Sevgiyle yoğurulduğumuz, sanatla coştuğumuz bir haftadan sonra tekrardan merhaba. Bu hafta her zamanki ıvır zıvır olaylar ve bir adet de kallavi olayımız var. Oluş sırasına göre ilerleyelim.

Norveçli SHINING “I Won’t Forget” adlı şarkısını yayınladı. İsveçli SHINING’i veya Norveçli SHINING’i seven bölünmüş kitlenin aksine ben, birbirinden tümüyle farklı müzik yapan bu grupların ikisini de seviyorum. Konumuz olan SHINING’in bu yeni şarkısı, yine kaosla dolu, “acayip” bir albümün bizi beklediğinin kanıtı. SHINING’in albümünü baya merakla bekliyorum.

THE DILLINGER ESCAPE PLAN de yakında albüm çıkaracak diğer bir isim. SHINING’e kaotik falan dedik ama bakalım TDEP tayfası bu sefer nasıl bir anne ağlatma çabası içinde olacak. Kapağın sadeliği ve albüm isminin gizemi, beni bayağı sapık bir şeyler geleceğini düşünmeye itti. Bekleyip duyalım.

Haftanın belki de tek üzücü haberi, VOMITORY’nin çeyrek asırlık müzikal yaşantısını noktaladığı açıklamasıydı. İsveçli grup bu süre içerisinde sayısız kafa kopardı, türlü çirkinlikler yaptı, kırılmadık kemik bırakmadı. Dağılma sebepleri yaşlanmış olmaları mı veya başka bir şey mi elbet bilmiyorum, ama bir nokta koymayı bilmiş olmaları bile saygı duyulası bir hareket. Arkalarında dinleyecek bir sürü manyaklık bıraktılar, türün sevenleri tarafından hep iyi hatırlanacaklar.

THE HAUNTED’dan ayrılmasının ardından hiç vakit kaybetmeyen Peter Dolving de yeni albüm haberini veren diğer bir isim. Yayınladığı şarkıları beğendiğimi, tam da ondan beklediğim tarzda bir müzik yapacağı için de memnun olduğumu belirtmeliyim. Dolving yetenekli bir adam ve solo albümünde yaratıcı yorum gücünü de yeteri kadar kullandıysa, bence dikkate alınması gereken bir iş ortaya koyacaktır. Bu albümü de bekliyorum.

Yılların eskitemediği, bilakis bir şeyler kattığı death metal grubu IMMOLATION’ın yeni albüm haberi de gergin/kaotik death metal çevrelerinde coşkuyla karşılandı. “Providence”ın öküzlüğünü devam ettirirlerse baya deli bir şey çıkacağı aşikâr.

SUFFOCATION’ın sunduğu klip bende gaz yaptı. Sindirimsel anlamda değil, albümü merak etme babında. Şarkı zaten çok iyi, ancak klip olarak gelince daha bir gaza getirici, daha bir merak uyandırıcı olmuş. İçimden bir his, “Pinnacle of Bedlam”ın grubun sonra yıllarda yaptığı en iyi albüm olacağı yönünde.

Gelelim son konumuza. Dave Lombardo ve diğer SLAYER üyeleri arasındaki olay bana birkaç farklı şey düşündürtüyor. Hayır, Kerry King’in Dave’e ayıp etmesiyle, Dave’in haklı olup olmamasıyla ilgilenmiyorum. Bu konuda benim için tatsız olan durum, her ne kadar şirket olmanın gerektirdiği şekilde davransalar da, birbirleriyle avukatlar aracılığıyla iletişime geçseler de, olayın basın yoluyla tartışılıyor olması. Bence can sıkıcı olan avukatlar veya kim kimi atmış, kim üzülmüş değil. Can sıkıcı olan, bu tarz şirketleşmiş gruplarda olan her olayın, her tatsızlığın basına yansıtılması, “Bakın görün, bana ne yaptılar” diye tüm dünyanın gündemine oturtulması. Böyle şeyleri görünce, neden METALLICA ve IRON MAIDEN’ın bu denli büyük olduğunu daha iyi anlıyorum.

Evet, bu haftaki konularımız bunlardı, umarım haftaya daha dolu ve ilginç içeriklerle karşınızda oluruz. Çok süper olun. LOST HORIZON kadar süper.