# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
AVENGED SEVENFOLD – Avenged Sevenfold
| 24.07.2011

Uzanın, biraz çocukluğunuza inelim.

Alman Gelişim Psikologu Erik Erikson’ın “Identity Crisis” yani “kimlik bunalımı“ kavramını ortaya atışının üzerinden yaklaşık 43 yıl geçti. Gelişim psikolojisinin en önemli adamlarından olan bu zat, tarihin en bilge adamlarından olan Freud’un gelişim kuramını alıp ona sosyal bir açıdan bakmıştı. İnsan gelişimini 8 evreye ayırmış ve bize önemli bir kaynak sağlamıştı.

Bu yazıda bunlardan bizi ilgilendiren kısım 5. Evre olan “Ego kimliği – Rol karmaşası”.
Bu evrede kişi 11-20 yaş civarındadır ve kendine uygun kişileri örnek alır. Birçok düşüncenin ve inancın sorgulandığı bu evrede kendinden farklı düşünceleri kabul etmeme, hatta birçok görüşe saldırarak saygı görme mücadelesindedir. Bireyin gelecekteki karakteri için de en önemli kısımı oluşturan evredir.
İnsan çoğu zaman kararlarını alma olgunluğuna ulaşmadan önce birçok düşüncesini güvendiği, idol gördüğü insanların zevklerine göre belirliyor. Kendi oluşturduğu zayıf mantık çerçevesince de genelde toplumdaki yaygın kanıya zıt gitmenin doğru olduğuna inanıyor. Bu tarz davranışlar genelde ergenlik ve geç ergenlik evresindeki bireylerde görülüyor.

Hepimizin istisnasız yaşadığı bu zamanları birçoğumuz görmezden geliriz. Fakat kendime dönüp baktığımda rahatlıkla şunu diyebiliyorum, eğer ben Avenged Sevenfold’u bundan 4 sene önce dinlemiş olsaydım ilk vereceğim tepki “bu çocuk grubu ben bunu dinlemem! Ne bu ya emo gibi!” olurdu. Çünkü çevremden gördüğüm, dinlediğim müziğe bakışım bambaşkaydı. O zamanlarda bunun klasik müzik, rap müzik, funk, caz, elektronik müzik gibi bir müzik tarzı olduğunu oturtamıyor, “doğru” ya da “ezik” metal grubu olarak yaftalıyordum.
Artık belli önkabul ya da önyargılarla dinleyeceğim şeylere karar verme durumunu aşabilecek yaşımdayım. Çoğu insan benden çok daha yaşlıyken bile saplantılarını aşamayıp sırf büyük olduğunu ve yaşına göre müzik dinlemek zorunda olduğunu sandığı için belki de hayatının en güzel şarkısını dinlemeden ölecek.
Kısmet bu yaşımaymış da zamanımızın bize getirdiği Justin Bieber gibi hataların yanında doğru şeylerin de olduğunu gördüm.

Successful Failure grubundan arkadaş vokalist M.Shadows ve Davulcu The Rev. 1999 yılında Avenged Sevenfold ismiyle bir Heavy Metal grubu kurdular. Modern görünümlü ve kısmen kendi tarzları olan bu adamlar yıl 2007 olana kadar benim için hiç kayda değer bir iş yapmadılar.

Fakat yıl 2007’nin Ekim ayı olduğunda belki de hayatımda dinlerken en zevk aldığım ve bir sürü anıyı kalbime, ruhuma, zihnime zımbalarken unutmayacağım bir fon müziği yaptılar. Bir zamanlar ses tellerinden ciddi bir sorun yaşayan vokalist M.Shadows’un o nodüllü sesini her duyduğumda ya dişlerimi sıkıyor ya dudağımı ısırıyor olacaktım.

Albüm heavy metal’in vokal performansıyla metalcore’un öfkeli çığlıklarını harmanlıyor. Duyduğum en eğlenceli ve öfkeli vokal düzenlemelerini barındıran albümde tek kelimeyle M.Shadows ustalığı var. Geri vokaller, çığlıklar, şiirler, dev nakaratlar, fısıltılar, sesini yavşata yavşata söylediği alaycı havası ve daha bir sürü şey.
Albüm Critical Acclaim şarkısıyla açılıyor. Vokal düzenlemeleri hakkında bahsettiğim her şeyi bu şarkıda bulabilirsiniz. Vokalistin şarkının nakaratına kadar götürdüğü şahane performansını grubun davulcusu The Rev. devralıp bizi şaşırtacak bir sesle vokalden eksik kalır yanı olmadan söylüyor ve davulunu çalıyor.

David Davidson’ın kazandığı en iyi 25 modern gitarist arasına da giren Synyster Gates Amerikalı gitarist Brain Haner’ın ilk oğlu. Babası iyi eğitmiş olacak ki kendisi öyle anlamlı sololar ve melodiler çalmış ki albümde şapka çıkartmak gerek. Anlamlıdan kastettiğim şey içli, yanık değil. Gitarda konuşması. Kontrollü ve akıllı melodiler çalması. Gerektiği yerde vızırdıyor, whammy bar’a sırnaşıyor, gerektiği yerde ise virtüöz olduğunu gösteriyor. Sahnedeki rahat tavırları ve tatlı sert gitar tonu Synyster’ı zamanın en iyi modern gitaristlerinden biri yapıyor.
Davullarda The Rev. var dedik. Bu kendisinin Avenged Sevenfold ile çaldığı son albüm. Oxycodone, Oxymorphone, Diazepam / Nordiazepam ile birlikte alkol kullanımı sebebiyle 28 yaşında hayata gözlerini yuman agresif çığlıklı, güzel sesli, hayli yetenekli bir davulcu o. Ölümünün ardından grup The Rev.’in idollerinden biri olan Mike Portnoy’u turneye davet etti fakat grup yaptığı açıklamada Avenged Sevenfold’un zaten bir davulcusu olduğu ve bu sebeple bundan sonra resmi olarak davulcu açıklanmayacağını söyledi.

Albümün basımını üstlenen şirket dünya devlerinden Warner Bros., Miksajını yapan kişi ise sürüyle ünlü grupla çalışmış, Grammy ödüllü kayıt teknisyeni Andy Wallace. Açıkcası zamanın sınır tanımayan kayıtları, cam gibi parlak tonlarındansa biraz kirli, oldukça doğal gitar ve davul soundu grubun karakterine cuk oturmuş.
A Little Piece of Heaven gibi tarifi zor, karikatürize ve cadılar bayramından fırlamış bir şarkıya da sahip olan albümde önemli bir ekip çalışması var. Yani banjo çalanından tutun, çello, keman, viyola, alto saksafon, tenor saksafon, klarnet, trombon, vokaller, çığlıklar…diye uzayan kocaman bir kadro mevcut. Geri vokal konusunda da oldukça becerikli olan grup albümde bolca koro kullanmış.

Avenged Sevenfold yeni dönemi yakalayabilen ama aynı zamanda köklerinden de haberdar, sahnesiyle, müzikleriyle son dönemlerdeki en enerjik ve havalı gruplardan biri. Aynı isimli bu albümü kesinlikle dinlemenizi tavsiye ediyorum. Bu albümden sonra en az bu kadar güzel bir albümle hız kesmeyen grup ününe ün katmaya devam ediyor.

Önyargılarınız varsa aşıp, kendi içinizdeki sese güvenerek kulak kabartmanızı tavsiye ediyorum. Umarım “çoluk çocuk grubu” diye böyle bir ziyafeti ıskalamazsınız. İyi dinlemeler.

9/10
Albümün okur notu: 12345678910 (8.12/10, Toplam oy: 191)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2007
Şirket
Warner Bros.
Kadro
M. Shadows – Vokaller, Klavye
Synyster Gates – Solo gitar, geri vokaller
Zacky Vengeance – Ritim gitar, geri vokaller
Johnny Christ – Bas gitar, geri vokaller
Jimmy "The Rev" Sullivan – Davullar, perküsyon, piyano, vokaller
Şarkılar
1. Critical Acclaim
2. Almost Easy
3. Scream
4. Afterlife
5. Gunslinger
6. Unbound (The Wild Ride)
7. Brompton Cocktail
8. Lost
9. A Little Piece of Heaven
10. Dear God
  Yorum alanı

“AVENGED SEVENFOLD – Avenged Sevenfold” yazısına 24 yorum var

  1. niye kimse yorum yazmamış bu yazıya emo diye etiketlenmekten mi korkuyorlar acaba ? gayet sağlam albüm.

    aaa

    @saklanan saman, puanlara bakarsan çoğu kişi trol olmayı emo olmaya yeğlemiş

  2. XRacer says:

    emoyum beyler: güzel albüm.
    adamların tipine bakmayıp dinlerseniz seveceğiniz, akıllı düzenlemeler içeren bir albüm. sevmeyeni olabilir, ama en azından boş bir albüm değil.

  3. illuminati says:

    vokallere katlananlar için gerçekten mükemmel bir albüm, ama gel gör ki şu clean vokallere katlanamıyorum, onun için 6. müzikal olarak şaşırtıcı derecede iyi.

    bloodshower

    @illuminati, katlanmak mı? ben şahsen phil anselmo’ya çok benzetirim matt abinin sesini, hatta bazı şarkılarda açık açık onu taklit etmeye çalıştığını düşünürüm. he phil anselmo’ya da dayanamıyorum diyosan o ayrı.

    mysh

    @bloodshower, +1

    LifeHunter

    @bloodshower, İş Clean vokale geldiği zaman ses rengi çok önemli bir faktör oluyor. Şahsen Phil Anselmo’nun ses rengini Matt’in kinden çok daha üstün buluyorum. Adamın sesinden badasslik akıyor. Ek olarak Phil’in tamamen Clean yaptığını söylemek doğru da değil. Özellikle Far Beyond Driven ve Great Southern Trendkill de Clean denemeyecek kadar vahşi vokaller kullanıyor. Hele Strength Beyond Strength,Slaughtered,Use My Third Arm ve Suicide Note Pt.2 parçalarında.

  4. Oqz says:

    Güzel albüm yanlız City of evil’ın çok gerisinde görüyorum.City of evil bana göre 9-9.5′luk bi albümse bu 7.5-8 dir en fazla.COE’ın her şarkısını sevmeme rağmen bu albümde beğenmediğim şarkılar var.Favorilerim 8-9-10. şarkılar.yinede kötü albüm değil

  5. Permanent Wave says:

    Sayin Bahadir Sarp

    Burda biraz abes durdu ama kusura bakma.sitede baska bir iletisim adresi goremedigim icin en guncel yazinin altina yazayim dedim.

    Pozitiftv de the blame le verdigin röportajda çaldığın gitar schecter hellraiser c1 degilmi? Yurt disina gidecek bir arkadasima aldirmayi dusunuyorum bende. (Burdakiyle fiyat farki epey bir azaldi ama neyse:)) Biraz bilgi verebilirmisin gitar hakkinda. Memnunmusun gitardan? Klavyesi rahatmi? Fiyat performans iliskisi nasil? İstanbulda oturmadigim icin gidip herhangi bir magazada deneme sansim da olmadigi icin atiyorum bu mesaji. Gitar hakkinda bir iki sey karalarsan sevinirim.

    Simdiden tesekkurler…

  6. Tabii ki ne demek. Evet doğrudur Schecter Hellraiser C1. Yekpare bir gitar, sabit köprüsü var. Üzerinde 2 ses 1 tone düğmesi var ama ses düğmelerinde coil tap (Humbucker manyetikleri single olarak ayırabilme) denen özellik var. Şahsen EMG hayranı bir insan olarak 81/89 ikilisini çok hoş buluyorum. Klavyesi Gibson ve Esp gitarlarının klavyelerine çok yakın. Jackson ya da Ibanez’e daha uzak gibi. Fiyat performans açısından gönül rahatlığıyla kullanabileceğin bir gitar. Konuşmak istediğin bir şey olursa sarpbahadir@gmail’e mail atabilirsin. Ben teşekkür ederim.

  7. m.shadows televizyona çıksın “ramazanda sağlıklı beslenme” programı anlatsın dinlerim. yok böyle bir ses.

    a7xforever

    @saklanan saman, Ahhahha:DD sonuna kadar katılıyorum.))

  8. ismail vilehand says:

    Avenged Sevenfold’un ilk 2 albümünden nefret ediyorum. ama City Of Evil ve sonrası baya cazip bence. hatta City Of Evil’da bi yere kadar ama bu ve son albüm çok harika icraatlar. Critical Acclaim tek bile yeter. ilk duyduğumda vurulduğum bir şarkı.

  9. dead says:

    ablemleri de direk yüce Overkill’den çakma tipler kayık müzikleri gereksiz bir grup en azından benim için

  10. aaliyah says:

    çoluk çocuk diyorum ve bu ziyafeti ıskalıyorum. duruşu olmayan bir grup isterse dünyanın en komplike en teknik en klaisk albümünü yapsın dinlettiremez kendini. belki bi kAÇ PARÇA…

  11. a7xforever says:

    a7x benim en sevdiğim gruptur sevmeyenleri var olabilir fakat en azından saygı duyulması gerektiğini düşünüyorum bunu hakeden bir grup ki herbirinin hemen hemen her sene ödül alması da bunu kanıtlayan bi durum.ki ne yazık ki 2009 da ölen rev in öldükten sonra dahi ödül almasıda cabası. yalnız verilen bilgide küçük bi yanlışlık var revin a7x ile son çaldığı albüm avenged sevenfold değil nightmare ki albüm şarkılarının kayıtları biter ve sadece 3 gün sonra evinde ölü bulunur. zaten syn gates in yazdığı ve her dinlediğimde beni ağlatan so far away şarkısıda Rev için yazılmıştır ve klibi harikadır. sevmediğim şarkıları yok şarkılarının yanısıra birbirlerine olan bağlılıkları hayranlarına olan sıcak yaklaşımları hayatı istedikleri gibi yaşamaları beni kendilerine bağlayan sebeplerden bazıları.ayrıca tipleri hakkında olumsuz yorum yapılması bana hep komik gelmiştir çünkü özellikle rev syn ve matt 3lüsünden birini mutlaka şeker yakışıklı yada karizma bulmamak mümkün değil öyle düşünmeyenler ise sadece kıskandıklarından böyle söylüyolardır(yani bana göre) :D

    saklanan saman

    @a7xforever, nightmare albümünde the rev’in çalmadığını sadece davul partisyonlarını yazdığını ve ufak bir kaç deneme kaydı aldığını okumuştum.

    hatta sonra portnoy efendi albümdeki mükemmel davul performansı üstüne “ben sadece rev’in yazdıklarını çaldım kendim bir şey eklemedim” falan demişti.

  12. Berkay says:

    Şu overkill logusuna takılanlar var ne kadar saçmasınız ? Deathbath sadece overkill e özgü bir logo değildir bu logoya yakın 40 tane grup daha bulabilirsiniz şarkılara bakın bence geleceğin grubu diyorum…

    saw you drown

    @Berkay, öğğğkkkk

  13. mikesever says:

    “Çoluk çocuk, özenti, gereksiz hele hele hele de duruşu olmayan” yaftaları Avenged Sevenfold için çok ciddi anlamda acımasız. Herkesin görüşüne saygılıyım ama lütfen Waking The Fallen, City of Evil, Avenged Sevenfold ve Nightmare albümlerini, en az Live at Long Beach konserini ve de grubun tarihçesini özellikleri ucundan birazcık hatmedip ondan sonra pffff erqen bu yeeaaa diye yorum yapalım. Saygılar.

  14. berk kaan says:

    diğer albümlerin kritiklerini ne zaman yayınlıyacaksınız

  15. Erşah says:

    Ben de uzun süre bu adamlara “çoluk çocuk dinliyor, alternative metal’in emoları” diye bok atıyordum. Çoğu liselinin Metallica’nın yanında a7x’i dinleyip bilimum rock gruplarında dillendirmesi ve yorum yazması sinirimi bozuyordu. Ama önyargılarımı kırıp dinlemeye başladığımda, o liseli dediğim çocuklara hak verdim ve tebrik ettim. Müziğin geldiği bu boktan durumda bile böyle müzik dinleyip hayran olabiliyorlar. Helal olsun.

    Avenged Sevenfold bence grubun ustalık eseri bir albüm. İlk dönemdeki “metalcore” saçmalığını bir an önce bırakıp alternative metal sounduna giriş yapmaları çok iyi oldu ve teker teker de meyvelerini topladılar. Muhteşem sololar, Rev’in son ayak sesleri ve Mr. Shadows adlı adam. Yeni bir Bruce Dickinson, James Hetfield kazandı metal dünyası. Chester’dan sonra sesine bu kadar hakim bir vokalist de çıkmadı son yıllarda. Halestorm’un vokalisti Lzzy Hale ile ileride efsane olmaya aday iki vokalistten birisi bence.

    Bundan 5-6 yıl sonra, headliner olarak konserlerde görebiliriz bence A7X’i. Ben ekşide de aynısını yazdım, burada da yazayım.

    “2000′lerde bile mainstream müziğin geldiği bu boktan durumda heavy metal müziği gençlere tanıtarak büyük bir iş yapıyorlar. Sırf bu yüzden bile dinlenmeli.”

  16. Kratos says:

    Benim a7x teki en sevmediğim şey matt olsun veya syn ya da rev olsun bunlar hep önde tutuluyor zacky ve christ e hiç yer verilmiyor

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.