klip, şarkı sözleri, albüm kapağı, şarkının kendisi, soundun eziciliği her şey o kadar şahane ki anca bu kadar olur. Gojira’nın artık bu kadar sert müzik yapmadığı da düşünülünce benzerliğe çemkirmeye hiç gerek kalmıyor.
bugun albumu dinlerken icimdeki organları gozlerimin onunde kıyma makinesinden gecirislerini izler gibiydim. oyle daraldım ki icime kustum. (wtf) hellbound ta travellers sarkısında bosluguna bıraktıgım, absolute hell de ghosts in the river inda kafamı duvarlara gomdugum dunuz, naptınız siz.
Evet, Gojira çakması falan aman müthiş güzel bir albüm bence. “hadi bu dünyayı kapatıp gidiyoruz, artık boku çıktı.” olayını müthiş hissettiriyor adamlar. Çok karamsar bir albüm. Öyle böyle değil.
“insanlık yok oluyor.” temalı karışık bir soundtrack albümü yapsak, bu albümden en az iki parça kendine yer bulur. bir önceki albümden çok daha fazla sevdim ama onu dinlediğim kadar sık dinlermiyim emin değilim.
çok büyük depresif bir albüm cidden. hani sözleri sıfır anlasanız bile besteler nakavt ediyor adamı.
grupla ilk kez son iki albümlerinden birini dinleyerek tanışsaydım büyük ihtimalle ben de gojira çakması olduklarını falan düşünürdüm herhalde ama ortada beni rahatsız eden bir şey yok açıkçası. ben grubun soundunda ki gojira esinlenmesinin hem grubun kendi adına, hem de çoktan kendi kuyruğuyla beslenmeye başlamış olan deathcore adına oldukça hayırlara vesile olduğunu düşünüyorum. (çakmalık dedin mi aklıma the faceless’ın in solitude şarkısında ki extol – storms of disillusions referansı geliyor aman allah muhafaza hahahsdjjf)
albümü bir kaç kez çevirdim ve şimdilik bir önce ki albüm kadar beni gaza getirdiğini, etkilediğini söyleyemem. yine de pişman olacağım şeyler söylememek adına biraz daha dinledikten sonra yorum yapsam daha iyi olur.
Empty Still büyük sıkıntı ya. öyle böyle değil. albümün başından beri süren karamsar havanın en dibe batıp patladığı an şarkının 4:15 sonrası. yankılanan vokaller falan komple camı çerçeveyi indirtir. çok acayip.
Bu arada albüm grubun ilk haftasında en çok satan albümü olmuş ki bunu da hak ettiler. Önceki albüm ilk haftasında 2.700 satmış, yeni albüm 4.100′e çıkmış. Adamlar resmen deathcore’un medarıiftiharı.
Bugüne kadar da kimsenin “deathcore’un medarıiftiharı” diye bir tabir kullandığını sanmıyorum.
kapak çok iyi. ama asıl merak ettiğim; acaba son albümde ki soundla mı devam edecekler yoksa farklı bir yol mu izleyeecekler? her türlü varım gerçi
thy art is murder’ın son şarkısı, şimdi bi de bu şarkı.. hayat güzel yemin ederim
yine çok Gojira olmuş. ama baya güzel yani. kötü bişey demeye dilim varmıyo.
klip, şarkı sözleri, albüm kapağı, şarkının kendisi, soundun eziciliği her şey o kadar şahane ki anca bu kadar olur. Gojira’nın artık bu kadar sert müzik yapmadığı da düşünülünce benzerliğe çemkirmeye hiç gerek kalmıyor.
bugun albumu dinlerken icimdeki organları gozlerimin onunde kıyma makinesinden gecirislerini izler gibiydim. oyle daraldım ki icime kustum. (wtf) hellbound ta travellers sarkısında bosluguna bıraktıgım, absolute hell de ghosts in the river inda kafamı duvarlara gomdugum dunuz, naptınız siz.
Gojira’nın Tribute grubu mu bu?
Gojira çakması ama haberde ki şarkıyı beğendim.
Evet, Gojira çakması falan aman müthiş güzel bir albüm bence. “hadi bu dünyayı kapatıp gidiyoruz, artık boku çıktı.” olayını müthiş hissettiriyor adamlar. Çok karamsar bir albüm. Öyle böyle değil.
“insanlık yok oluyor.” temalı karışık bir soundtrack albümü yapsak, bu albümden en az iki parça kendine yer bulur. bir önceki albümden çok daha fazla sevdim ama onu dinlediğim kadar sık dinlermiyim emin değilim.
çok büyük depresif bir albüm cidden. hani sözleri sıfır anlasanız bile besteler nakavt ediyor adamı.
grupla ilk kez son iki albümlerinden birini dinleyerek tanışsaydım büyük ihtimalle ben de gojira çakması olduklarını falan düşünürdüm herhalde ama ortada beni rahatsız eden bir şey yok açıkçası. ben grubun soundunda ki gojira esinlenmesinin hem grubun kendi adına, hem de çoktan kendi kuyruğuyla beslenmeye başlamış olan deathcore adına oldukça hayırlara vesile olduğunu düşünüyorum. (çakmalık dedin mi aklıma the faceless’ın in solitude şarkısında ki extol – storms of disillusions referansı geliyor aman allah muhafaza hahahsdjjf)
albümü bir kaç kez çevirdim ve şimdilik bir önce ki albüm kadar beni gaza getirdiğini, etkilediğini söyleyemem. yine de pişman olacağım şeyler söylememek adına biraz daha dinledikten sonra yorum yapsam daha iyi olur.
Empty Still büyük sıkıntı ya. öyle böyle değil. albümün başından beri süren karamsar havanın en dibe batıp patladığı an şarkının 4:15 sonrası. yankılanan vokaller falan komple camı çerçeveyi indirtir. çok acayip.
Kritiği yarın sitede.
Bu arada albüm grubun ilk haftasında en çok satan albümü olmuş ki bunu da hak ettiler. Önceki albüm ilk haftasında 2.700 satmış, yeni albüm 4.100′e çıkmış. Adamlar resmen deathcore’un medarıiftiharı.
Bugüne kadar da kimsenin “deathcore’un medarıiftiharı” diye bir tabir kullandığını sanmıyorum.