Ömer Kuş

Yine metal denince pek akla gelmeyen ülkelerden birinden çıkmış bir grupla daha karşınızdayım. Konuğumuz Estonya’nın metal adına en büyük temsilcisi diyebileceğimiz METSATÖLL.

Uzun yıllardır piyasada olan ve Estonya yerel müziğiyle heavy metali birleştirerek ilginç bir karışım ortaya çıkaran grup, son albümleri “Äio”yu bu yıl çıkardı ve rahatlıkla söyleyebilirim ki, bu albüm yılın en başarılı folk metal albümlerinden biri.

“Äio”, ilk albümünü 2004 yılında çıkaran grubun dördüncü albümü. Bu albüm henüz piyasada değilken, grup hakkında okuduğum yorumlardan yola çıkarak 2005 yılında çıkmış olan “Terast Mis Hangund Me Hinge 10218” albümünü edindim. Albüm ismi uzunluğundaki değişim bile grubun ne kadar yol katettiğinin göstergesi bence (evet). Neyse, işte bu uzun isimli albümü açıp dinlemeye başladım fakat üç şarkıdan sonra inanılmaz sıkılıp başka bir zamana erteledim, bir daha da fırsat olmadı ve hâlâ da dinlemedim. Müzik fazla yavaş ve sıkıcı gelmişti. “Äio” ise daha ilk dinlememden itibaren değişken, sıkmayan yapısı ve başarılı besteleriyle beni etkilemeyi başardı. Okuduğum kritiklerde de genelde grubun en iyi işi olduğu söyleniyor, ben diğer albümleri hakkını vererek dinlemediğim için o tip yorumlara giremeyeceğim.

METSATÖLL’ü diğer folk metal gruplarının çoğundan ayıran birkaç güzellik var. Bunlardan ilki, yapılan müzik “folk metal” olarak anılsa da yerel enstrümanlara abanılmaması ve hâlâ metal dinlediğinizi unutturmaması. Flüt, gayda, torupill (Bir tür Estonya gaydası. Daha fazla bilgi isteyenler Tarihi Osmanlı Mecmuası‘nın 3. cüzünün 1912. sayfasına bakabilirler.) gibi enstrümanlar müziği domine etmeyip daha çok destek görevi görüyorlar. Gitar, bas ve davul üçlüsü ise asıl yükü taşıyorlar. Bas demişken, grubun ikinci güzelliğine de değinelim.

“Äio”da bas gitar, müziği yönlendiren ana enstrümanlardan biri. Birçok metal albümünde olduğu gibi diğer enstrümanların arkasına gömülmekten ziyade tam tersine öne çıkarılmış, rahatlıkla duyulabilen ve dinlemesi oldukça keyif verici, lömbür lömbür bir bas tonuna sahip albüm; hastası oldum. Metalde rahat rahat bas dinlemeyi sevenler de bundan hoşlanacaktır diye düşünüyorum. Çoğu şarkıda müziği bir adım ileriye taşıyan bas partisyonları mevcut. En güzel örnekleri Vaid Vaprust ve Kabelimatsid adlı şarkılarda görülebilir. Ama bunlarla sınırlı kaldığı sanılmasın, albüm boyunca bas gitar önemli bir rol oynuyor.

Bir üçüncü güzellik de grup elemanlarının enstrümanlarına gerçekten hakim olması. Diğer folk metal gruplarından alıştığımız basit davullar, klasik zaman ölçüleri yerine zaman zaman progresif metale göz kırpan (göz kırpan diyorum bak, sonra DREAM THEATER fanları albümü dinleyip “Bu ne biçim progresif metal ulaaaan!” diye kapıma dayanmasın) aksak ritimler, nispeten kompleks davul partisyonları gibi şeyler bulmak mümkün. Dediğim gibi olayı abartmasalar da en azından müziğe farklı bir çeşni kattıkları kesin.

Gitarlar da zaman zaman gayet başarılı rifler icra ediyorlar, bazen de basit, doldurma riflerin rahatlığına bırakıyorlar kendilerini. İşte o zaman devreye yerel enstrümanlar giriyor. Grup burada da sınavı geçmeyi başarıyor yani.

Bir de vokallere değinmek lâzım bu noktada. Grubu ilk defa dinleyenleri en çok soğutabilecek kısım Markus adlı bu abinin garip sesi. Sanki şarkı söyler gibi değil de düz yazı okur gibi söylüyor desem bilmem ne kadar açıklayıcı olur. Siz en iyisi bu sayfadaki şarkılardan birini dinleyip kendiniz duyun. “Ya sev ya nefret et” tarzı bir vokal sanki, çünkü okuduğum bazı kritiklerde vokalleri yerden yere vurup albümün notunu hayvan gibi düşürenler var, bense gayet iyi buluyorum arkadaşın sesini, farklı bir yorumu var. Brutal vokal yok ama albümde, onu söyleyeyim. Bütün şarkı sözleri de Estonca ve bence dinlemesi çok zevkli bir dil.

Prodüksiyon daha önce de değindiğim gibi profesyonelce kotarılmış. Her enstrümanı ayrı ayrı duymamıza olanak veren, berrak bir sound’a sahip albüm.

“Äio”nun 14 şarkı barındırması ve biraz uzun olması (tam 1 saat sürüyor) bir eksi olarak gösterilebilse de, bu uzun süreye rağmen pek sıkılmadan albümün sonunu getirmek mümkün. Ama yine de biraz daha kısa olsaydı daha şukela olurdu demekten kendimi alamıyorum.

Bu albümle sesini biraz daha duyuran METSATÖLL, 2010 yılının en başarılı folk metal albümlerinden birine imza atmış. Türün sevenleri kesinlikle bir şans vermeli, vokal bariyerini de aşarsanız baya keyifli bir dinleme sizleri bekliyor diyebilirim. Eğer benim gibi grubun eski albümlerini dinleyip ısınamadıysanız da, “Äio” grup hakkındaki fikirlerinizi değiştirme potansiyeline sahip.