Eğer bir grubu kuran kişilerin isimleri Snæbjörn Ragnarsson ve Björgvin Sigurðsson ise o grubun yapacağı müziğin viking/folk/pagan metal klasmanında olması herhalde kimseyi şaşırtmaz.

Dikkatinizi çekererim: Snæbjörn… KAR AYISI. Björgvin… BERGEN.

Bu ikisinden daha kuzeyli bir başka isim var mı bilmiyorum ama, SKÁLMÖLD’ün her şeyiyle kuzeylilik fışkırttığı kesin. SKÁLMÖLD “Kılıcın Çağı” gibi bir anlam taşıyor ve İzlanda’nın 8. yüzyılda yaşadığı iç savaş dönemini tanımlamak için kullanılıyormuş.

Şimdi albüme yollanalım. SKÁLMÖLD bizi İzlanda’nın başkenti Reykjavík’ten selamlayan 7 yıllık bir grup. 2010′dan bu yana her 2 yılda bir albüm çıkarıyorlar ve yeni albümleri “Vögguvísur Yggdrasils”i de birkaç gün önce piyasaya sürdüler.

“Yggdrasil’e Ninniler” anlamına gelen “Vögguvísur Yggdrasils”, çok net bir viking metal albümü. Elbette ki folk ögelerin -lay lay loy loy olmadan- kendilerini gösterdiği, büyük oranda rifler üzerinden ilerleyen ve epikleştiği anlarda kısmen FALKENBACH’vari tatlara bürünen albümde, en basit ifadeyle “uslu” bir vikinglik var. Grup hayvan evladı Viking toplumunun hoyratlığını yansıtan vurdulu kırdılı bir müziktense, rif bazlı bir destansılığı tercih etmiş ve bu destansılık öyle sinematografik pasajlarla, heybetli altyapılarla değil, marşvari rifler ve sağlam ritim gitarlarla sağlanmış.

Albümde dokuz şarkı var ve her bir şarkı Norse mitolojisindeki dokuz dünyadan birini anlatıyor. İzlandaca bilmediğimden şarkıların muhakkak ki ilginç içerikleri konusunda bir fikrim yok, lâkin grup şarkıları, bahsedilen dünyaların karakterlerine göre yazmış ve bu açıdan çok güzel bir iş yapmış. Misal albümü açan ve ateş dünyasını anlatan Muspell; daha girişinden daha kaotik ve kötücül bir ambiyans sunarken, insanların dünyasını anlatan Midgardur ile devlerin dünyasını anlatan Utgardur arasındaki fark, şarkıların insan/dev arasındaki fark düşünülerek yazıldığını belli ediyor. Dwarf’ların dünyası olan Niðavellir’in de tahmin edileceği üzere daha folk hissiyatına sahip olduğunu söylememe gerek yok sanırım.

“Vögguvísur Yggdrasils”e dair sıkıntılı diyebileceğim taraf, her ne kadar üst paragrafta şarkılar arası karakter farklılıklarından bahsettiysem de, böylesi dev bir konuyu işlemek adına biraz fazla benzer tellerden çalıyor oluşu. Elbet grup Viking metal yapıyor ve dört albümdür devam eden belli bir karakteri var. Dolayısıyla ateş dünyasını, buzlar ve sisler dünyasını anlatırken konsepte yakışır şekilde black metal çalsın, iyice karanlıklaşsın demiyorum, ancak sanki biraz daha detaylara inilip daha sinematografik, dramatik etkisi daha güçlü bir ürün ortaya çıkarılabilirmiş.

Bu tarz konsept çalışmalar içinde canımı sıkan diğer bir unsur da, kimi tercihlerin konseptle hiç alakası olmadığında oluşan içine girememe durumu. Misal bu albüm tümüyle Viking dünyalarına adanmış, lâkin albümdeki neredeyse tüm sololarda blues gamları kullanılmış ve böyle olunca da anlatılan şeyle pek de bağdaşmayan kontrastlar ortaya çıkmış. Küçük bir ayrıntı olarak görülebilir aklıma takıldığı için söylemeden geçemedim.

Bu iki ufak kişisel şikâyete rağmen “Vögguvísur Yggdrasils” eğlenceli bir albüm. Dinlerken bahsedilen dünyaları kafanızda belli ölçüde canlandırabildiğiniz ve konsept yapısı gereği belli bir sürükleyiciliği olan, eli yüzü düzgün bir albüm. Norse mitolojisine merakınız varsa ve Viking metalden hoşlanıyorsanız, dinlemeden geçmeyin.