İlk zamanlarında gerçek bir öküzlük abidesi olan Unique Leader’ın son yıllarda belki de Sumerian Records’ın başarısından etkilenerek INANIMATE EXISTENCE, ALTERBEAST gibi nispeten daha cilalı ve kolay dinlenir gruplarla da ilgilendiğine tanık oluyoruz. Bugünkü konumuz olan ALTERBEAST, ilk albümü “Immotal”ı 2014’te çıkardıktan sonra yıllar içinde grup kimliğini kaybeden ve gitarist Andrew Lamb’in projesine dönüşen bir oluşum.

İlk albüm kadrosundan 4 kişiyi gruptan şutlayan Lamb, Michael Alvarez adlı vokalisti yanına alarak 4 yıl aradan sonra grubun yeni albümü “Feast”i piyasaya sürdü. Albümdeki davullardan sorumlu kişi ise aslen ARKAIK’ten tanıdığımız ancak elbette ki artık TRIVIUM davulcusu olarak bildiğimiz Alex Bent’ten başkası değil.

ALTERBEAST’i biraz özetlemek gerekirse, grup atmosfersiz, entrikasız bir teknik death metal yapıyor. Entrikasızdan kastım, grubun doksanlarda örnekleri görülen türde; duygusu, karakteri bol, sofistike, hatta elit denebilecek bir teknik death metalden ziyade sweep’lerle, bodos davullarla, dan dun taramalarla süslü, cipcilalı bir teknik death metal yapıyor oluşu. Albümü dinlerken çok fazla notayla, dört koldan saldıran rif ve sololarla, dayak gibi davullarla haşır neşir oluyoruz. Kısacası 2010 sonrasının modern ve pırıl pırıl teknik death metali olanca kaslılığıyla karşımızda dikiliyor. Bu konuda ne düşünüyorsunuz bilmiyorum; teknik death metalin böyle şıkır şıkır sweep’lerle süslenip kolay dinlenir hâle gelmesinde okların Muhammed Suiçmez’i ve “Epitaph”ı gösterdiği bir ortamda, türün öncesini mi şu anını mı sevdiğiniz konusunda karar tabii ki de sizin.

Teknik death metalin modern yüzünü incelikle ve bol yaratıcılıkla işleyen GOROD gibi grupları düşündüğümde, ALTERBEAST’in çok göz boyayan, çok şey içeren ancak ne kadar hatırlanır ve akla kazınır olduğu muallaktaki müziği zamana karşı nasıl ayakta durur, açıkçası biraz soru işareti. İcra yönünden ortaya konan şeyin etkileyici olduğu kesin, ancak pek çoklarına göre bu sololar da, rifler de bir hayli jenerik olarak algılanabilir. Benzerlerini çok çok kez duyduğumuz rif kalıpları ve solodan ziyade hızlı çalınan gamlardan ibaret sololarla dolu bu şarkılar, en nihayetinde karakteristik bir şeyin ortaya çıkmasının önüne geçiyorlar.

Bu noktada ne kadar acımasız olunmalı pek emin değilim. Aynı mantıkla yüzlerce, binlerce grubu bir kalemde silmek, onca emeği bir anda gömmek mümkün olsa da, ALTERBEAST’in en azından yapmak istediği şeyi yapmada başarılı olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Albümü birkaç kez dinleseniz bile öne çıkan yahut yıllar sonra bile sizinle olacak bir şarkı bulmanız -bence- kolay olmayacaksa da, bu tarz işleri seviyorsanız “Feast”i sevmeniz, kapaktaki kuçulardan ilham alıp baya bir kudurmanız da gayet olası.

Tüm bunları görmezden gelip albüme tek bir eleştiri yöneltecek olsam, “Feast”in biraz fazla sınırlanmış olduğunu söyleyebilirim. SPAWN OF POSSESSION’ından PSYCROPTIC’ine dek teknik dozu yüksek sayısız grupta, albüm içerisinde bambaşka bir yerde duran bir ya da birkaç şarkı mutlaka olur. Misal SPAWN OF POSSESSION’ın “Noctambulant”ındaki efsane şarkı “Sour Flow” gibi. “Feast”i dinlerken bu tarz bir sürüden ayrılma, baş kaldırma durumuyla pek karşılaşmıyoruz. Bu minvalde örnek gösterilebilecek belki de tek şarkı, albüme ismini veren ve modern tech-death kalıbını kırıp 1.37’de giren kısım gibi hardcore/crossover’vari rifler sunan şarkı. Benzer olaylara meyletmesi dolayısıyla son dönem REVOCATION’ı da hatırlatan bu şarkı dışında, albüm genel olarak aynı kalıbın ince ayarları değiştirilerek dökülmüş yapıtlardan oluşuyor.

Tüm bunları dedikten sonra albümü nasıl değerlendirmemiz gerektiği, biraz da olaya nasıl baktığınıza göre değişiyor. Böylesi bir iş için “aynı şeyler” yahut “fazla cilalı” diyerek kestirip atmak bence kolaycılık olacaktır. Dolayısıyla albüme yönelik bir eleştiri olacaksa, bunu bu yoldan değil de “akılda kalıcılık ve uzun ömürlülük” tarafından dillendirmek bence daha mantıklı. Bu açıdan bakıldığında “Feast” -bence- pek çok açıdan tür içindeki herhangi bir albüm. Siz albümü dinlediğinizde benden daha fazla sürpriz bulabilirseniz, vereceğiniz puan daha yüksek olacaktır.

Ha bir de o “Where Dead Angels Lie” cover’ı nedir artık. Lütfen bakın bunlar önemli şeyler; DISSECTION Bey diyeceksiniz, akıllı olacaksınız. Canınızı yakarım.