# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
UPON A BURNING BODY – Straight From the Barrio
| 15.11.2016

Mexicore.

Bir önceki albümleri “The World is My Enemy Now”da bahsettiğim üzere, metalcore ve deathcore’un ilginç bir sentezini yapan ve buna kendi karakterini katmayı başaran, ilginç bir grup UPON A BURNING BODY. ABD’li olan bu Meksika asıllı gençler; bu özelliklerini iyi yedirdikleri ve bir uyuşturucu karteline mensupmuş gibi duran imajları sayesinde türdaşlarından ayrılmayı başardılar.

İlk albümünü 2010′da çıkaran ve “Straight From the Barrio” ile dördüncü albümüne imza atan grup, özellikle bundan önceki iki albümünde kazandığı kitle ve katıldığı turlar sayesinde, yeni albümünü büyük çaplı bir patlama aracı olarak düşündüğünü belli ediyor. “Straight From the Barrio” çok net bir kitle genişletme, cüret etme, daha fazlasını isteme albümü.

Bir kere grup Meksikalı olma durumunu çok baskın şekilde kullanıyor. Yer yer müzik olarak belirtileri gözüken bu durum, sözlerde ve tavırda daha da büyüyerek karşımıza çıkıyor ve UPON A BURNING BODY’nin alametifarikasına dönüşüyor. Açılışı yapan “Till the End of Down”un sözlerine şöyle bir bakmak bile bunu görmek için yeterli. Grup slogan sözler buluyor ve bunları sinirli, belki ezilen, göçmen coşturmalı bir şekilde ortaya koyuyor. Bunu yaparken İspanyolcayı da aralara sokması, eminim ki grubun ABD’de yaşayan Meksika ve Orta Amerika kökeni dinleyicileri için büyük bir keyif vesilesi oluyordur.

UPON A BURNING BODY’nin “Straight From the Barrio”da yaptığı asıl büyük değişiklik ise müziklerini ve hit şarkılarını çok daha geniş bir kitleye ulaşacak şekilde kullanmış oluşları. Albümü dinlerken çok net bir ATILLA’laşma, ILL NINO’dan PIERCE THE VEIL’a uzanan bir yaklaşım görüyoruz. Bu sayede daha iddialı hâle gelen müzik; grubun ciddi anlamda başarılı hit şarkı yazma becerisiyle birleşince, ortaya türü adına son derece özgün işler çıkabiliyor. Elbette ki cheesy olmaktan ölen, büyük ölçüde sadece eğlence ve isyan üzerine kurulu gaz bir müzik var, ancak daha bir detaylı incelendiğinde grubun çok farlklı ilhamlar barındırdığı da fark ediliyor.

Misal albüme adını veren Straight From the Barrio’da SOILWORK tatları alırken, Leave the Pain Behind’da aşırı bariz LINKIN PARK etkileri gözleniyor. Hatta D.T.A. Don’t Trust Anyone adlı şarkı nın nakaratı aşırı derecede MUTINY WITHIN’i andırıyor. Tüm bunları, daha doğrusu grubun tüm müziği saran “Meksikalı azınlık”, “kahverengi olmanın sorunları ve süperlikleri” konsepti sayesinde bunlar bir potada eriyor ve ortaya UPON A BURNING BODY’den başka kimsede duymadığımız bir tat çıkıyor.

“Bayanlar baylar, en büyük kıç tekmeleyici için hazır mısınız?” diye başlayan albüm;

UABB güney yakasının ve batı yakasının temsilcisi,
Beli düşük pantolonla geziyor
Kahverengiyim ve bununla gurur duyuyorum
Vahşiyim ve gürültülüyüm
Bilirsin ki her zaman parti yapmamız gerekiyor
Aklımda hep tekila var”

gibi sözlerle tarafını belli eden ve kitlesini coşturan grup; My Distorted Reflection gibi bir empati şarkısıyla da, halkının ABD’de yaşadığı sıkıntılara ve “yalnız değilsin hermano” şeklindeki bam teline basmayı ihmal etmiyor. “Kusursuz değilim ve bu gayet normal” diyen UPON A BURNING BODY, bu sayede konserlere gelecek azınlık toplulukların enerjik, atarlı ve bir yandan da duyarlı sesi olmayı başarıyor.

UPON A BURNING BODY zaten karakteristik tınısı olan bir gruptu ve bu değişen ve daha bir popülerleşme çabası güden yeni albümünde bunu daha bir ileriye taşımış, son derece eğlenceli bir iş ortaya koymuş. Metalcore seviyorsanız, eşlik edilesi ve gaz bir şeyler arıyorsanız, hiç sofistikelik kasmayan bu direkt ve enerjik albüme göz atabilirsiniz. Özellikle ilk şarkı Till the Break of Dawn’a bakmanızı ve İspanyolcanın bu tarz bir müziğe nasıl bir zenginlik katabileceğini görmenizi tavsiye ederim.

“Brown is the new black…”

7/10
Albümün okur notu: 12345678910 (6.57/10, Toplam oy: 21)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2016
Şirket
Sumerian Records
Kadro
Danny: Vokal
Ruben: Gitar
Rey: Bas
Sal: Gitar
Tito: Davul
Şarkılar
01. 'Til The Break Of Dawn
02. Already Broken
03. You Don't Own Me
04. Media Blackout
05. B.M.F.
06. Straight From The Barrio (210)
07. Leave The Pain Behind
08. Walk Alone Again
09. Fake Plastic Smile
10. D.T.A. (Don't Trust Anyone)
11. The Outcast
12. My Distorted Reflection
  Yorum alanı

“UPON A BURNING BODY – Straight From the Barrio” yazısına 10 yorum var

  1. furkan_sensoy says:

    Tipler biz core yapıyoruz diye bağırıyor zaten :D

  2. den4x says:

    Önceki albümde bunlara sövüyordun sanki bayağı,acaba yanlış mı anladım dedim bu kritiği görünce.Beklemiyordum tekrar görmeyi bu grubu,metalcore demişken The Devil Wears Prada kritiği istiyoruz(m).
    You dont own me dinleyince merak edip albümü de bi kere çevirdim ama devamı acayip sıkıcıydı. Ve Metallica ile aynı puan olması ahhah Puanlama olayının en kötü yanı bu gibi durumlar.

    furkan_sensoy

    @den4x, devil wears prada’nın dinlerken ciddi sabır istediğini düşünüyorum. Core ve türevlerinden nerdeyse ölümüne nefret eden biri olarak (bu işi en iyi icra eden gruplardan devil wears prada olduğunu düşünerek) danger wildman şarkısının başındaki “I know a ghost” çığırmasından sonra “bu neydi şimdi? diğer dişini de ben kırayım mı?” demiştim.

    den4x

    @furkan_sensoy, tam olarak ne demek istediğini anlamadım :) ama sanırım uyuz oluyorsun ahhah

    furkan_sensoy

    @den4x, aynen. dinleyince vücudumda kızarıklıklar oluşuyor ve tenim kabarıyor ardından da kaşıntı işte :D

  3. ismail vilehand says:

    son Brujeria albümünde yarım kalan “Meksikalık” gazını bu albümle tamamladım. önceki albümlerinden bir kaç şarkı hariç haz etmezdim ama bunu komple sevdim diyebilirim. uzak ara en iyi işleri olmuş. albümde her ne kadar boş olmasa da, ilk şarkının muazzamlığı hepsinin önüne geçiyor.

    Ahmet Saraçoğlu

    @ismail vilehand, ilk şarkıyı ben de çok seviyorum, süper gaz. Özellikle İspanyolca bölümleri.

    furkan_sensoy

    @Ahmet Saraçoğlu, Hypno5e verelim abime

  4. Rashid says:

    “The World is My Enemy Now” isimli saçmasapan albümün üzerinden bu albüm aktı adeta. Tamda fazla teknik filan olmayan ama sert bir albüm arıyordum ve bana istediğimi tam olarak verdi. Özellikle ilk şarkıda Meksikan tatları ve albümün tamamına yayılan o hava grubun kimliği olmuş.

  5. ilk şarkının ispanyolca kısımları ve media blackout muazzam.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.