# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
OUROBOROS – Glorification of a Myth
| 11.03.2016

Instagram Özel İncelemesi 7.

Bir Instagram Özel İncelemesi‘nden daha merhaba.

Pek çok müthiş grup çıkaran Avustralya’nın son yıllardaki bir diğer öne çıkan grubu, devlet desteği alarak yaptıkları ilk albümleriyle adlarını duyuran teknik death metal/thrash metal grubu OUROBOROS.

Tabii OUROBOROS’un adını duyurmasının tek sebebi bu devlet desteği değil. Grup müziğiyle de adından söz ettirecek bir şeyler sunmayı biliyor.

Teknik death metal ile thrash metalin birlikteliği dendiğinde akla gelen birkaç grup var. Mesela REVOCATION bunlardan biri. Ancak OUROBOROS’un teknik death/thrash kırması, REVOCATION’ın daha punk, rock n roll, melodeath tavırlı müziğinden epey farklı. Grup NECROPHAGIST’vari işlere de giriyor, oryantal tatlara girip BEHEMOTH’laşmayı da biliyor, saf thrash metal örnekleri de sunuyor.

Çıktığı 2011 yılı ve sonrasında adından sıkça söz ettiren “Glorification of a Myth”; OUROBOROS’un metal dünyasına güçlü bir giriş yapmasını sağladıysa da, aslında grubun kökleri çok daha eskiye, ta 2001′de kurulan DRED’e dayanıyor. Bu şekilde düşünüldüğünde, 10 yıllık tecrübeye sahip OUROBOROS’un ilk albümünde böylesi bir iş ortaya koyması şaşırtıcı değil.

Tüm müziğini yırtıcı rifler üzerine kuran OUROBOROS’un riflerini, teknik death metal, thrash metal ve yırtıcılık düzleminde değerlendirdiğimde, kendi adıma çok devasa bir yaratıcılık göremiyorum, ancak bu tümüyle kişisel zevklerle ilgili. Yakın coğrafyadan gelen PSYCROPTIC’in yırtıcı rifleriyle ağzımın suyunu silemezken, OUROBOROS’un 1 saate yakın süren rif saldırısından daha fazla etkilenmeyi beklerdim. Ama gruba haksızlık etmeyeyim; amaçladıkları şeyi gayet iyi yapıyorlar.

Zaman zaman iyice teknikleşen, ancak hiçbir zaman bir OBSCURA, BEYOND CREATION düzeylerine çıkmayan teknik death metal kısmı, pek çok yerde de yerini daha kafa sallatmalı thrash metal rüzgârına bırakıyor. Thrash metali de sözlük anlamıyla sergilemekten genelde kaınan OUROBOROS, türün daha teknik yönünü sergileme yoluna gidiyor. Bu minvalde, ortada HELSTAR’ın teknik thrash’ini anımsatan bir iş olduğunu söyleyebiliriz. Örneğin ikinci şarkı Lashing of the Flames, vokalleri değiştirildiğinde çok net şekilde “Nosferatu” albümünde kendine yer bulabilecek pek çok ana sahip. İlk iki dakikasını alıp koyun, zerre sırıtmaz.

Sololarda; gerek ton, gerekse tarz olarak Muhammed Suiçmez’vari işler kulağımıza çalınıyor. Gitaristler çok iyi çalıyorlar ve uyumları da gayet iyi. Ne kadar iyi çalabildiklerini hissettirmelerinin yanında, albümü 31 çekmek için de kullanmıyorlar. Gayet duyulur, löngür löngür bas gitar ve üstüne düşen her şeyi eksiksiz yapan davulcu da “Glorification of a Myth”i zenginleştiren diğer unsurlar.

Şarkılara şöyle bir bakınca, her şarkının farklı bir karakteri olduğunu söylemek mümkün. Her biri öne çıkamasa ve akıl alan bölümler barındırmasa da, bir araya geldiklerinde gerekli yardırmayı başarıyla sunuyorlar. Albümü dinlerken aklıma takılan birkaç sıkıntıdan biri; grubun bazı bölümleri, sırf monotonlaşmayalım diye şöyle bir değinip hemen başka bir rife geçmesi. OUROBOROS elbette ki türünü net şekilde ortaya koyuyor ve gerekeni yapmaya çalışıyor, lâkin daha görkemli bir müzik yaratma imkânlarının bazen gole çevrilemediğini de hissediyorum. Örneğin Sancuary’nin 2. dakikasında başlayan damar kısmın şöyle bir tattırılıp, duyguyu tam olarak içselleştiremeden hop diye kazımaya dönmesi bende bu tarz bir his uyandırdı. Grup istediğinde daha yoğun şeyler yazmayı da beceriyor, bu yüzden bu tarz bölümlerin albümde daha fazla yer kaplamasını isterdim.

Nihayetinde “Glorification of a Myth” gayet yeterli bir ilk albüm diye düşünüyorum. Çok iyi değil, ama yetince iyi. Türün karambolleri ve değişken doğası içerisinde bazı şeylerin görmezden gelinebileceği yanılsaması altında, elinizdeki tüm rifleri arka arkaya sıralayıp iyi teknik müzik yapmak diye bir şey ne yazık ki her zaman mümkün olmuyor. “Glorification of a Myth” bu konuda “yeterli” ile “iyi” arasında değişen bir tavra sahip. Grubun 2015 çıkışlı son albümünü henüz dinlemedim, ancak umarım ilk albümün üstüne bir şeyler koymuşlardır.

7/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.88/10, Toplam oy: 42)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2011
Şirket
El Emeği Göz Nûru Plakçılık
Kadro
Michael Conti: Bas, geri vokal
David Horgan: Davul
Chris Jones: Gitar
Mikhail Okrugin: Gitar
Evgeny Linnik: Vokal
Şarkılar
1. Black Hole Generator
2. Lashing of the Flames
3. Animal, Man... Machine
4. Sanctuary
5. Sea to Summit
6. Disembodied Mind
7. Dissolve
8. Panacea
9. Edifice of Tyranny
10. Absent from Entity
  Yorum alanı

“OUROBOROS – Glorification of a Myth” yazısına 4 yorum var

  1. Ahmet says:

    Haksız bir puanlama bence, müthiş bir albümdü. En az 9 puanı hak ediyordu ki ben olsam 10 verirdim. “Bildiğin tüm riffleri arka arkaya dizmek” gibi bir tabir kullanılmış, hiç de katılmıyorum. Bunu Be’lakor veya Agrypnie gibi gruplar yapıyor oysa bence Ouroboros, rifflerini, birbirleri ile çok iyi yedirerek bağdaştırıyor, yabancılık hissettirecek bir alan bırakmıyor. Ayrıca grubun kimi rifflerinde bildiğin Melechesh albümlerine koysan sırıtmayacak ve göz dolduracak derecede hoş oryantal esintiler de var. İkinci albümlerinde bu enerjiklik büyük ölçüde azalma gösterdi ama bu ilk albüm kesinlikle bir baş yapıt bence.

  2. jarenk says:

    valla bence 8/10. riffler sololar kesinlikle çok iyi ve bencede beste olarak hiçbir problem yok.sadece vokaller yetersiz ve çok düz geliyor bana. daha iyi ve varyasyonlu bir brutal vokalle 10 puanlık olurdu. Bide Emanations ı bu albüm kadar çok seven bi benim heralde…evet biraz tempo düşmüş ama riffler yine çok çok iyi

  3. zombikids says:

    8.5/10 çalışır benden.

  4. 74 says:

    ikinci albumleri çok daha güzel ve en azından üzerine konuşulmaya değer

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.