Foo Fighters grubu, çoğunuzun da bildiği üzere Nirvana’nın meşhur “Nevermind” albümünün davulcusu Dave Grohl önderliğinde 1995 yılında Amerika’da kuruldu.
Tıpkı Slash gibi şu an rock dünyasının en meşhurlarından biri olan Dave Grohl ve grubu yaptığı bu albümle “Günümüzde Rock ‘N’ Roll nedir?” sorusuna cevap veriyor.
“Wasting Light” grubun 7. stüdyo albümü ve çıktığı hafta 235.000 satmış. Satış rakamından da anlaşılacağı gibi kavuştuğu ün sebebiyle bir çok yeni kişiye ulaştı.
Ben de daha önce Foo Fighters dinlememiştim fakat bu albümü dinler dinlemez arabamın CD çalarından çıkaramaz, bilgisayarımda durduramaz hale geldim. Yapılmış en harika rock albümü değil elbet, hatta dışardan baktığında “eee bildiğin alternatif rock işte” denilecek bir çalışma.
Ama işin derinine indiğinizde yaşamın sırrını veren bir çalışma. Siz çok anlamazsınız ama ben anlıyorum!
Yukarıdaki akıl dolu şakadan sonra asıl kastettiğimi söyleyeyim de küfür dolu yorumları silmek zorunda kalmayalım. Asıl kastettiğim şey albümde ruh olması.
Çok standart ve basit bir şey gibi dursa da söylediğim şey şu an çoğu albümde olmayan bir şey. Neden? Çünkü fabrikadan çıkmış gibi şarkı yapıldığını düşünürsek kirli gitar tonu, fazlaca doğal bir davul ve hepsinden önemlisi yakanıza yapışıp bırakmayan bir ritimle dünyaya kafa tutmak kolay değil.
Foo Fighters bunu yapmış.
Eğer hayatın fon müziği olsaydı, bu albüm çalarken sürekli koşardım. Herkesten uzaklaşırdım. Sırra kadem basardım. Walk şarkısı bana her seferinde bu duyguyu yaşatıyor mesela.
“Her şeyi bırakıp gidiyorum lan burdan!” diyorum kendi kendime. Gitarların “bozuk” tonu, bas gitarın ciğer titreten sound’u, davulun 3 mikrofonla alınmış gibi kaba sesi ve kolay ezberlenen şarkılar… İşte gerçek Rock ‘N’ Roll.
Evinin garajında kaydettiği ve amatör ruhu damarlarımızda hissettiren bu albüm bolca Rock ‘n’ Roll öğe içeriyor. Albümün prodüksiyonu yalnızca bu şekilde olabilirmiş ve öyle de yapmışlar gibi. “Hit düşmanı” değilseniz bu albümü kesinlikle dinlemelisiniz.
Kadro Dave Grohl: Vokal, Gitar
Chris Shiflett: Gitar
Pat Smear: Gitar
Nate Mendel: Bas Gitar
Taylor Hawkins: Davul
Şarkılar 1. Bridge Burning
2. Rope
3. Dear Rosemary
4. White Limo
5. Arlandria
6. These Days
7. Back & Forth
8. A Matter of Time
9. Miss the Misery
10. I Should Have Known
11. Walk
Foo Fighters kritiği görmek epey sevindirdi. Kritiğin başlığı tam oturmuş.
Albümde ön plana çıkan parçalar; White Limo, Walk ve Dear Rosemary bana göre. Söz konusu rock’n roll olunca haliyle akla Motörhead yani Lemmy gelir. Ona da selam çakmayı White Limo şarkısında ihmal etmemişler hatta Lemmy bu şarkının klibinde de oynadı. Youtube’da albümün tamamını stüdyoda canlı çaldıkları videolar mevcut, şahsen şu an ki en iyi canlı performans sergileyen gruplardan biri olduğunu düşünüyorum.
Bu doğal davul tonunu sevdiğim için de ayrı bir sempati besliyorum bu adamlara, şahsen -sevenine saygım var- LOG’un davullardaki o mekanikliğinden nefret ederim.
Kritikte de denildiği gibi “… albümde ruh olması.” bu yere kesinlikle katılıyorum.
Yurtdışı hakkında fazla fikrim yok ama Türkiye’de bu tür fazla sevilmediğinden midir nedir underrated olduklarını düşünüyorum. Sadede gelecek olursak 8/10 verilebilecek bir albüm.
En sevdiğim Foo Fighters albümü. İnanılmaz bir albüm bu ya. Foo Fighters albümlerinin çoğunun bana göre en büyük (aslında tek) sorunu, içinde diğer şarkılarının kalitesine bir türlü ulaşamayan, albümü doldurmak için konulmuş gibi hissettiren şarkıların olmasıdır. Bu albümde bir tane bile boş şarkı yok resmen.
Bridge Burning, White Limo, Arlandria, These Days, I Should Have Known grubun yaptığı en iyi şarkılardan kesinlikle. Çok büyük adamsın Dave, 9.
(8.31/10, Toplam oy: 173)
Loading ...
Sitede Foo Fighters kritiği görmek güzel.
Foo Fighters kritiği görmek epey sevindirdi. Kritiğin başlığı tam oturmuş.
Albümde ön plana çıkan parçalar; White Limo, Walk ve Dear Rosemary bana göre. Söz konusu rock’n roll olunca haliyle akla Motörhead yani Lemmy gelir. Ona da selam çakmayı White Limo şarkısında ihmal etmemişler hatta Lemmy bu şarkının klibinde de oynadı. Youtube’da albümün tamamını stüdyoda canlı çaldıkları videolar mevcut, şahsen şu an ki en iyi canlı performans sergileyen gruplardan biri olduğunu düşünüyorum.
Bu doğal davul tonunu sevdiğim için de ayrı bir sempati besliyorum bu adamlara, şahsen -sevenine saygım var- LOG’un davullardaki o mekanikliğinden nefret ederim.
Kritikte de denildiği gibi “… albümde ruh olması.” bu yere kesinlikle katılıyorum.
Yurtdışı hakkında fazla fikrim yok ama Türkiye’de bu tür fazla sevilmediğinden midir nedir underrated olduklarını düşünüyorum. Sadede gelecek olursak 8/10 verilebilecek bir albüm.
28.11.2011
@John Sykes, bahsettiğin stüdyo performanslarını yeni gördüm. Teşekkürler, çok klasmış. Davulcuları da acayip dinamik bi adam.
grubu ismen bilmekle beraber dinlemişliğim yoktur ama kritikteki klip de şarkı da çok eğlenceliymiş..hele şu burger king kısmı tam ibretlik :)
Ben onu bunu bilmem LEMMY’le olan kliplerini bilirim:
http://www.youtube.com/watch?v=ebJ2brErERQ
10/1
Albümüm adını o kadar çok yerde durunca bakıyım artık şuna dedim.böyle bişey hiç beklemiyodum cidden çok iyi albüm.dear rosemary nasıl bi şarkıdır
şöyle bir davul coverına denk geldim:
https://www.youtube.com/watch?v=hFjHZj85d0M
bu arada kendisi seneye Beşiktaşta. Biliçle grup kursunlar.
30.11.2014
@ismail vilehand, Oha mükemmel dfsd. Yanlarına Puyol’u da alsınlar.
01.12.2014
@Çağrı Tunç, en metalci tipli futbolcuları seçsek Puyol ilk 5te olur. güzel tespit yapmışsın.
01.12.2014
@ismail vilehand, http://bit.ly/1ytbRHy
En sevdiğim Foo Fighters albümü. İnanılmaz bir albüm bu ya. Foo Fighters albümlerinin çoğunun bana göre en büyük (aslında tek) sorunu, içinde diğer şarkılarının kalitesine bir türlü ulaşamayan, albümü doldurmak için konulmuş gibi hissettiren şarkıların olmasıdır. Bu albümde bir tane bile boş şarkı yok resmen.
Bridge Burning, White Limo, Arlandria, These Days, I Should Have Known grubun yaptığı en iyi şarkılardan kesinlikle. Çok büyük adamsın Dave, 9.