# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Tartışma
Virtüözlük
| 27.10.2014

Müzisyenliğin ötesinde.

Yağmuruna çamuruna rağmen keyifli geçirdiğinizi ümit ettiğim bir sonbahar akşamından herkese merhaba. Bu hafta üstün başarılarla örülü yaşamlara sahip büyülü karakterler olan virtüözlerden ve virtüözlük kavramından bahsedelim. Müzik bağlamında çok sık atıfta bulunulan kavramlar olsa da, virtüözlük, virtüözite, virtüöz ifadeleri sosyolojik açıdan çok net tanım sınırlarına sahip değil. Meziyet ve erdem sahibi olma durumu gibi bir sözlük anlamı olan virtüözlük, pek çok kritere bağlı olabilmekte.

Sizce virtüözlük nedir ve virtüöz kimdir? Özgün teknik, karizma, bireysel ve bağımsız duruş gibi özellikleri nasıl bir formülle bir araya getirir virtüözler? Virtüözlüğün bir eşiği ve mertebeleri var mıdır? Sizce bir virtüözün olmazsa olmaz özelliği nedir?

Yorumlarınızı ilgiyle bekliyor, her anlamda verimli bir hafta diliyorum.

  Yorum alanı

“Virtüözlük” yazısına 25 yorum var

  1. çaksu says:

    Epeydir gitarım var. Kötüyüm. Niye kötüyüm diye bakınca eksikliği direk görünen şey hakimiyet. Virtüözlüğü bununla bağdaştırısam olmazsa olmaz gibi birşey. Yani meli malı sıkıcı şeyler de.. Bilmiyorum yılların getirdiği tecrübe (dinleme, çalma) ve hala kötü olmanın verdiği bıkkınlık baya hassaslaştırdı beni bu konuda. Akıcılık, özgüven, yaratıcılık falan hepsi için gereken zemin hakimiyet. Kasacak yani müzisyen. Oturup memur gibi çalışacak. Buna vardım yıllar sonunda.

    WARA WARA

    @çaksu, aynı durum bende de mevcuttu. Benim durumum belki de daha kötü. Mesai yapar gibi tüm yaz günde en az 3 saat kastığım topu topu 45 saniyelik December Flower solosunu istediğim şekilde kıvıramayınca gitarı bıraktım. 5 senedir gitar çalıyordum. Benim için ortalama bir gitarist olmaktan çıkıp iyi bir gitarist olmaya götürecek ilk adımdı o soloyu düzgün çalabilmek. 4 ay günde 3-4 saatimi verdim. İstediğim standardı yakalayamayınca da bariz kötü olduğuma karar verdim ve enstürmana olan tutkum da kademeli olarak düştü. Şimdi ise bağım tamamen koptu.

    WARA WARA

    @WARA WARA, Virtüöz olma hayalleriyle hiç yola çıkmamak lazım belki de. Bazıları ne kadar çalışsa da olmuyor. Önce kendini bilip sonra hayal kurmak daha münasıp sanki.

    çaksu

    @WARA WARA, Öncelikle ben kendime pek katılmıyorum haha. Hakimiyetle virtüözlüğü eşdeğer tutmak için bi sebep göremiyorum şu an. Zorlama olmuş. Sonda da karamsarlık var. Gereksiz.

    Bir seviyeye gelmek emek istiyor evet ama sürecin sıkıcı ya da bunaltıcı olması için hiçbi sebep yok. Alet muhteşem bişey. Uzaklaşmak için de hiçbi sebep yok. Senin durumunda sebep başarısızlık duygusu sanırım. Bunun kaynağı da beklentin olmalı. Virtüözlük hayali demişsin hatta. Daha mütevazi bi hedefle, ya da daha kaygısız bi tavırla alabilirsin aleti eline.

    Neden olmuyo.. Bu konuda da diyeceklerim olabilir.

    Çok temel konuları atladım ben uzun süre boyunca. Aptalca gelecek ama hala çalarken nefesim sığlaşıyo düzensizleşiyo. Bi saat sonunda bitkinleştiribiliyo bu insanı haha. Bi beginner kursu buldum başladım. Strumming ve türlü basit şeylerle uğraşarak rahat hissetmeye çalışıyorum. Çok da keyifli gidiyor.

    Isınmak mesela müthiş fark yaratıyor. Eline almadan önce bir dakika kaslarını ger, elini kolunu masajla mıncıkla dolaşım artsın. Hem kabiliyetin hem alacağın keyif çok artıyor.

    Solo kasmadan önce gamlarla hemhal olman iyi bi fikir olabilir. Solo içindeki aşırı hareket parmakların tanıdığı bişey değildir. Kaldı ki lezzetli vibrato, isabetli bend falan da çat diye gelişmeyen şeyler. Yine oraya geldim. Parçalara böl pratiği. Herbirine zaman ayır, tadına var.

    Öyle. Bence geri dön valla. :)

  2. 12ParmakBağırsağı says:

    Bence virtüözlük sadece iyi çalmaya bağlı bir şey. Yani gitarla mastürbasyon yapan biri de yeterince iyi çalabiliyorsa virtüöz sayılabilir. Bunun için de çalışma hakimiyet gibi şeyler lazım. Her virtüöz iyi müzisyendir demiyorum ama her virtüöz yardırırken az da olsa keyif verir.

    12ParmakBağırsağı

    @12ParmakBağırsağı, şimdi aklıma geldi n kemal ure virtüöz sayılır lan bence adam jef loomis sololarını basta çalabiliyorum diyor

    Cattle Bilmemne

    @12ParmakBağırsağı, Ben Dark Tranquillity falan çalarken parmaklarım kırılıyor ağrıdan. Ne manyaklar var diyorum şu dünyada beyler bayanlar.

    Kemal

    @12ParmakBağırsağı, haha eyvallah :) Evet baya gelistirdi beni oyle seyler calismak. Bi kafami kaldirabilirsem o tarz shred videolari koymak istiyorum.

  3. Cattle Bilmemne says:

    Biraz göreceli bir kavram olmakla beraber ben virtüözlerde duygulu çalabilme, enstrümanına hakimiyet (Hakimiyetten kastım teknik değil, Vai ve Morello gibi enstrümanıyla deney yapan, kendinden bir şeyler katabilen gitaristlerden bahsediyorum) emprovizasyon yeteneği ve tabi ki kendi stilini yaratabilme gibi kriterleri arıyorum; mastürbasyon yapan gitarist kötüdür yargısını da büyük oranda haksız buluyorum ben hatta çoğunluğun aksine, bundan dolayı bana göre Malmsteen de virtüözdür, Gilmour da, Frusciante de. Hep gitar üzerinden gittim doğal olarak amatör bir gitarist olduğum için kusura bakmayın, naçizane yorumum budur.

  4. berke says:

    Virtüozleri diğerlerinden en büyük farkı sahip olduğu stilleridir.Bence onları virtüoz yapan şey de bu.İyi çalmak da temel etkenlerdendir ama bence yaratıcılık ve kendi stilini yaratma daha önemlidir.Virtüoz çoğu gitariste baktığımızda bunu görüyoruz.Teknik de çok önemlidir benim için.En zorlu partisyonları çalabilen gitaristlere her zaman büyük saygı duymuşumdur.Çoğu öğrencide tekniği oturtabilmek için ders alır.Mesela joe satriani kirk hammet ve steve vai,ye ders verdi.Bu da onun ne kadar büyük bir gitarist olduğunu açıklıyor

  5. Caner says:

    Bence , ele aldığı eser ne tarz olursa olsun çalabilecek kadar iyi teknik kapasiteye sahip , duyguyu doğru aktarabilen , müziğe ve ensturumana yenilikler kazandıran , enstrumanı ile bütünleşmiş kişiye virtüöz denir.

  6. Nox says:

    enstrumanına yeni bir soluk getirmiş adam virtüözdür. yalnız virtüöz denen çoğu gitaristten, davulcudan nefret ederim. Solo takılmaları durumunda bir eleştirim yok ama gruplarda virtüöz babalar ön plana çıkmak için müziğin atmosferinin dışına çıkıp grupların bütünlüğünü bozuyorlar bana göre. opeth’e mesela watershed ile birlikte virtüöz kabul edilen bir davulcu katıldı. bütün albüm boyunca grup başka bir şey çalıyor, davulcu çılgın progresif ataklarıyla bambaşka bir şey çalıyor. şimdi bu adam yeteneksiz mi? değil ama son 3 albümün içine sıçtı.

    dream theater da keza benim için böyle. petrucci saniyede 500 tane nota basıcak, portnoy ritmlerin ırzını geçicek derken elde ciyuv ciyuv pata pata seslerden başka bir şey kalmıyor.

    Cattle Bilmemne

    @Nox, Abi son albümde ders gibi partisyonlar var yanlış söylemiş olmayasın Opeth konusunda? Watershed öyleydi de Axenrot alıştı olaya artık, ayrıca öyle virtüöz seviyesinde bir eleman olmadığı gibi gruba progresif davulcusu değil gayet yarman death metal davulcusu kimliğiyle girdi bu adam.

  7. Buğra says:

    Bana göre virtüözlüğün birinci göstergesi enstrümana verilen emek,ona saygı duymak ve onun hakkını verebilmek.Ondan sonra teknik hakimiyet,duygu,’imza’ diye tabir edilen müzikal göstergeler ve ‘müzisyenlik’ gelir.Formül herkeste az ya da çok bulunan yeteneğin,potansiyelin açığa çıkartılma isteği+disiplinize edilmiş çalışma olmalı.

  8. yetkin uygun says:

    Virtüözlük aklındaki melodiyi enstrümanınla çalabilmektir.

    Tek hayalim beynimin içinde yankılanan soloları gitarımla çalabilmekti fakat malumunuz üniversite kazanmam da gerekiyordu. Şuan akor bile bilmiyorum.

    Virüözlük = Nirvana

  9. Bence virtüöz olmak, başka bir gruptaki bir soloyu dinleyince “Abi bu solo Death’i anımsattı” dedirtebilmektir. Bu, sadece özgün bir tarz diyerek açıklanabilecek bir durum değil. Kendini milyarlarca sesin ve gürültünün arasında tanınabilir hale sokmak özgünlükten öte bir durum. Üstelik senin tarzını benimsemiş ve sana saygı duruşunda bulunmayı eksik etmeyen onlarca insanın olması da bayağı bir büyük olay bence. Sırf bu yüzden Chuck veya Jeff Loomis gibi isimler virtüöz olarak adlandırılırken Viraemia’dakiler mastürbasyoncu olarak anılıyor.

    Bunun dışında virtüöz olmak veya bir enstrümanı “ezberlemek” çok da önemli bir şey olmayabiliyor. Alcest’in ilk albümü bunun en efsane kanıtıdır. Her enstrüman mimimal düzeyde zorluk/imza barındıran kısım içerirken içindeki duyguyu anlatmaya kelimeler bulamazsınız.

  10. saw you drown says:

    Virtüözlük görüldüğü üzere birazda göreceli bir konu. Ben sadece şunu söyleyeceğim. http://www.youtube.com/watch?v=RVMvART9kb8#t=212 :(

  11. buğra says:

    virtüoz olmak demek bence duygudur duygu olmadan muzikte olmaz şimdi petrucci ya da vai faln saniyede bilmem kaç tane nota basıyolardır kim bilir ama bi yerden sonra iş tamamen artislik bir hal alıyo ve ortaya konulan sey tamamen bi gövde gosterisi gibidir yani şimdi onlar saniyede 500 nota basarak dunyadaki en iyi gitaristler arasında yer alırken neden eric clapton ya da gary moore bb king 20 saniyede 1 nota basarak aynı sekılde kendilerine dunyadaki en iyi gitaristler dedirttebiliyolar

  12. Mr.Gö says:

    müzisyen = insan. virtüöz = albert einstein. saygılar

  13. GoreMageddon says:

    Virtüozluk hakkında tatmin edici ve isabetli yorumlar yapılmış. Hepsine katılıyorum. Virtüozluk biraz da huy ve karakterdır. Mesela kindar ve bencil bir insan nasıl kı kuçuk yaslarda bu eğilimi gösterip hayatı boyunca devam ettiriyorsa virtüozluk de öyledir. küçük yaşlarda başlayıp hayatı boyunca enstrumanıyla yapışık ikiz gibi yaşar. Hep çalma kafasındadır. Atıyorum biz mesela boş vaktımızde konsol oynayıp, sokakta fınk atıp geziyorsak veya ne biliyim hâybeye vakit geçiriyorsak, virtüöz denilen adamlar o boşluklarını enstrumanıyla doldurur. Hangımız sosyal hayatımızdan veya keyfımızden odun verip dort duvar arasında Kös Kös oturup saatlerce aynı şeyi çalacak kadar kararlı ve idealist olabılıriz kı? İşte tam bu noktada karakterımız devreye giriyor.

    Her şey bır yana saatlerce aynı şeyi tekrar tekrar çalmak buyuk azim ister.

  14. TAAKE says:

    beyler naçizane bir sorum olacak kısmen bu konu ile ilgili,kendim grup üyeleri dağıldığı için one man band şeklinde black metal yapan bir projem var.şarkılarımı ESP marka gitar ile yaptım hep,bu işten anlayan arkadaşlarım black metal için gitar marka ve kalitesinin çok önemli olmadığını,her türlü marka gitarla black metal yapılacağını söylüyor,ben de şahsen bu şekilde tecrübe ettim,peki sizce black metal için en iyi gitar markası hangisi?
    fikri veya tavsiyesi olan varsa yazarsa sevinirim

    B U R Z U M

    @TAAKE, dostum cok fazla black metal cd si var orijinal ve ben kitapciklari cok kurcalarim. Cogu kitapcikta ekipman markalari yaziyor. Burada en cok dikkatimi ceken marka ozellikle gitarlarda b.c. rich oldu…

    TAAKE

    @B U R Z U M, sağol dostum harikasın galiba yanılmıyorsam eno ve beherit elemanlarında da aynı marka gitar var

    http://true.mayhem.free.fr/photos/euronymous2.htm

  15. Kemal says:

    Bence de virtuozluk tamamen teknik bir kavram. Kendi enstrumaninda bazi teknikleri (hepsi olmak zorunda degil) olabilecek en ust seviyede icra eden, tertemiz calan, en zor sarkilari bile canli olarak sifir hata ile icra edebilen kisidir benim gozumde virtuoz.

    Genelde virtuoz = hizli calan, gibi bir yanilgi var. Butun teknikler hiz icermek zorunda degil. Ornegin “perdesiz bas virtuozu” deyince benim aklima cok hizli calan biri degil, vibratosu ve entonasyonu kusuruz bir basci geliyor.

    Bence virtuozitenin sanata iki onemli katkisi var. Birincisi insanlarin calabilecegi seylerin teknik sinirlarinin anlasilmasi ve beste yapim surecine buna gore yon verilmesi. Mesela hic kimse 220 bpm’de 16′lik nota calamiyor olsa, bircok muthis death metal sarkisindan mahrum kalacaktik. Oysa ki zamani gelip bir “virtuoz” bu hizlarda temiz sekilde calinca bu o turde sarkilarin yapilmasini ve diger muzisyenlerin egzersiz rutinlerini direkt olarak etkiliyor. Yani virtuozler enstruman ile yapilacaklarin sinirlarini zorlayip hem yeni bestelere ilham oluyorlar, hem de genc muzisyenleri daha iyi calmaya zorluyorlar diyebiliriz.

    Diger olumlu etkisi ise, canli performans. Teknigine en ust seviyede hakim insanlari canli izleme keyfini cok az sey veriyor. Duygu ve beste de onemli tabii ki, ama teknigin cok temiz olmasi bence olayi ayri bir boyuta tasiyor. Kisacasi virtuozler canli performans nasil olmali konusunda da standartlari yuksege cekiyor ve konserlerin kalitesini arttiriyorlar.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.