# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
RAGNAROK – Malediction
| 12.12.2012

İstikrar.

Ertuğrul Bircan Çopur

90′ların ortasında kurulmuş ve bakacak olursak başarısız diyebileceğimiz bir albüme sahip olmayan RAGNAROK’un hiçbir zaman black metalin elitleri arasına girememesinin apaçık bir sebebi var. Her zaman agresif, ortalamanın üzerinde bir black metal yaptılar; ama asla grubun ön planda olmasını gerektirecek bir özelliği olmadı. Aynı dönemde çıkan DØDHEIMSGARD, WINDIR gibi gruplar ortaya farklı şeyler koyarak (DØDHEIMSGARD bu işi biraz abartmış olabilir) isimlerini duyururken, RAGNAROK doğru bildiğinden hiç şaşmadı. Bu şaşmazlık, bu türden hoşlanan ve biraz ana akımdan uzaklaşmış dinleyiciler arasında saygı getirse de, grubun kendisinin ana akıma hiçbir zaman yaklaşamamasına sebep oldu.

Bunun iyiliği-kötülüğü bir yana, RAGNAROK’un gerçekten istikrarlı bir grup olduğunu söylemek hiç yanlış olmayacaktır. Belli bir çizgisi olan grup bu çizgiden şaşmadan ortaya hep başarılı albümler çıkarttı. Karşımızdaki “Malediction” da bu seriyi aynı şekilde devam ettiriyor.

Günümüzde kuruluş kadrosundan sadece davulcu Jontho’yu bulunduran grubun diğer elemanları DezeptiCunt (hayatımda gördüğüm en kötü rumuzlardan biri kesinlikle) ve HansFyrste gruba 2008′te, Bolverk ise 2010′da katılmış. Kadrosu gördüğünüz gibi neredeyse tamamen değişmiş olan RAGNAROK’un buna rağman müziklerinden taviz vermeden 2010′da “Collectors of the King”‘i ve karşınızda olan 2012 tarihli “Malediction”‘ı çıkartmış olması takdire şayan.

Lafı daha fazla uzatmadan albüme bakalım biraz da. Üst paragraflarda ipuçlarını verdiğim gibi, RAGNAROK dümdüz bir black metal grubu. Paganizm, Anti-Hıristiyanlık, Vikingler gibi kesinlikle daha önce işlenmemiş (!) konulara parmak basan şarkı sözlerini, kazıma tabir edilen gitarlar ve agresif davullarla dışa vuruyorlar. İlk şarkı olan “Blood of Saints”in başındaki kısa intronun bitiminden, son şarkı “Sword of Damocles”in bitimine kadar tempo neredeyse bir an olsun düşmüyor. Bu “dümdüz” olma durumunun gruba müzikal anlamda pek bir negatif etkisi olduğunu da açıkçası düşünmüyorum. DARK FUNERAL, özellikle müzikal değişimi öncesi 1349, hatta zaman zaman GORGOROTH lezzetlerini rahatça alabileceğiniz albümde, black metal normlarının hemen hemen hiç dışına çıkmayan geleneksel kazıma usülü riflerin yanında, “Dystocratic”teki gibi gibi nispeten daha melodik pasajlarla da karşılaşabiliyoruz. Çok uzun zaman geçmeden tekrar kazımaların içinde buluyoruz tabii kendimizi. Albümde “catchy” tabir edilebilecek ise tek bir şarkı var – “The Elevenfold Seal”.

Albümü sözgelimi grubun bir önceki albümü “Collectors of the King” kadar başarılı bulmasam da, bu “az beğenme”min altında yatan yegâne sebep şarkıların bana öncekiler kadar hitap etmiyor olması. Grubun ne genel kalitesinde ne de enstrüman performanslarında herhangi bir azalma olmadığı bir gerçek. Ve çok beğenmememe rağmen, bu albümü defalarca dinlemiş olmamın en büyük sebebi prodüksiyon kalitesi. Bırakın black metali, genel manada metalde uzun zamandır bu kadar enstrüman dengesinin güzel sağlandığı bir albüm dinlememiş olabilirim. Bunun üzerine bir de daha kendilerini gösterebilecekleri gruplarda da dinlemek istediğim, olağanüstü olmasa da gerçekten çok iyi vokalistler olması işin kreması.

Karşımızda net olarak istikrarlı (ve başarılı) bir grup ve bu istikrarı devam ettiren bir albüm var. Çok mu iyi, hayır; kötü mü, kesinlikle değil. Çiğ black metalden hoşlananların şüphesiz beğeneceği; ama ortaya yeni hiçbir şey koymayan bir albüm. Tıpkı grubun kendisi gibi.

7/10
Albümün okur notu: 12345678910 (6.30/10, Toplam oy: 10)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2012
Şirket
Agonia Records
Kadro
Jontho: Davul, vokal
DezeptiCunt: Bas, vokal
HansFyrste: Vokal
Bolverk: Gitar
Şarkılar
1. Blood of Saints
2. Demon in My View
3. Necromantic Summoning Ritual
4. Divide et Impera
5. (Dolce et Decorum est) Pro Patria Mori
6. Dystocratic
7. Iron Cross – Posthumous
8. The Elevenfold Seal
9. Fade into Obscurity
10. Sword of Damocles
  Yorum alanı

“RAGNAROK – Malediction” yazısına 6 yorum var

  1. Beleg says:

    grubu ilk defa duydum ve duymadığıma şaşırdım açıkçası. Tam benlik black metal. Ne çok melodik ne çok bodos(aslında baya çiğ de, neyse). Tam tadında. Yazanın eline sağlık kritik için.

  2. Exorsexist says:

    b(l?)ackdoor miracle albümlerini severim. bu sene yeni bi tane cikardiklarından haberim yoktu.

    Korhan Tok

    @Exorsexist, aynısını yazmaya gelmiştim.

  3. sambalici says:

    yazıdaki prodüksiyon mevzusuna şaşırdım, ben de albümü prodüksiyonu için dinlemiştim ama tek başımayım sanıyordum ehehe. malum böyle düzgün prodüksiyonlu “normal” black metal bulmak imkansız gibi, bu albüm klişe çamur prodüksiyon-black metal ilişkisine eleştiri açısından güzel bi sav olur.
    tam 7′lik albüm harbiden, dinle, dönemlik black metalini al, geç.

  4. B U R Z U M says:

    ezelden beri severek dinlediğim grup hatta ben yine bu albümlerinede bayıldım…ben 10/8.5 veririm direk…haa Ragnarok denince benim için ‘Arising Realm’ albümünün yeri bambaşkadır…bu albümün sound olayı ise gerçekten muazzam…mesela yazıda Gorgoroth un adı geçince direk aklıma ‘Quantos Possunt ad Satanitatem Trahunt’ ve ‘Under the Sign of Hell 2011′ albümlerinin sound u geldi ve çok sevdiğim gorgoroth a ana avrat sövdüm la!!! özellikle Quantos denen besteleri harika olan albümde, kritikteki albüm gibi bir sound kullanılsa cam çerçeve indirirdim o derece…neyse yazar arkadaş gene harika yazmış…

  5. TAAKE says:

    Bu grubu Host sayesinde tanımıştım,tabi her albümleri insanlık dışı ve perfection sıfatındadır fakat Hoest in vokal yaptığı blackdoor miracle albümü süperin süpünde bir albümdür,her blackci panpaya bu grubu şiddet ve nefretle tavsiye ediyorum

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.