuza yakın, harikulade bir albüm.
Bu yıl çıkan epik doom albümlerini düşündüğümde CRYPT SERMON – “The Ruins of Fading Light” ve FVNERAL FVKK – “Carnal Confessions” ipi birlikte göğüsleyecek gibi duruyor. Farklı yanları olsa da ikisi de son derece dinamik, sürükleyici ve yoğun albümler. İlki daha cayır cayır olmaya yakınken, “Carnal Confessions” olayın karanlığını öne çıkarıyor ama bunu da gerçekten çok etkileyici bir biçimde yapıyor. Kapak, işlenen konunun derinliği, müzikal karakter ve sözleri bir arada düşündüğümüzde, Alman grup gerçekten de dev bir ilk adım atıyor ve bir sonraki işini de şimdiden merak ettiriyor.
Kadro Cantor Cinaedicus: Vokal
Decanus Obscaenus: Gitar
Vicarius Vespillo: Bas
Frater Flagellum: Davul
Şarkılar 1. Omnia ad Dei Gloriam
2. Chapel of Abuse
3. A Shadow in the Dormitory
4. Alone with the Cross
5. The Hallowed Leech
6. Poor Sisters of Nazareth
7. To Those in the Grave
8. When God Is Not Watching
@killyourselfchuck, adamların gerçekten hiçbir acelesi yok. o kadar rahat ve sakin bir şekilde çalıp söylemişler ki hiç sıkılmıyorsunuz. inanılmaz bir albüm ya.
kadıköyden eve geçerken hazır trafik var tekrar bir dinleyeyim dedim 2 gün önce. gözlerimi kapata kapata sakin sakin başından sonuna o kadar güzel geçti ki keşke 5 dakika sonra inmek zorunda kalmasam da tekrar başa sarıp dinlesem diye düşündüm. rifflerin ağırlığı, vokalistin ses tonu çok güzel. chapel of abuse, the hallowed leech ve to those in the grave parçaları çok çok iyi.
amına koyim, sene sonu aşık etti kendine. tekrar çok teşekkürler siteye kazandırdığınız için. 10/9
Doom metalde ritim gitarların baskın ve çeşitli olmasından hoşlanırım. Bu albümde ise lead gitarlar daha baskın ve ritim gitarların daha önde olduğu kısımlar da açıkçası biraz “düz”. Dolayısıyla bana hitap etmedi ancak benim “takıntıma” sahip olmayanlar tarafından sevilmeye müsait bir albüm.
Ben de ismini ilk duyduğumda parodi ve yüksek ihtimal tırt bi müzik bekliyodum ama sonrasında albüm bitmeden kapatamadım resmen, böyle doom’a can kurban. To Those in the Grave’in de hastasıyım.
Kendini dinlettiren albümlerden biri olmuş bu albüm. Öte yandan bahsedildiği gibi her şeyiyle karakterini ortaya koymuş; besteleriyle, sözleriyle, kapağıyla ve tabii ki grup ismiyle tam bir bütünlük. Benim dinlediğim şeylere yakın olmasa da hastası oldum.
Bir detay olarak da bilmiyorum belki pek çok kişi fark etmiştir ama müthiş damar melodiler var albümde.
Net senenin en iyi doom albumu. Ben oldukca ozgun buldum bu adamlari. Klasik, bayik doom metalden cok uzak bir is cikarmislar ortaya. Saf doom metal ile arasi olmayanlara bile tavsiye ediyorum.
Albümü dinlerken yorgunluk filan kalmadı bende. Hepsi uçtu gitti. Bu kadar sert bir konusu olmasına rağmen, müzikleri de bir o kadar naif. Doom Metal adına “klasikler” arasına girebilecek kalitede bir albüm bence. 48 dakika ne zaman başladı, ne zaman bitti haberim bile olmadı.
Bu arada Heri Joensen konusuna değindiğin için teşekkürler Ahmet abi. “Ben bu sesi bir yerden hatırlıyorum ama nereden acaba?” diye düşündüm tüm albüm boyunca ama illa kritikte ismini bulurum diye çok da kasmamıştım. :D
(9.23/10, Toplam oy: 40)
Loading ...
grubu siteye kazandırdığınız için teşekkürler. hemen hatim etmeye başlıyorum.
03.11.2019
@killyourselfchuck, adamların gerçekten hiçbir acelesi yok. o kadar rahat ve sakin bir şekilde çalıp söylemişler ki hiç sıkılmıyorsunuz. inanılmaz bir albüm ya.
kadıköyden eve geçerken hazır trafik var tekrar bir dinleyeyim dedim 2 gün önce. gözlerimi kapata kapata sakin sakin başından sonuna o kadar güzel geçti ki keşke 5 dakika sonra inmek zorunda kalmasam da tekrar başa sarıp dinlesem diye düşündüm. rifflerin ağırlığı, vokalistin ses tonu çok güzel. chapel of abuse, the hallowed leech ve to those in the grave parçaları çok çok iyi.
amına koyim, sene sonu aşık etti kendine. tekrar çok teşekkürler siteye kazandırdığınız için. 10/9
Doom metalde ritim gitarların baskın ve çeşitli olmasından hoşlanırım. Bu albümde ise lead gitarlar daha baskın ve ritim gitarların daha önde olduğu kısımlar da açıkçası biraz “düz”. Dolayısıyla bana hitap etmedi ancak benim “takıntıma” sahip olmayanlar tarafından sevilmeye müsait bir albüm.
Grubun adına bakılınca leş, ikinci sınıf, sludge/thrash melezi bir müzik icra ediyorlar gibi görünüyor ama perdenin arkasında gayet ciddi bir iş var.
Ben de ismini ilk duyduğumda parodi ve yüksek ihtimal tırt bi müzik bekliyodum ama sonrasında albüm bitmeden kapatamadım resmen, böyle doom’a can kurban. To Those in the Grave’in de hastasıyım.
The Hallowed Leech nedir öyle ya. Aklımı kaybettim. Manyak bir albüm.
29.10.2019
@ismail vilehand, “The Hallowed Leech” inanılmaz iyi cidden. Aşırı basit bir yapısı var ve bir o kadar da etkili.
Bu şarkı, bir de Legion of the Damned’in “Slaves of the Southern Cross”u bu yılki “gösterişsiz ama akıl alan şarkı” kotamı doldurmaya yetti.
Kendini dinlettiren albümlerden biri olmuş bu albüm. Öte yandan bahsedildiği gibi her şeyiyle karakterini ortaya koymuş; besteleriyle, sözleriyle, kapağıyla ve tabii ki grup ismiyle tam bir bütünlük. Benim dinlediğim şeylere yakın olmasa da hastası oldum.
Bir detay olarak da bilmiyorum belki pek çok kişi fark etmiştir ama müthiş damar melodiler var albümde.
Albümdeki favorim ise Poor Sisters of Nazareth.
Albüm gerçekten muazzam.Bu tarz melankolik doom albümleri varsa seri ihtiyaç duyarım.Önerilere açığım
Net senenin en iyi doom albumu. Ben oldukca ozgun buldum bu adamlari. Klasik, bayik doom metalden cok uzak bir is cikarmislar ortaya. Saf doom metal ile arasi olmayanlara bile tavsiye ediyorum.
Albümü dinlerken yorgunluk filan kalmadı bende. Hepsi uçtu gitti. Bu kadar sert bir konusu olmasına rağmen, müzikleri de bir o kadar naif. Doom Metal adına “klasikler” arasına girebilecek kalitede bir albüm bence. 48 dakika ne zaman başladı, ne zaman bitti haberim bile olmadı.
Bu arada Heri Joensen konusuna değindiğin için teşekkürler Ahmet abi. “Ben bu sesi bir yerden hatırlıyorum ama nereden acaba?” diye düşündüm tüm albüm boyunca ama illa kritikte ismini bulurum diye çok da kasmamıştım. :D
Ya bu ne kadar iyi bir albümdür birader. Arada aklıma geliyor hemen açıyorum.
Günün bu saatinde Poor sisters of nazareth’i bi açtım kurtulamıyorum aq
Albüm gibi şarkı, “Poor Sisters of Nazaret”
Playlistime bakın, ara verdigim sarkiya bakin…benden bi bok olmaz…orospu çocukları…
okullarda ders olup okutulası. öyle bir albüm bu.
The Hallowed Leech doom tarihinde yapılmış en iyi şarkılardan biridir. Seneye bir albüm daha yaparsınız koçlar.
21.05.2021
@Erhan, ben de The Hallowed Leech övmeye gelmiştim. Bu sene çıksın, 1 sene daha bekleyemem bizimki de can.
21.05.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Hiç haber bile vermeden gece yarısı çat! diye yeni full albümü yayınlasalar… Kendimden geçtim.
Can bu can.
11.08.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Poor Sisters of Nazareth… ): :(
Kat*lik kilisesi bu kadar naifçe sikilmeyi hak etmiyo gerçekten. Adamlar cidden büyüklük yapmış.
Fvneral fvkk yeni albüm yapmadan bana rahat yok. Adamları silah zoruyla tutup sikici doom metal yaptırasım var
Kuruduk hocam ya, yeni albüm falan yok mu?
Nerdesiniz ulan nerdesiniz
Papa’nın müslümanlığı seçtim diyip, canlı yayında kelime-i şahadet getirmesini mi bekliyorsunuz?