“Cowboys From Hell“in ardından neredeyse hepsinin tüm biletleri satılan 180 tane konser veren PANTERA, JUDAS PRIEST’le çıktıkları Avrupa turnesinin ardından (“Painkiller” dönemi PRIEST + “Cowboys…” dönemi PANTERA… mmmm…) bu turneler sırasında yazdıkları şarkıları derleyip toplayarak bir sonraki albümünü oluşturmaya başlamıştı. İki yıl gibi kısa bir sürede, “Cowboys…”la yaptıkları müthiş girişin devamını getirmesi umulan yeni albümleri hazırdı. Peki dünya buna hazır mıydı?
Yılını tam hatırlayamıyorum ama metali ilk keşfetmeye başladığım zamanlardan biraz daha sonrasıydı. METALLICA, MEGADETH, SEPULTURA eksenimi kırmak amacıyla Akmar Pasajı’na gitmiş ve Zihni müziğe girip kapağı bende merak uyandıracak ilk albümü almaya karar vermiştim. Hiç kimseye “bu iyi midir, nedir, nasıl bir müzik yapar” diye sormadan, CD’lerin arasından rastgele bir albüm seçtim ve kapağı da ilgi çekici gelince aldım, eve geldim, albümü dinlemeye başladım.
Şöyle diyeyim, lise bir dolaylarındaki süper ergen bir metalci adayı olarak, daha dördüncü şarkı “Fucking Hostile” bitmeden boynum tutulmuş, tişörtüm ter içinde kalmış, aklım yerinden çıkmıştı. Böyle gaz, böyle agresif, böyle sevilesi bir müzik olamazdı.
Şarkılar adeta rif kusuyordu ve her rif, daha ilk duyuldukları anda “lan bu nasıl şey” dedirtiyor, özellikle de benim gibi tecrübesiz bir dinleyiciyi resmen ambale ediyor, neye uğradığını şaşırtıyordu.
Mouth For War’un verse rifini çözmeye çalışırken A New Level kafa göz dalıyor, Walk’un girişiyle havalara uçan bünye This Love’un nakaratıyla olduğu yerde infilak ediyordu. Regular People (Conceit)’in giriş rifini ilk duyduğum sıradaki surat ifademi görseydiniz, beni bir mevsim sebzesi sanabilirdiniz. Öylesine ifadesiz, eblek ve paralizeydim.
Sayısız basın yayın organında gelmiş geçmiş en önemli ve ilham verici on metal albümü arasında sayılan “Vulgar Display of Power”, zamanının çok ötesinde, her şarkısı belki bir grubun kariyerini başlatacak düzeyde ilham verici, olabildiğine agresif ve yaratıcı bir eserdi. 1992′de ve öncesinde elbet bu albümden daha vahşi, daha hızlı albümler çıkmıştı. Ancak “Vulgar Display of Power”ın gücü, kodu mu oturtuculuğu, agresifliği, dinleyenin suratında patlayan tavizsiz tavrı, mutlak ki çok az albümde vardı (belki de yoktu).
Dönemin bir müzik yazarı albüm için “Şu anda yeryüzünde bu albümdekinden daha sert bir gitar tonu yok, bu albümdekinden daha agresif şarkılar yok ve görünen o ki PANTERA yakın geleceğimizin en büyük grubudur” diyordu.
Çıkışından sonra iki yılda çifte platin plak alan “Cowboys From Hell” ile göklere çıkartılan ve kutsanan grup elemanlarının gerçek anlamda birer metal ikonuna dönüşmesi de bu albümle olmuştu. Üstü çıplak kafası dazlak Anselmo’nun diz altı şortuyla oradan oraya zıplayıp ağzından salyalar saçtığı, insanın beynini yerinden oynatan “A new leveeeeel!” haykırışları, Vinnie Paul’ün babacan tavrı eşliğinde her şarkıya yerinde durulamaz bir groove kattığı davul kullanımı, Rex Brown’ın Dimebag’in eşi benzeri olmayan gitar sound’unu alttan destekleyerek yarattığı güçle coşup taşan basları ve tabii ki adını metal tarihinin en tepelerine kazıyan Dimebag Darrell’ın eşsiz, öncesinde de sonrasında da benzeri olmayan, olmayacak gitarları.
Dinlediğim albümlerdeki şarkı sözlerine çoğunlukla önem vermeyen biri olarak tüm sözlerini halen baştan sona ezbere bildiğim tek albüm olan “Vulgar Display of Power”, benim gibi milyonlarca insanın da bu müziğe bakışını değiştiren albümlerden biriydi. Şarkıları çalan müzikle birlikte söylerken okuduğum albüm kitapçığına şu an baktığımda, tüm sayfalarda kurumuş binlerce tükürük damlası görüyorum. Gerçekten de “Vulgar Display of Power”, asla eskimeyecek, her an ilk tazeliğini koruyan bir başyapıt olarak her daim metalin ders albümlerinden biri olarak kalmaya devam edecek.
Tümü yalnızca iki ay içinde yazılıp kaydedilen “Vulgar Display of Power”a gitar açısından bakmak, hakkında yorum yapmak bile Dimebag’e saygısızlıktır kanımca. Bu albümdeki gitarlar, bir dehanın “bakın ben bir şey yapacağım ve siz de bundan ilham alacaksınız” şeklindeki manifestosuydu sanki.
Hangi birini sayalım? DREAM THEATER, KORN, MESHUGGAH, BIOHAZARD, IN FLAMES, LAMB OF GOD, EXODUS, SLIPKNOT, HATEBREED, THROWDOWN, MACHINE HEAD, CHILDREN OF BODOM, FEAR FACTORY, daha yüzlercesi. Bunlar, kendi ağızlarından PANTERA olmasaydı biz şu an yaptığımızdan farklı bir müzik yapıyor olurduk diyen gruplar. MADONNA’nın bile Dimebag’in ölümünün ardından ona bir “tribute” yaptığını düşününce, PANTERA’nın rock dünyasındaki etkisini daha iyi anlamak mümkün.
PANTERA seksenlerin büyük gruplarının doksanlarda girdiği durgunluktan da yararlanarak, bir anda dünyanın en büyük gruplarından biri haline gelmiş, iki albümde efsane olmuş, her anlamda bir ilgi odağına dönüşmüştü.
Böylesi bir gruptan müziğinden taviz vermesi ve bu şekilde kitlesini genişletme yoluna gitmesi beklenirken, onlar daha da sertleşecek ve bir sonraki albümleriyle tarihte Amerikan Billboard listesine bir numaradan girecek ilk metal albümünü yapacaklardı.
Kadro Phil Anselmo: Vokal
Dimebag Darrell: Gitar
Rex Brown: Bas
Vinnie Paul: Davul
Şarkılar 01. Mouth For War
02. A New Level
03. Walk
04. Fucking Hostile
05. This Love
06. Rise
07. No Good (Attack The Radical)
08. Live In A Hole
09. Regular People (Conceit)
10. By Demons Be Driven
11. Hollow
Dönemin bir müzik yazarı albüm için “Şu anda yeryüzünde bu albümdekinden daha sert bir gitar tonu yok, bu albümdekinden daha agresif şarkılar yok ve görünen o ki PANTERA yakın geleceğimizin en büyük grubudur” diyordu. Bu yorumdan haberin yoktu fakat her daim bizzat aynısı söylemişimdir. ayrıca genel yorumun için seni ilk gördüğüm yerde alnından öpücem..
walk’un çalındığı konser artık turnenin kaçıncı konseriyse phil’in sesinden “yorulduk ya bitse de gitsek” modunda olduğu belli oluyor, ayrıca sahneye ÇEKİLEN adam nereye gitti çok merak ettim.
yazı ise zaten şahane ona edecek laf bulamıyorum.
albüm kapağıyla ilgili “eleman yumruk başına 10 dolara anlaşmış, çekimden 100 dolarla çıkmış” türü bi geyik var bilmem aslı astarı var mı. Hatta “100′e anlaşıp 1000 dolarla çıkmış” da geçer bazı yerlerde. hattaaaaa, “100′e anlaşmış 1000 dolarla çıkmış ama 500′ünü dişçiye vermiş” diye de devam ettirilir.
Yumruğu vuran da Phil’miş. Aslında vurmasan sadece yanağına dayasan yine aynı pozu verirsin de Phil’in canı adam dövmek istedi herhalde.
Bu arada Billboard listesine 1 numaradan giren ilk metal albümü Far Beyond Driven değil. Quiet Riot’ın Metal Health’i var tee ’83 yılından, hadi onu saymayalım Black Album var :)
Siyah albümü ben de düşündüm ama çıktığı anda bir numaradan listeye girdiğini okumadım, Pantera’nın konser albümünde “entered Bİllboard at #1 (1st Metal band to do that!)” yazıyo, o yüzden öyle dedim. Yani ya siyah albüm 1 numaradan girmedi (gerçi 3-4 hafta 1 numarada kalmış), ya da Pantera siyah albümü metal olarak görmüyo. :) Yanlışsa düzeltirim tabii, ama grup öyle deyince güvendim ben de.
Black Album piyasaya çıkar çıkmaz 1. sıraya oturuyor, 650.000 civarı satarak hatta. 4 hafta listede 1. kalıyor, 1995 yılına kadar da listeden çıkmıyor bildiğim kadarıyla.
@deathless, cidden ben oyle bi sidik yarısına sokmamıstım albumleri yalnızca kişisel gorusum bu albumun ne kadar iyi olsa da bir rip bir tsop olacak kadar efsane bir album olmadığını dusunuyorum ve tabi ki tarzların farklı olduğunu biliyorum
@Emre, geç oldu biraz ama,görüşüne saygılıyım emre amacım kimseye”nolur pantera ya tapın”demek değil tabii ki,ama bu albümde pantera tarihinin en unutulmayacak ve en vurucu da albümüdür…
beyler bu arada yumruk falan denirken aklıma geldi..phil in eski coal chamber vocali dez farrera yı diz çökertip”pantera adını ağzına alırsan daha fena yaparım”deyip yumrukladığı rivayet olunur?…o konuyu daha detaylı bilen varmı yaa!??
bu arada albümle ilgili,mouth for war ı günde en az 50 kere faln dinlediğimi hatırlarım,o ne riff hatta o ne video dur öle,phill in karanlıktaki vücut show u harikadır..yanii UNSCARRED!!!
@deathless, anselmo fafara yı yumruklamışmı bilmem ama bi ara dez fafara “cok calıştık artık panteranın yerini alabiliriz” demişti galiba hani tamam devildriver da iyi gruptur falan severim dinlerim de sen kimsin panteranın yerini almak kim ulan! bi ay falan dinlememiştim devildriver:)
Bu albüm benim için Phil ile özdeşleşmiş bi albüm ya, tam onun ayarında yıkıcı kodumu oturtan duruşuyla insanları altına sıçırtçak bi albüm. Sanki albümü açınca riff değil de phil’den yumruk yağmuru başlayacak gibi hissediyorum.
bu mu yoksa cowboys mu daha iyi diye arada kalıyorum, burun farkı ile bunun daha iyi olduğuna karar veriyorum. yazık oldu dimebag’e diye de sözlerimi tamamlıyorum.
gerçekten albümle ilgili yapılacak en isabetli yorum “kodu mu oturtan” olacak ki herkes de bu kelimeleri kullanmış zaten :D
cowboys from hell ve bunun arasında kalıyorum bende ama sırf “gaz” faktörü yüzünden bunu seçiyorum. ayrıca tsop’la bunu karşılaştırmıycaz heralde :D tsopla herhangi bir şeyi karşılaştırmayın bence. yapıcak daha mantıklı şeyler bulun kendinize :D
Ya şu No Good (Attack The Radical) şarkısını inanılmaz derecede seven tek insan ben miyim dünyada? Pantera’nın en bomba şarkılarından biri. Albümün “ride” tonunun güzelliği de dikkat çekici.
@Dnz, ulan harbi sağlam sen söyleyince bir daha dikkat ettim. Zaten pantera’nın davul soundu (aslında genel olarak her enstrümanın soundu) çok sağlam cowboys ve takip eden albümlerde, ama bu ayrı bir hayvanmış.
@Avcı, evet işte sorun da orda başlıyor. 1. sıradaki albümün bile puanı çok düşük. ilk 20′deki albüm puanlarının ortalamasını alıp bi hesap yapsak standart sapması çok düşük olur. bu da beni derin hüzünlere gark ediyor :(
acaba bundan sonra daha ne kadar düşecek? lşdfgidf
@like fire, Geçen Yıl Unirock konseri başlamadn 1 gün önce siteye yazmaya başladım.İyi hatırlıyorum o zaman lider South Of Heaven’dı 8.62 ortalamayla.Ondan sonra çok az farkla Reign İn Blood sonra da 8.33 ortalamalı Slaughter Of Soul vardı.Çok uzun süre ilk 3′de bunlar vardı.Sonra ne oldu da puan ortalamarı bu kadar düştü bilmiyorum.İnci Sözlüğün işi desem ortalamar en az 7′ye düşerdi.Münferit heralde.
Ayrıca uzun yolculuklardan sonra ayaklarım sızladığında onlara , “Are You Talking To Me ?? Respect ! Walk ! ” diyerek gaza gelirim.Böyle bi insanım ben işte.
Dimebag Darrell olmasaydı ben şuan burada, bu sitede olmazdım. Dimebag Darrell ve onun müziğini o kadar benimsedim ki, yıllarca metal dinleyip sonra “yeter yeae” diyip, yaşım kemale erdi, artık olayım jazz ve chillout” diyen her bir taşşağı sarkık vajina yanağına dönüşmüş gevşek adamlardan biri olmayacağıma yıllar önce yemin ettim. ve bununla gurur duyuyorum. her zaman, her gün uyanıp en sert müzik ne ise onu dinleyip onu destekleyen manyağın biri olacağım ve bunu Dimebag Darrell’a borçluyum. iyi ki seni tanıdım be. senin sayende şu sıkıcı hayatta bana mezara kovalanacak bir tutku bıraktın. abartısız biçimde seni tıpkı bir aile bireyim gibi sonsuz seviyorum…
Gece gece aklıma düştü, döndür döndür Hollow dinliyorum. Ne adamlarmış be… Bende kaset olarak bulunmayan tek -yeni dönem- Pantera albümü. Zamanında ciddi ciddi aç kalmak pahasına bu adamların kasetlerini toplamışlığım, aileme kucak dolusu yalan söylemişliğim var.
belki birisi bakar diye şuraya koyayım; https://www.youtube.com/watch?v=I17m9qv5Q5c bu phil’ in eski eşinin bir ep si 2000′ lerin başında çıkarmış sanırım ben gayet beğendim, bilmeyen varsa dinlesin. tam içkini yudumlarken evinde sigaranı yakıcaksın arkada bu ep çalıcak.
@killyourselfchuck, albüm hakkında bir şeyde söyleyim öyle kaçayım, birisi bana PanterA nedir diye sorsa bu albümü dinletirim. 10/10 en iyi albümleri açık ara.
Kardeşim, o ilk 6 şarkı hatta ne ilk 6 şarkısı bütün albüm komple mükemmelde, bütün bu albümün yazımını sadece iki ay gibi kısa bir sürede yapmaları ne?! Albümdeki bütün şarkılar o kadar mükemmel ki birbirlerinden ayıramıyor, bu daha iyi diyemiyorum. İki senedir adam gibi Metal Müzik dinliyorum ve dinlediklerim arasında en çok beni gaza getiren Vulgar Display Of Power. Bunda gösterilen harika müzisyenliğin ve sertliği bir yana anlaşılabilir yapmaları da ayrı bir tebrik konusu. Yirmi yıldan fazla olmuş çıkalı şu albüm ve halla insanı kendinden geçirtiyor. Efsane albümler bir yandan da bu yüzden efsane sanırım.
A New Level’ın nakarat riffi hayatımda duyduğum en sert, en gaz rifflerden biri, belki de en iyisi, tesadüfen konser videosuna denk gelince tekrar aklıma kazıdı ne kadar mükemmel olduğunu, ne biçim bişey lan bu!
A New Level, benim için marş niteliğindedir. Ne zaman kendimi zayıf ve güçsüz hissetsem,açarım o şarkıyı ve şarkıda bahsedilen yeni seviyeye ulaşmak için moral depolarım. Lyric konusunda Chuck babanın üzerine tanımam ama Phil de çok sağlam sözler yazmış bu şarkı için.
“Life Kills” lafını o kadar çok sevdim ki laptop’un karşısındaki duvara kurşun kalemle koskocaman “LIFE KILLS” yazdım. Ne zaman laptop’un başına geçsem laf gözümün önünde oluyor. Chuck,Phil,Dimebag gibi adamlar olmasa yaşamak için bir motivasyonum kalmayacak,heriflerin varlığını hatırlamak bile hayata olan tutumumu güçlendiriyor.
Ev arkadaşımı dinlerken duydum, lan bunlar zaten coverlamamış mıydı dedim meğer başkaymış. Neyse gerek yokmuş sanki, trivium zaten iyi coverlamıştı bunu demeye geldim. Matt canlıda yine kötü yine kötü. Ayrıca Paulo yıllardır neden bu kadar dede? niye erken çöktü bu adam?
Uzun süre sonra ilk defa albümü komple dinledim. Söyleyeceğim şu ki, Pantera ve Priest’in kariyerleri boyunca müziklerini sertleştirmiş olmaları çok yanlış yorumlanıyor. Bu onların müzikal tercihlerinden çok trendlerle ilişkileriyle alakalı bir konu. Basitçe ifade etmek gerekirse, Pantera ’80′lerde glam geleneğine yaslanıyordu, ’90′larda glam’in yerini grunge aldı ve bu da doğal olarak müziğin sertleşmesine sebep oldu. “Vulgar Display of Power” basbayağı grunge temelli bir albüm. Grubun tarzına “ekstrem grunge” falan bile denebilir pekala.
@Emre Görür, bu kanıya nasıl varıyorsun peki? Mesela albümdeki grunge etkisi nerelerde görülüyor? Şahsen VDoP dendiğinde aklıma son gelen şey bile değil grunge.
@Ahmet Saraçoğlu, Pantera’daki tarz değişiminin rock müzik endüstrisinin dönüşümüyle alakalı olduğu bence apaçık. Bunun için illa grunge yapmaları gerekmiyor. Mesela Priest de thrash’ten etkilenip Painkiller yaptı. Bu anlamda bir etkisinde olma, grunge’ın yarattığı genel etki alanına dahil olma durumundan bahsediyorum. Pantera anaakım metali grunge’ın belirlediği standartlara göre yeniden yapılandırmanın tarihsel öncüsü oldu. Bence buraya kadar durum çok net.
Diğer yandan, bu albüme sinmiş bir Alice in Chains ve Nirvana havası var bana göre. Riffler, vokal tarzı falan hep grunge evreninde dolanıyor. This Love, By Demons Be Driven gibi şarkılarda duyduğum bu. Nirvana’nın “Bleach” albümüne bakarsan onların da ne kadar sert ve groovy olabildiğini görebilirsin.
@deadhouse, açıkçası o albüme tekrar bakmam lazım bir şey söyleyebilmek için, ama grunge’ın ortaya çıkışı ve rock müzik endüstrisinin dönüşümü de bir günde olmadı. Örneğin Nirvana’nın ’89′da yayınladığı Paper Cuts’ın metal yorumunu yapsan ortaya Pantera’dan çok da farklı bir şey çıkmaz.
@Emre Görür, Etkilenmeler elbette olabilir. Gruplar, akımlar, türler bazen bilinçsizce bile olsa birbirinden etkilenir. Bu çok doğaldır. Fakat senin Pantera’nın varlık sebebini Grunge’a borçlu olduğunu iddia ettiğin savın bana çok ikna edici gelmedi. Ben de çıkar Grunge grupları, Cowboys From Hell’den etkilendiler gibi zorlama bir yorum yapabilirim. Senin iddian daha fazla kanıta ihtiyaç duyan bir tez.
@Emre Görür, bu biraz fazla, hatta aşırı dolaylı olmuyor mu ama? Yani böyle bakarsak Black Sabbath özelinden yola çıkarak “Candlemass ekstrem blues yapıyor” gibi şeyler dememiz lazım. VDoP çıktığında AiC daha sadece Facelift’i çıkarmıştı ve Pantera daha Facelift çıkmadan önce CFH’yi çıkarıp VDoP’nin yolunu yapmaya başlamıştı bile.
Hepsini geçtim, aynı yıllarda çıkan ve Pantera’yla çok benzer yanları olan Exhorder, Pantera’nın ilham aldığını bildiğimiz Helmet gibi gruplar da var. Yani bunların varlık sebebine grunge dersek, “groove metal grunge vesilesiyle ortaya çıkmıştır” dememiz lazım ki bunun ucu da Pantera’dan ilham alan sayısız gruba kadar gider; Meshuggah’sından djent’ine kadar her şeye uzanır.
Pantera grunge’a tepki olarak sertleşti evet, ama müzikal anlamda VDoP’ın grunge karakteri olduğunu söylemek baya baya baya dolaylı düşünmek oluyor, tavşanın suyunun suyu gibi oluyor.
@Ahmet Saraçoğlu, ben şöyle okuyorum kabaca: ’91′de esas olarak Nirvana – Nevermind albümünün bir sonucu olarak rock müzik piyasası mevcut haliyle metal müziği dışladı. Metal buna iki tarihsel tepki geliştirdi. Avrupa geleneği esas olarak yeraltı temelli bir yeniden yapılanmaya gitti. Kendi plak şirketlerini, festivallerini falan yarattı, geliştirdi. ABD’de ise grunge’ın izinden gidip anaakımda kalmaya çalışıldı. Yeni estetik için temelde grunge vardı. Pantera bu işin öncülüğünü yaptı, nu metal grupları, Meshuggah, Mastodon, Between the Buried and Me, metalcore grupları falan da bu kanalı genişletti.
Punk’ın tarihsel etkisi de pek farklı değil aslında. Bugün baktığında belki bağlantısını kuramazsın kolay kolay, ama bana göre tarihteki ilk metal albümü olan Priest – Stained Class de dolaysızca grubun punk’tan etkilenmesinin sonucuydu. Aslında ’80′lerin metali Black Sabbath’tan çok daha fazla punk etkiliydi. Metal altkültürü ile ilgili kitaplara bakıldığında bunun punk kültürünün yan kolu gibi değerlendirildiği görülür. Esasında müzikal olarak da durum çok farklı değil. Tarihsel olarak iki punk dalgası metale şekil verdi.
Pantera da eğer Priest’in punk karşısında yaptığı gibi değil de direkt şekilde grunge’ı kopyalamış olsaydı zaten bugün konuşulmaya değer bir grup olmazdı. Kopya diye yaftalayıp geçerdik.
@ismail vilehand, Pantera’yı grunge’ın geleneği yok etmesine izin vermeyen “metal savaşçıları” olarak değil, grunge temelinde yeni bir metalik yol açan bir grup olarak değerlendirmenin bu kadar şaşırtıcı görünmesi de bana garip geliyor.
@Emre Görür, erken dönem sert grunge’ı çok severim ve uzun yıllar dinlemişimdir, Pantera zaten dövmesini taşıdığım hayatımın gruplarından biri, AiC keza hayatımın gruplarından biri. Yani bahsi geçen konulara epey hakimim ve söylediklerin bence tamamen zırvalık. Ömer Çelakıl benzetmesi epey yerinde olmuş.
Bu arada söylediklerim şahsına bir itham değil, tamamen bu Pantera-Grunge fikrin özelinde.
Ve evet, Pantera 90′lı yıllarda giderek sertleşerek heavy metali pezevenklerin elinden almıştır, onurunu kurtarmıştır. Koskoca Rob Halford’un bile Pantera müziğinden etkilenerek ve gaza gelerek yaptığı şöyle bişey var:
@ismail vilehand, bu algı ilginç bayağı. ’90′larda metalin savunucuları olarak Manowar, Maiden, Running Wild, Saxon gibi isimler anılırdı. Pantera ve Sepultura’nın bununla alakası bile yoktu. Hatta tersine çoğunluk onları piyasa metal grupları olarak görürdü. Bu grupların fanı olduğunu söyleyen tipler metalle öyle özel bir bağ kurmazlardı. Kaset arşivlerinde bunların yanında Alanis Morissette, The Cranberries falan olurdu. Bunları yaşamış biri olarak Pantera’dan “metal cengaveri” yaratma çabası biraz gülünç geliyor ister istemez.
Yani Pantera metali falan savunmadı. Rüzgar tersten estiği için ’80′ler metalini bıraktı ve metalin piyasa koşullarına göre yeniden üretilmesinin temellerini attı. Bir şeyi savunmak-kurtarmak için onun eski versiyonunu korumak gerekir. Pantera’nın yaptığı şey eskiyi tamamen bırakıp yeninin kurulmasına öncülük etmek. Yeni de ana doğrultusu itibariyle nu metal ve metalcore’a çıkan yol.
Halford zaten Pantera’nın büyümesinde çok önemli bir role sahip. 1990′dan itibaren adeta Pantera menajeri gibi uğraşıyor.
@Emre Görür, Iron Maiden ve Manowar gibi “şirketler” piyasa değil ama Pantera piyasa metal. Evet.
Daha önce de Pantera’yı bir siyasi görüş ile özdeşleştirip giydirmiştin, şimdi de bu çıktı. Böyle teoriler kasmak yerine dümdüz sevmiyorum deyip geçsen hem kendimi hem de bizi yormazsın. Gördüğün üzere herkes söylediklerini hayretle karşılıyor.
Yıllar önce de Doğu Yücel saçma sapan mevzularla alakalı suçlu gördüğü için Down konserinde Anselmo’ya yumurta atacağını söylemişti, sonra yemedi tabii ki. Siz dedeler tayfanın bu adamlarla alıp veremediği nedir bir türlü anlamadım.
@ismail vilehand, @deadhouse, yahu niye kendimi ifade edemiyorum hiç? Niye her şeyi suçlama, gömme çabası olarak algılıyorsunuz? Çok basit, teknik bir şey söylüyorum. Manowar, Maiden vs. ’80′ler metaline aitti, varoluşları ona bağlıydı. Bu yüzden piyasa koşullarının değişmesine direniyorlardı, eskiyi savunuyorlardı. Pantera ise eskiyle ilişkisini kesti. Öncesinde röfleli, taytlı adamlardı bunlar. Sonra ’90′lar ortamına uygun bir şeye dönüştüler. Bu sayede de metali bir şekilde güncellediler. Bu yüzden savunmacı-koruyucu bir pozisyonları yoktu, yenileyici-kurucu bir gruptular. Burada yergi mi görüyorsunuz siz? Evet, geçmişte Pantera sevmediğimi söyledim, ama bir grubu sevmemek ile onun tarihsel pozisyonunu değerlendirmek başka şeyler.
’90′larda metal iki kanalda yeniden doğdu. Biri bu, nu metal ve metalcore’a varan ABD’deki anaakım hareketi. Diğeri Avrupa’daki esas olarak İskandinav grupları temelinde gelişen “yeraltı” hareketi. Bunların birbiriyle ilişkisi yok demiyorum, ama yapısal olarak farklı gelenekler. Siz genelde kategorik düşünmediğiniz için elmalarla armutları aynı çuvala atıyorsunuz.
@Emre Görür, pezevenklerin elinden alması için illa eski köklere bağlı olması gerekmiyor ki. Yani tüm yazdıkların “nasıl bir argüman bulurum da haklı çıkarım” motivasyonuyla varılmış zorlama düşünceler. Evet 90′lı yıllarda metali pezevenklerin elinden alan en başlıca grup Pantera’dır. Bu sitede bunun aksine yönelik düşünüyor olmak bile beni hayretlere düşürüyor.
@Yiğit, hahaha, “metali pezevenklerin elinden aldı” nasıl bir argüman yahu? Kimmiş bu pezevenkler?
Adamlar Metallica gibi ’90′ların başında piyasadaki değişimi sezmiş ve dümeni doğru yere kırarak anaakıma girmeyi başarmış bir grup. Dertleri diğer gruplar gibi basitçe “ekmek”, “pezevenkler” umurlarında bile değil. Ayrıca tutarlı falan değiller. Daha önce oldukları şeyin neredeyse tam tersine dönüşüyorlar.
Benim anlatmaya çalıştığım şey Pantera algınızın yanlış olduğu. Giderek sertleşmesi tıpkı Priest’inki gibi ticari hamle, “metal cengaverliği” değil. ’90′larda popülerlik için aşk şarkıları yapma devri kapanıyor, anaakım rock sertleşiyor. Soğukkanlı şekilde okursanız benim mesajlarımın da aslında Pantera’yı övdüğünü görürsünüz. Adamları metal tarihinin en önemli gruplarından biri pozisyonuna konumlandırıyorum, ama ne hikmetse bundan bile rahatsız oluyorsunuz. Neyse, mevzu aşırı baydı. Bu başlığa daha fazla yazmayacağım. Size pezevenklerle mücadelenizde başarılar!
@Emre Görür, ismail vilehand’ın o söyleminden ötürü yazmıştım. Yani altı üstü teşbih bu. pezevenk lafına bu kadar takılman bile Ömer Çelakıl örneğini haklı çıkarıyor ve kendini haklı çıkarmak için argüman yaratma çabanı gösteriyor. Son cümlen de beni benden aldı. Kendi adıma konuşmam gerekirse bir şeyden rahatsız olduğum yok, sadece şaşırıyorum. Sanırım “herkes bana karşı geliyor” gibisinden içselleştiren biz değil de sensin.
@Emre Görür, ben hak verdim ve ilk defa bu açıdan bakınca “vay amekee” oldum. Cidden bu albümde büyük bir Alice In Chains öykünmesi var. Misal A New Level girişi ile Them Bones’unki ne kadar da benziyor değil mi?
@Raddor, VDoP Them Bones’dan daha önce kaydedilip yayınlanıyor yalnız. Hatta 91′de kaydediliyor ve 92′nin başında yayınlanıyor albüm. Bana pek alakası varmış gibi gelmiyor hiç açıkçası
Ömer Çelakıl vari aklındaki fikre uydurmak için fazla zorlama bir tespit olmuş. Kafayı tamamen fikre sabitleyip dediğin şekilde düşünmeye çalışınca kafada yarım bir soru işareti belirebilir belki ama normal ayarlara dönüp düşününce VDoP ile grunge arasında hiçbir alaka olmadığı çok aşikar.
@Berca B., Ömer Çelakıl kimdir en ufak bir fikrim yok ve umurumda da değil, ama neredeyse her zamanki gibi boş konuşuyorsun. Fikrin bile yok konuya dair. Kusura bakma ama birçok dergide felsefi makaleler yayınlamış biri olarak tarihyazımının nasıl yapılması gerektiğini senden öğrenecek değilim.
Dünkü mesajlardan sonra biraz araştırdım ve tam tahmin ettiğim gibi Pantera elemanları daha 1987′den, yani en başından beri ağır Alice in Chains hayranıymışlar. Aynı şekilde Jerry Cantrell da çok eski bir Pantera hayranı.
Abi samimi bir insanım, naçizane düşüncemi söyleyeyim mi? Bence aşırı kasıyorsun. Yok o ordan almış yok o buraya vermiş. Yok onun kökü budur, tartışılmaz; bunun kökü burdan gelme filan…inan kalp kırmaya değmez. Ben misal berca’ya katıldım burada. Bence artniyetsiz vermiş ömer çelakıl örneğini ve bence sen de “kim olduğunu bilmiyorum umrumda da değil” dediğine göre bal gibi biliyorsun. Yani bence uğraşmaya değmez. Ömer çelakıl örneği şudur; madde ortak bir unsura sahipse diğer nesne de aynı unsurun yüzde birini bile taşıyorsa iki alakasız maddeyi de ilişkilendirmek.
Senin örneğin bu olmuş, adam da altı üstü bunu demiş. Yok felsefeler yok hep boş yapıyorsunlar yok makaleler sen kimsin ki filan… altı üstü zevk renk konuşulan site yav, bence böyle kavgalara kalp kırmaya filan değmez.
@Twat, haklısın. Gerçekten Ömer Çelakıl’ın kim olduğunu bilmiyordum. Sataşma gibi göründü ve mesajı alkollüyken yazdım. Kırdıysam Berca’dan özür dilerim.
@Twat, Zaman zaman herkesin sert çıktığı yorumlar olmuştur Twat bey. Bir keresinde Engin Baytar’ın Cüneyt Çakır’ın yakasına yapıştığı gibi yakama yapışmıştın. :)
@Emre Görür, meselenin kültürel/politik kısmına dair pek bir yorumum yok, zira benim için müziğin amiyane tabirle “ıvır zıvır” tarafı o. Bu kısmı geçersek bahsettiklerin müzikal bağlamda hiçbir zemine oturmuyor. Armoni, ritim, melodi ve ton; müziğin bu 4 temel unsurundan hangisinde bu bağlantıyı kurmana vesile olacak bir bağlantı noktası buldun, öğrenmek isterim. Nitekim ben bakıyorum bakıyorum hiçbir bağlantı kuramıyorum. Kültürel/politik tarafını refere ederek söylüyorsan diyecek bir şeyim yok ama müzikal anlamda neye binaen “ekstrem grunge” diyebiliriz ben anlamadım.
@Opethsevenbiri, 90′larda kıçı bezli bir bebeydim. Ama Emre Görür’ün ne anlatmaya çalıştığını anlıyorum, tespitlerine düşüncelerine saygı duyuyorum. Farklı kuşaktan ve kendini müzik konusunda ”yavaş update” yapan insanların müzik tarihiyle alakalı yazılarını okuyunca, bu tarz garip anlamsız gibi görünen ama derin zifri karanlıktan gelme tespitlerine rastlayabiliyoruz. Haklıdır haksızdır… Ama dediğim gibi günümüzden daha doğrusu overalla baktığımızda Pantera’nın konumu önemi tarzı ne kadar sıkı bi grup olduğu çırıl çıplak ortadadır. Ben eminim ki 30 yıl sonra bir insan evladı çıkıp The Faceless’ı da endstriyel rock grubuyla matchliyip üzerine bişeler yazacaktır. İnsanlar yine -doğru olarak- haliyle overalla bakıp siktir çekecektir. Dediğim gibi anlatmaya çalıştığın şeyi anlıyor kısmen hak da veriyorum, ama koca bir siktir çekmemek için de kendimi zor tutuyorum.
@owlbos, Maiden diyor, iki kategori diyor, 80′lerin devamı diyor.
Halbuki 80′lerin devamı diye bir şey YOK. Smells Like Teen Spirit’in ilk saniyelerinde 80′ler müziği geri dönmemek üzere son bulmuştu. Yani Maiden falan metal cengaveri asla olamazdı. Pantera bunu görüp eskimiş heavy ve thrash müziğini groovy öğelerle eklemleyerek (Grunge müziğiyle alakası yok, Grunge’ın başarısını görüp örnek almış olabilirler, tekniksel değil, yöntemsel olarak, 80′lerin öldüğünü görerek) yepyeni taptaze bir müzik ortaya koyarak metalin tek başına kurtarıcısı olmuştur. 30 yıldan uzun süredir de bunu yapabilen başka grup olmamıştır. Mastodon, Opeth, Lamb of God, In Flames, Gojira…Bu grupların hepsini toplasan metale Pantera kadar etki etmemiştir. İki kategori diye ayırdığı diğer kategori 30 yıldır yok olmuş, haberi yok. Adam Maiden, Saxon diyor, Running Wild diyor. Ölmüş bir müziği var ettirdiler diyor. Ölen bir şeyi diriltemezsin. Geleneği devam ettirmek başka bir olay. Bunu hala yapanlar var.
@Emre Görür, inbox’ta da spam’de de senden gelen bir şey gözükmüyor valla. Uzun bir yorumduysa kusura bakma, ben bir şey silmedim ama yok şu an. Çok uzun değildiyse bir zahmet tekrar yaz hemen yayınlayalım.
@Ahmet Saraçoğlu, muhtemelen siteye bugüne kadar gönderdiğim en uzun mesajdı :) Mesaj numarası 939701 olsa gerek. Ön bellekte görüyorum, ama açılmıyor. Neyse sağlık olsun.
Pantera’nın Grunge’dan etkilenip etkilenmediği konusunda iki türün benzerlik ve alakasızlıklarını ele alarak ben de bir şeyler yazayım.
Ben dahil büyük bir kesim “80′lerdeki gerçek rock ‘n’ roll’du, Grunge geldi bozuldu.” dese de Grunge’ın amacı aslında 70′ler sonundaki Punk etkileşimli müziği geri getirerek rock ‘n’ roll’u 80′lerdeki pozculuktan kurtararak olması gerektiği haline döndürmekti.
Grunge grup elemanlarının 90′lardaki röportajlarına bakarsanız taytlı gruplara kustukları öfkeyi ve rock’ı özüne döndürmekle ilgili söylemlerini görürsünüz. Hepsi 70′ler rock müziği hayranıdır. Ve 70′lerde çoğu rockstar senin-benim giydiğimiz kıyafetlerden çok farklı giyinmezler. Ancak bu öze dönüşe rağmen Grunge da rock’ı öldürmekle suçlandı. Rock müziğin ne olduğunun tam tanımının yapılamamasından kaynaklanıyor bu biraz da. Rock nedir? İnsanların bu müzikten beklentisi kişiden kişiye değişiyor.
Bu şeye benziyor. Osmanlıda kavuk yerine fes gelince halkın bir kesimi ‘gavur’ takkesi dedi buna. Uzun süre sonra şapka gelince yerine, fes ehl-i sünnet kıyafet sayıldı.
Burada önemli olan, değinmek istediğim husus; Grunge’ın amacının rock’ı özüne döndürmek olması. Yeni tür yaratalım demediler. Hemen hepsi Punk hastasıydı. Ve 80′lerde de onlara göre soytarılığa dönüşmüş rock müziğe inat daha sokak tavırlarında olan Pixies, Melvins gibi grupları dinliyorlardı.
SOKAK TAVRI! Grunge rock müziğin 70′ler sonu Punk’ında olan sokak tavrını geri istiyordu.
Aynı taytlı paçoz kültür 80′lerde Metal’de de mevcuttu. Ve onlara karşı duran Thrash Metal akımı vardı. James Hetfield ’83′te sahneden “Bu parçamız tüm o pozculara ve sahte insanlara gelsin.” diyordu. SOKAK TAVRI hakimdi onlarda da. ’86′daki Metallica’nın röportajlarında bu tavrın onlar için ne kadar önemli olduğunu, süslü püslü giyinmek yerine sokak kıyafetleriyle sahneye çıkmanın seyircinin onları kendilerinden biri gibi hissetmesini sağladığını anlattığını görürüz.
Thrash Metal müziğini NWOBHN’den ve Hardcore Punk’tan alıyordu ancak müzikleri daha çok NWOBHM’e yakın iken tavırları daha çok Hardcore Punk’ın sokak tavrıydı. Karşılarına da o dönemin popüler tarzı olan Glam Metali almışlardı bildiğiniz gibi.
Thrash’te de amaç bu öz tavra geri dönmekti. Çocukken dinledikleri müzisyenlerin tavrının korunmasını istiyorlardı. Glam konserlerini basıp “Iron Maiden!” diye bağırmalarının sebebi buydu. Maiden her ne kadar taylı olsa da özellikle ilk dönemleriyle bu Sokak Metal kültürünü yansıtan gruptu.
TAYT vs SOKAK !
Bakın burada MÜZİK ile TAVIR’ı Grunge benzerliğinde Emre Görür’den farklı olarak ayrı tutuyorum ben.
Pantera çok garip bir grup. 80′lerde hem müziği hem tavrı TAYT metal. Sonra müziği biraz NWOBHM’e yaklaşıyor ancak cicili ışıltılı tavırları değişmiyor. En sonunda 90′lar başında Exhorder gibi gruplardan etkilenip bir anda tavrı sokak stiline döndürüyorlar.
Özellikle Anselmo kapri şortu, dazlak saçıyla başta olmak üzere sert müziğe bu öze dönüşü yaşatıyor. Ancak metalin başladığı özüne değil, Hardcore Punk’ın sokak tavrına, salaş kıyafetlerine, sahne hareketlerine. Aynı Grunge’ın Rock’ı Punk’taki sokak tavrına döndürmesi, gitar kırmaları falan tekrar sahneye taşıması gibi.
Ancak aradaki büyük fark çok bariz: Pantera bu öze dönüş ilhamını Thrash Metal’den aldı. Grunge’tan değil. Çaba aynıydı; elektro gitar müziğini şov olmaktan, sahte, ışıltılı halinden kurtarıp gerçeğe, sokağa indirmek ancak müzikal etkilenmeler tamamen farklıdır Grunge ile Pantera’nın.
O zaman nasıl oldu da iki müzik aynı dönemde birbirinden bağımsız olarak patlayıp karşı durduğu kültürü alaşağı etti? Gerçek cevapı veriyorum arkadaşlar:
BIKMIŞLIK !
Evet insanlar bıkmıştı. Aynı müziği, aynı imajı on yıldır dinlemekten, görmekten sıkılmışlardı. Bitmeye yüz tutmuştu. Guns ‘n’ Roses, Skid Row falan biraz yeniliklerle türe son demlerini yaşattılar ancak 80′ler Rock müziği ortaya Grunge da çıksa bitecekti, Zıttırı Pırtto çıksa da. Aynı şekilde Ciguli Metal de ortaya çıksa Hair Metal tarihe gömülecekti o dönem.
Aynı 50′ler Rock ‘n’ Roll’una olduğu gibi. Chuck Berry ve benzeri müzikler şu an dinlediğimizde ne kadar hoş gelse de o dönem on yıl aynı müzik domine etmişti piyasayı. Bu nedenle bir daha geri dönmemek üzere bitti. 90′lar başında da sadece Rock & Metal değil 80′lerdeki bütün müzik janrları değişime uğradı. Var olanların sadece miadı dolmuştu o kadar. Disco’nun, New Wave’in bitişini Nirvana’yla bağdaştıramayacağımız gibi Pantera’nın başarısını da aynı şekilde buna bağlamamak gerektiğini düşünüyorum.
Bu arada Pantera’nın tarz değiştirmesindeki etken prodüktör Terry Date. Sene ’89. Cowboys From Hell albümü için onunla anlaşıyorlar. Biliyorsunuz Pantera’yı ana akıma taşıyan tazını şekillendiren albüm o.
Terry Date Cowboys’tan Önce Soundgarden’ın ilk albümü olan Louder Than Love’ı yapmış. Pantera büyük Soundgarden hayranı. Ancak Terry Date ile anlaşma sebepleri Soundgarden değil. Zaten hem Soundgarden o dönem Heavy Metal’e yakın bir müzik yapıyor hem de Cowboys’ta bir Soundgarden etkisi görmüyoruz. Blues notalar ve tiz vokal Pantera’da Soundgarden’dan da önce mevcut olan şeydi.
Pantera’nın Terry Date’le anlaşma sebebi onun Louder Than Love’dan bir önce kaydettiği Overkill’in The Years of Decay’i. Dimebag albümün gitar tonuna sertliğine hasta oluyor. Hemen Date’le date’leşiyorlar. O nedenle yukarıda Thrash’i uzun uzun anlattım. Pantera’nın esin kaynağı Thrash’tir Grunge değil.
Cowboys çıktıktan sonra uzun süre Thrash grubu olarak anılıyorlar. ’91′de Phil bu durum için: “evet bize Thrash diyebilirsiniz. Ama Thrash hep aynı darrrrr diye hızlı giden bir müzik. Biz daha Groove bir grubuz. (burada türün adını koymuş olabilir) Ben Black Sabbath gibi daha yavaş heavy gruplarla büyüdüm.” diyor.
Üstte yazdığım sokak tavrına olan evrim de Phil Anselmo’nun gruba dahil olmasıyla başlıyor. Power Metal albümünde tayt yerine kot devrimi yapan Anselmo sonraki albümde kapriyle, bir sonrakine de dazlak saçıyla bizi karşılıyor. Gruba bu tavrı aşılıyor.
“Grunge’ın gittiği yolu metale yedirerek piyasa yapan grup?” Bu Pantera için çok yanlış bir tanım. Pantera Büyük Güneyli Trend Siken gruptur. CFH ile açtıkları yolda gösterdikleri hedef sahnede seyirciye yumruk gibi çakan, enerji patlaması, tokat manyağı bir müzik yapmaktır. Bu Pantera’nın mevcudiyetinin yegane temelidir.
Ve bu temel doğrultusunda yaptıkları Trend’i hunharca siklememektir. Sonraki albümlerde Metallica’nın izlediği yolu takip edip daha seyirci dostu bir müzikle Cowboys’ta yakaladıkları ivmeyi yukarı taşıyıp, ana akıma daha da yaklaşabileceklerken pek çok Cowboys hastası metalciyi dahi kendilerine küstürecek şekilde extreme’leştikleri bir kanalı tercih etmeleri bunu gösteriyor.
Sonrasında da herkes biliyor ki Phil’in saç sakal birbirine karışıyor, metalcilik piyasasında hangi dergi, basın organı varsa onlara orta parmak çekiyorlar. Phil “Tirent mirent anlamayık, Allah’ın adamıyık!” deyip “Fuck Alternative” tişörtleriyle sahnelere çıkıyor ve bir dolu olaylar olaylar…
@Raddor, bana göre çocukça olan “trendlerle mücadele” argümanı hariç başta ben de kabaca böyle düşünüyordum. Yani, “Groove metal thrash’in punk etkisi artırılmış ve kısmen basitleştirilmiş halidir ve Pantera bu temelde ’90′lar metalinde etkili olmuştur”. Ama uzun süre sonra albümü tekrar dinleyince Pantera’nın groove metal yorumunun bu kadar basit olmadığını, işin içine ciddi bir grunge atmosferi katıldığını fark ettim (Aslında grunge’ın bir tür olarak tanımlanma tarzının ciddi sorunlar barındırdığını daha önce bir yerlerde tartışmıştık, ama mevzu daha da karışmasın). Yani senin ifade ettiğin tarih okuması bana göre eksik. “Thrash’in Pantera şahsında yenilenerek groove metal formunda anaakımda kalmaya devam etmesi” argümanını ben “… grunge atmosferine uygun tarzda yenilenerek…” diye değiştiririm. Zaten sadece thrash’ten bahsederek olayı kolay kolay nu metal’e, metalcore’a falan da bağlayamazsın.
Son olarak, Pantera’nın grunge ile hukuku olmadığını sananlara aşağıdaki verileri bırakayım. Araştırdıkça daha fazlası da ortaya çıkacaktır.
Rex büyük bir Alice in Chains ve Soundgarden hayranı. Grupça bu isimleri çok sevdiklerini söylüyor. Ayrıca kitabında grup olarak Nevermind’ın demo kayıtlarını dinlediklerini ve Nirvana’yı “fucking great” bulduklarını yazmış.
Dimebag’in de aynı şekilde Alice in Chains ile çok yakın bir ilişkisi var ve ayrıca favori vokalistlerinden biri Chris Cornell.
Anselmo ise Layne Staley’i etkilendiği vokalistler arasında sayıyor. Zaten 2006′da Alice in Chains’in konser kadrosunda da yer almış.
@Emre Görür, tartışmak için yazmıyorum, zaten biraz sıkışınca “ama benim felsefe dergilerinde makalelerim var” kartını oynayan biriyle tartışmaya çalışmak sadece zaman kaybı olur. Ama yukarda başkalarını elma ile armutları aynı sepete koymakla suçlarken şu an bunu bizzat sen yapıyorsun. Bir grubu sevdiğini, beğendiğini söylemekle onların müziğinden etkilenmek, onların müziğinin extreme’ini yapmak nasıl aynı kefeye konabilir?
Pantera’yı sevmediğini zaten söylemiştin, grunge’a dair görüşlerini ise bilmiyorum. Ama belli ki -en azından Pantera’yla ilgili- bazı şeyleri yeni yeni öğreniyorsun. Ben hayatında en sevdiği vokalistlerden biri Phil Anselmo, en sevdiği 3 gruptan biri Alice in Chains olan biri olarak iki dünyaya da hakimim. Dimebag’in herkese karşı yardımsever, destekleyici olduğunu çoğu kişi bilir. Bahsettiğin Phil Anselmo’lu Would? kaydını sayısız kez izlemişimdir. O kadar büyük Phil Anselmo hayranıyım, yaptığı boks analizlerinden üniversitelerde verdiği konuşmalara kadar her şeyini izledim, hiç Layne Staley’i etkilendiği vokalistler arasında saydığını görmedim (zaten birbirleriyle alakaları da yok), ama hadi onu da ben gözden kaçırmış olayım. Sonuç olarak ee? Bu söylediklerin bir gruptan etkilenmek için yeterli mi?
Mesela Phil Anselmo’nun çok daha baskın bir şekilde dile getirdiği The Smiths, Morrissey ve Beatles hayranlıkları var. Allah muhafaza bu kafayla onları dinlesen, Cowboys From Hell’de de This Charming Man duymaya başlarsın.
Sataşmak için söylemiyorum, yine öyle sanıp garip bişi yumurtlama lütfen ama ölü doğmuş bir fikrin peşinden koşuyorsun. Sen öyle istiyorsun diye fikrin doğru olacak diye bir kaide yok. Ben iki tarafın da büyük hayranıyım o yüzden bana göre hava hoş, istedikleri kadar birbirlerinden etkilensinler ama göte de göt demek gerekiyor.
@Emre Görür, her ortalama Pantera fanının bildiği şeyler bunlar. Evet adamlar AiC elemanları ile kankalar fakat eee? Anselmo aynı zamanda Fenriz, Satyr gibi Norveç black metal neferleri ile de kanka. Müzikal etkileşim böyle açıklanamaz.
Bazen çok da derin analizlere girmeye gerek yok kanısındayım. VDoP benim hayatta en çok sevdiğim 3 albümden, en çok dinlediğim 5 albümden biri. Ezbere bilmediğim 1 salisesi yok ve bakıyorum:
Mouth For War
A New Level
Walk
Fucking Hostile
This Love
Rise
No Good (Attack The Radical)
Live In A Hole
Regular People (Conceit)
By Demons Be Driven
Hollow
“Phil “No Good (Attack The Radical)”ın başındaki vokallerde hip-hop’tan etkilenmiş, o yüzden bu albümde Cypress Hill, RUN DMC etkisi var” diyemeyeceğim gibi, grup elemanları AiC seviyor ve albümde birkaç yerde AiC’nin de kullandığı bazı şeylere yorulabilecek noktalar var diye VDoP’nin grunge etkisinde olduğunu da asla söyleyemem. Yani metali bilmesem belki, ama Pantera’nın bu albümle yaptığı şey genelde hep “Pantera VDoP ile Amerikan metalini nasıl kurtardı”, “Grunge fırtınası sürerken Pantera metali nasıl zirveye çıkardı” gibi başlıklarla anılır. Bunca yıldır dile getirilen bu tarz yorumlar ortadayken, bir grubun bir şeyi (grunge), ondan etkilenerek yıkması bana bayağı mantıksız geliyor. Yani açık söyleyeyim bunu neden bu kadar uzun konuştuğumuzu da bilmiyorum. Bunu yüzeysel bakmak, tahlil edememek gibi yerlere çekmeye gerek yok bence. Pantera Pantera’dır, metalin kitabını yazan gruplardan biridir ve VDoP da metal tarihinin en nevi şahsına münhasır albümlerinden, sayısız gruba ilham veren albümlerinden biridir.
Dimebag hayvanlar gibi Kiss hayranı, Judas Priest hayranıdır ama VDoP’da bunların etkilerinden söz etmek ne kadar mümkündür tartışılır. Bundan yola çıkarak albümü ilham kaynaklarına ve sevilen birtakım müzisyenlere indirgeyemeyiz.
Pantera CFH’den başlayıp TGSTK’ye kadar metal tarihinin gördüğü tartışmasız en hızlı ve tavizsiz sertleşen mainstream gruptur ve bu sertleşmenin herhangi bir noktasında grunge etkisi olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta FBD VDoP’dan çok daha sert bir albüm ve sonrasında Phil’in giderek ekstremleştiğini; Morbid Angel’ı, Satyricon’u alt grup yaptığını, Darkthrone tişörtüyle poz verdiğini biliyoruz ama kimse de çıkıp “TGSTK’da Pantera Norveç black metalinden etkilendi” demiyor.
Kusura bakmayın ama Raddor hariç hiç kimse bu tartışmada ciddiye alınır bir şey yazmadı. Ya basbayağı anlamıyorsunuz demek istediğimi ya da söylediğim bir şeyi bağlamından koparıp o şekilde eleştiriyorsunuz. Pantera’nın tarihsel pozisyonunun yanlış yorumlandığı argümanına verilmiş bir cevap var mı? Yok. Ahmet’e yazdığım ilk cevapta ifade ettiğim “grunge’ın genel alanına ait olma” mevzusuna dair yorum var mı? Yok. Öyleyse benim argümanlarımı karşınıza almadan neyi tartışıyoruz siz? Aynı dili bile konuşuyor değiliz. Manowar fanlarıyla ’90′lar metalini tartışmaya çalışmaktan pek bir farkı yok bunun.
@Emre Görür, Manowar’ı hiç mi hiç sevmeyen, grunge’ı da Pantera’yı da tanıyan bir dinleyici olarak senin Pantera’yı grunge akımına benzetme olayını sözü geçen grubun ve türün aynı zaman dilimi içinde icraat yapmış olmasına, her ikisinin de dinleyiciyi coşturan birbirinden salaş ve leş bir takım elementleri barındırmasına bağlıyorum. Müzikal bakımdan değil ama müziğe bakış açısından Pantera ve grunge ilişkili olabilir buna karşı çıkmam ama tutup da kaya gibi groove metal’e geunge dersen insanlar seni ciddiye alip da karşı argüman üretmez.
Burada dediklerin benim de dahil hiç kimsenin aklına yatmıyor. Pantera’yı da grunge metali de Alice in Chains’i de uzun bir zaman dinledim ve 5 yıldır kritik yazan veya yazmaya çalışıp analiz eden birisi olarak ikisinin arasında herhangi ilişki göremedim.
Birinci Pantera çatır çatır metal yapan, riflerini çoğu zaman thrash metale kaydıran hatta ve hatta death metal gruplarına bile ilham verecek kadar acımasız bir müzik yapan bir gruptu. Buna bağlı olarak ikincisi ise AiC köklerini metalin farklı odaklarından alan ama müziğini sludge’dan rock’n roll’a kadar yayan, azcık heavy metal, çokça da grunge ve varoşluk içeren bir grup.
Senin bahsettiğin benzerlik olayı belki de bunun %5′i dir veya hiç değildir. Ki bu kadar benzerlik Behexen ile Radiohead arasında bile vardır. O kadar yani.
@Emre Görür, “Basitçe ifade etmek gerekirse, Pantera ’80′lerde glam geleneğine yaslanıyordu, ’90′larda glam’in yerini grunge aldı ve bu da doğal olarak müziğin sertleşmesine sebep oldu. “Vulgar Display of Power” basbayağı grunge temelli bir albüm. Grubun tarzına “ekstrem grunge” falan bile denebilir pekala.”
Sen buna verilmiş bir cevap yok mu diyorsun şimdi? Gerçekten insanın görmek istemediği şeyleri nasıl elediğini güzelce gösteren bir örnek, çok enteresan bir kafa. İstersen “dünya düzdür” de, ona da herkes senin istediğin ölçüde ciddi ciddi cevap versin.
@Berca B., yok kendisi çok haklı, biz cevap bile veremiyoruz. Ciddiye dahi alınamayız. Oysa Dimebag’in, Anselmo’nun falan grunge sevmesi gayet “ekstrem grunge” fikrini destekleyen argümanlar olabiliyor ama biz karşı bir argüman üretemiyoruz’muş. Neredeyse Pantera bile bilmeyenlere Pantera anlatmaya çalışmak ciddi hata.
@Yiğit, PA’da 2 tane kritiğim var. 7 tane barış özcan, 3 tane evrim ağacı videosu izledim. Bence ben seni ciddiye almayayım boktan hayatının devamında başarılar.
Yazdıklarınıza katılıyorum ancak unuttuğunuz şey Pantera’nın çok tatlı bir grunge etkili bir grup olduğu. Bu gruba Grunge etkisi yakışıyor doğrusu. Yanlış anlamayın Pantera’da bulunan Grunge ruhu her metal grubunda bi miktar bulunan grunge ruhudur.
Bence suffocation hızlandırılmış gothic death doom yapıyor. İngilterede katatonia, paradise lost, my dying biride akımı başlayınca suffo da kendini o yönde revize etti. Zaten burdakiler bilmez de herifler ağır sisters of mercy, fields of the nephilim hayranı. Bence bir de bu gözle dinleyin. Suffoyu death metal cengaveri olarak görmek komik yani
Rameau ve scarlatti’nin kpop etkilenimlerini, prokofyev’in aslında acid techno’dan nasıl beslendiğini de anlatacağım. Ancak önce biraz fizik ve zamanda yolculuk üzerine okuma yapmam lazım bu savımı doğrulamak için.
Hava -15 derece, tipi yağıyor. Korkunç bir fırtına var. Erzurumlu bu fırtınada güç bela kendini köy kahvesinden içeri atmış, gürül gürül yanan kömür sobasının yanına oturmuş ve bol demli sıcacık bir çay söylemiş. Tam o anda Pantera çalmaya başlamış ve Erzurumlu çaydan bi yudum alıp demiş ki; “Ohhhhh. Sankim beni sikiyiler.”.
(8.41/10, Toplam oy: 627)
Loading ...
Madonna..
Dönemin bir müzik yazarı albüm için “Şu anda yeryüzünde bu albümdekinden daha sert bir gitar tonu yok, bu albümdekinden daha agresif şarkılar yok ve görünen o ki PANTERA yakın geleceğimizin en büyük grubudur” diyordu. Bu yorumdan haberin yoktu fakat her daim bizzat aynısı söylemişimdir. ayrıca genel yorumun için seni ilk gördüğüm yerde alnından öpücem..
walk’un çalındığı konser artık turnenin kaçıncı konseriyse phil’in sesinden “yorulduk ya bitse de gitsek” modunda olduğu belli oluyor, ayrıca sahneye ÇEKİLEN adam nereye gitti çok merak ettim.
yazı ise zaten şahane ona edecek laf bulamıyorum.
walk’un çalındığı konser, ” The great southern trendkil” sonrası ve ya ”reinventing the steel” arifesi olsa gerek.
albüm kapağıyla ilgili “eleman yumruk başına 10 dolara anlaşmış, çekimden 100 dolarla çıkmış” türü bi geyik var bilmem aslı astarı var mı. Hatta “100′e anlaşıp 1000 dolarla çıkmış” da geçer bazı yerlerde. hattaaaaa, “100′e anlaşmış 1000 dolarla çıkmış ama 500′ünü dişçiye vermiş” diye de devam ettirilir.
Yumruğu vuran da Phil’miş. Aslında vurmasan sadece yanağına dayasan yine aynı pozu verirsin de Phil’in canı adam dövmek istedi herhalde.
Bu arada Billboard listesine 1 numaradan giren ilk metal albümü Far Beyond Driven değil. Quiet Riot’ın Metal Health’i var tee ’83 yılından, hadi onu saymayalım Black Album var :)
Siyah albümü ben de düşündüm ama çıktığı anda bir numaradan listeye girdiğini okumadım, Pantera’nın konser albümünde “entered Bİllboard at #1 (1st Metal band to do that!)” yazıyo, o yüzden öyle dedim. Yani ya siyah albüm 1 numaradan girmedi (gerçi 3-4 hafta 1 numarada kalmış), ya da Pantera siyah albümü metal olarak görmüyo. :) Yanlışsa düzeltirim tabii, ama grup öyle deyince güvendim ben de.
Black Album piyasaya çıkar çıkmaz 1. sıraya oturuyor, 650.000 civarı satarak hatta. 4 hafta listede 1. kalıyor, 1995 yılına kadar da listeden çıkmıyor bildiğim kadarıyla.
İsterse noterler ordusu tasdiklesin, ben Pantera’nın sözüne inanırım arkadaş. En birinci onlar.
23.04.2010
@Ahmet Saraçoğlu, evet haklısın, bu sitede de death e torpil yapılmassa birincilik bu albümün hakkı!!
23.04.2010
@deathless, album gayet sıper yardıran bi album olsa da bırakın death-tsop u gecmeyi bence megadeth-rip i bile gecemez
23.04.2010
@Emre,amacım sidik yarıştırmak değil senin gibi!..zaten 2 grubun kulvarları farklı,ve ben bu site için dedim!
23.04.2010
@deathless, abi sen neden bu kadar atarlı bir insansın?
23.04.2010
@deathless, cidden ben oyle bi sidik yarısına sokmamıstım albumleri yalnızca kişisel gorusum bu albumun ne kadar iyi olsa da bir rip bir tsop olacak kadar efsane bir album olmadığını dusunuyorum ve tabi ki tarzların farklı olduğunu biliyorum
04.05.2010
@Emre, geç oldu biraz ama,görüşüne saygılıyım emre amacım kimseye”nolur pantera ya tapın”demek değil tabii ki,ama bu albümde pantera tarihinin en unutulmayacak ve en vurucu da albümüdür…
beyler bu arada yumruk falan denirken aklıma geldi..phil in eski coal chamber vocali dez farrera yı diz çökertip”pantera adını ağzına alırsan daha fena yaparım”deyip yumrukladığı rivayet olunur?…o konuyu daha detaylı bilen varmı yaa!??
bu arada albümle ilgili,mouth for war ı günde en az 50 kere faln dinlediğimi hatırlarım,o ne riff hatta o ne video dur öle,phill in karanlıktaki vücut show u harikadır..yanii UNSCARRED!!!
23.04.2010
@deathless, anselmo fafara yı yumruklamışmı bilmem ama bi ara dez fafara “cok calıştık artık panteranın yerini alabiliriz” demişti galiba hani tamam devildriver da iyi gruptur falan severim dinlerim de sen kimsin panteranın yerini almak kim ulan! bi ay falan dinlememiştim devildriver:)
Bu albüm benim için Phil ile özdeşleşmiş bi albüm ya, tam onun ayarında yıkıcı kodumu oturtan duruşuyla insanları altına sıçırtçak bi albüm. Sanki albümü açınca riff değil de phil’den yumruk yağmuru başlayacak gibi hissediyorum.
bu mu yoksa cowboys mu daha iyi diye arada kalıyorum, burun farkı ile bunun daha iyi olduğuna karar veriyorum. yazık oldu dimebag’e diye de sözlerimi tamamlıyorum.
Her fırsatta söylerim:Ayağımı kaydıran albüm budur!
this love…
Gerçekten Throwdown’un Pantera olmasa ne tür müzik yapacağını merak ediyorum.Bu kadar da özenilmez bir grup yahu!
gerçekten albümle ilgili yapılacak en isabetli yorum “kodu mu oturtan” olacak ki herkes de bu kelimeleri kullanmış zaten :D
cowboys from hell ve bunun arasında kalıyorum bende ama sırf “gaz” faktörü yüzünden bunu seçiyorum. ayrıca tsop’la bunu karşılaştırmıycaz heralde :D tsopla herhangi bir şeyi karşılaştırmayın bence. yapıcak daha mantıklı şeyler bulun kendinize :D
Ya şu No Good (Attack The Radical) şarkısını inanılmaz derecede seven tek insan ben miyim dünyada? Pantera’nın en bomba şarkılarından biri. Albümün “ride” tonunun güzelliği de dikkat çekici.
20.12.2012
@Dnz, ulan harbi sağlam sen söyleyince bir daha dikkat ettim. Zaten pantera’nın davul soundu (aslında genel olarak her enstrümanın soundu) çok sağlam cowboys ve takip eden albümlerde, ama bu ayrı bir hayvanmış.
beyler afedersiniz ama albüm puanının damına koymuşsunuz yani !!!1!!!!!11!!!1!
31.01.2011
@like fire, Albüm 1. olmuş ama ne diyeceksin bu işe ? (:
31.01.2011
@Avcı, evet işte sorun da orda başlıyor. 1. sıradaki albümün bile puanı çok düşük. ilk 20′deki albüm puanlarının ortalamasını alıp bi hesap yapsak standart sapması çok düşük olur. bu da beni derin hüzünlere gark ediyor :(
acaba bundan sonra daha ne kadar düşecek? lşdfgidf
31.01.2011
@like fire, Geçen Yıl Unirock konseri başlamadn 1 gün önce siteye yazmaya başladım.İyi hatırlıyorum o zaman lider South Of Heaven’dı 8.62 ortalamayla.Ondan sonra çok az farkla Reign İn Blood sonra da 8.33 ortalamalı Slaughter Of Soul vardı.Çok uzun süre ilk 3′de bunlar vardı.Sonra ne oldu da puan ortalamarı bu kadar düştü bilmiyorum.İnci Sözlüğün işi desem ortalamar en az 7′ye düşerdi.Münferit heralde.
ofisteki bütün pc’lerden girip 10 basmak istiyorum bu albüme
emeğe saygı respect ulan!
çok etkili bir albüm olduğunu kimse inkar edemez ama parçalar bence fazla sade, cowboys from hell’i tek geçerim.
vokaller tüm pop müzik olayında olduğu gibi iğrenç olduğundan 10 vermem imkansız
24.02.2011
@ziliman, çok talihsiz bir açıklama olmuş.
İlk 5 parça yerle bir eder. O kadar yani. 10/10
respect… walk. başka söze gerek yok aga.
Hayatımın bir parçası olmuş albümdür.
Ayrıca uzun yolculuklardan sonra ayaklarım sızladığında onlara , “Are You Talking To Me ?? Respect ! Walk ! ” diyerek gaza gelirim.Böyle bi insanım ben işte.
Dimebag Darrell olmasaydı ben şuan burada, bu sitede olmazdım. Dimebag Darrell ve onun müziğini o kadar benimsedim ki, yıllarca metal dinleyip sonra “yeter yeae” diyip, yaşım kemale erdi, artık olayım jazz ve chillout” diyen her bir taşşağı sarkık vajina yanağına dönüşmüş gevşek adamlardan biri olmayacağıma yıllar önce yemin ettim. ve bununla gurur duyuyorum. her zaman, her gün uyanıp en sert müzik ne ise onu dinleyip onu destekleyen manyağın biri olacağım ve bunu Dimebag Darrell’a borçluyum. iyi ki seni tanıdım be. senin sayende şu sıkıcı hayatta bana mezara kovalanacak bir tutku bıraktın. abartısız biçimde seni tıpkı bir aile bireyim gibi sonsuz seviyorum…
08.12.2014
@ismail vilehand, :’(
08.12.2014
@ismail vilehand, +111111111111111111111111111111
08.12.2014
@ismail vilehand, Respect…
08.12.2014
@ismail vilehand, o zaman Jim den gelsin
http://www.youtube.com/watch?v=T9rdQdz7WRA
25.02.2017
@ismail vilehand, Duygulandırdın be abi.
Panteranın albümlerini ve dimebag,ın ölüm yıl dönümünü düşündükçe keşke 90,ları yaşasaydım diyorum.Huzur içinde yat dimebag.
İlk dinlediğim Pantera parçasıydı “Fucking Hostile”.. Hey gidi hey.. Toprağın bol olsun Dimebag..
Gece gece aklıma düştü, döndür döndür Hollow dinliyorum. Ne adamlarmış be… Bende kaset olarak bulunmayan tek -yeni dönem- Pantera albümü. Zamanında ciddi ciddi aç kalmak pahasına bu adamların kasetlerini toplamışlığım, aileme kucak dolusu yalan söylemişliğim var.
belki birisi bakar diye şuraya koyayım; https://www.youtube.com/watch?v=I17m9qv5Q5c bu phil’ in eski eşinin bir ep si 2000′ lerin başında çıkarmış sanırım ben gayet beğendim, bilmeyen varsa dinlesin. tam içkini yudumlarken evinde sigaranı yakıcaksın arkada bu ep çalıcak.
25.02.2017
@killyourselfchuck, albüm hakkında bir şeyde söyleyim öyle kaçayım, birisi bana PanterA nedir diye sorsa bu albümü dinletirim. 10/10 en iyi albümleri açık ara.
Kapak albümü özetliyor. Muhteşem ötesi, koyup geçiren bir albüm. 10 puan bile az.
Kardeşim, o ilk 6 şarkı hatta ne ilk 6 şarkısı bütün albüm komple mükemmelde, bütün bu albümün yazımını sadece iki ay gibi kısa bir sürede yapmaları ne?! Albümdeki bütün şarkılar o kadar mükemmel ki birbirlerinden ayıramıyor, bu daha iyi diyemiyorum. İki senedir adam gibi Metal Müzik dinliyorum ve dinlediklerim arasında en çok beni gaza getiren Vulgar Display Of Power. Bunda gösterilen harika müzisyenliğin ve sertliği bir yana anlaşılabilir yapmaları da ayrı bir tebrik konusu. Yirmi yıldan fazla olmuş çıkalı şu albüm ve halla insanı kendinden geçirtiyor. Efsane albümler bir yandan da bu yüzden efsane sanırım.
A New Level’ın nakarat riffi hayatımda duyduğum en sert, en gaz rifflerden biri, belki de en iyisi, tesadüfen konser videosuna denk gelince tekrar aklıma kazıdı ne kadar mükemmel olduğunu, ne biçim bişey lan bu!
E Niv Levvııığğllll!
A New Level, benim için marş niteliğindedir. Ne zaman kendimi zayıf ve güçsüz hissetsem,açarım o şarkıyı ve şarkıda bahsedilen yeni seviyeye ulaşmak için moral depolarım. Lyric konusunda Chuck babanın üzerine tanımam ama Phil de çok sağlam sözler yazmış bu şarkı için.
“Life Kills” lafını o kadar çok sevdim ki laptop’un karşısındaki duvara kurşun kalemle koskocaman “LIFE KILLS” yazdım. Ne zaman laptop’un başına geçsem laf gözümün önünde oluyor. Chuck,Phil,Dimebag gibi adamlar olmasa yaşamak için bir motivasyonum kalmayacak,heriflerin varlığını hatırlamak bile hayata olan tutumumu güçlendiriyor.
Dimebag 16 yıl önce bugün öldürüldü. Haberi aldığım an ve sonrası, o gün neler yaptım, neler yapamadım hepsi fotoğraf kareleri hâlinde aklımda.
Vay arkadaş.
Ev arkadaşımı dinlerken duydum, lan bunlar zaten coverlamamış mıydı dedim meğer başkaymış. Neyse gerek yokmuş sanki, trivium zaten iyi coverlamıştı bunu demeye geldim. Matt canlıda yine kötü yine kötü. Ayrıca Paulo yıllardır neden bu kadar dede? niye erken çöktü bu adam?
08.12.2020
@Yedinci hüsar alayı, SEPULTURA haberine atarken buraya yazmak…
https://www.youtube.com/watch?v=k226LOnrk44
Uzun süre sonra ilk defa albümü komple dinledim. Söyleyeceğim şu ki, Pantera ve Priest’in kariyerleri boyunca müziklerini sertleştirmiş olmaları çok yanlış yorumlanıyor. Bu onların müzikal tercihlerinden çok trendlerle ilişkileriyle alakalı bir konu. Basitçe ifade etmek gerekirse, Pantera ’80′lerde glam geleneğine yaslanıyordu, ’90′larda glam’in yerini grunge aldı ve bu da doğal olarak müziğin sertleşmesine sebep oldu. “Vulgar Display of Power” basbayağı grunge temelli bir albüm. Grubun tarzına “ekstrem grunge” falan bile denebilir pekala.
30.09.2021
@Emre Görür, bu kanıya nasıl varıyorsun peki? Mesela albümdeki grunge etkisi nerelerde görülüyor? Şahsen VDoP dendiğinde aklıma son gelen şey bile değil grunge.
30.09.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Pantera’daki tarz değişiminin rock müzik endüstrisinin dönüşümüyle alakalı olduğu bence apaçık. Bunun için illa grunge yapmaları gerekmiyor. Mesela Priest de thrash’ten etkilenip Painkiller yaptı. Bu anlamda bir etkisinde olma, grunge’ın yarattığı genel etki alanına dahil olma durumundan bahsediyorum. Pantera anaakım metali grunge’ın belirlediği standartlara göre yeniden yapılandırmanın tarihsel öncüsü oldu. Bence buraya kadar durum çok net.
Diğer yandan, bu albüme sinmiş bir Alice in Chains ve Nirvana havası var bana göre. Riffler, vokal tarzı falan hep grunge evreninde dolanıyor. This Love, By Demons Be Driven gibi şarkılarda duyduğum bu. Nirvana’nın “Bleach” albümüne bakarsan onların da ne kadar sert ve groovy olabildiğini görebilirsin.
30.09.2021
@Emre Görür, Cowboys From Hell’i unuttun. O da mı grunge. Uzaylılar yapmadı o albümü.
30.09.2021
@deadhouse, açıkçası o albüme tekrar bakmam lazım bir şey söyleyebilmek için, ama grunge’ın ortaya çıkışı ve rock müzik endüstrisinin dönüşümü de bir günde olmadı. Örneğin Nirvana’nın ’89′da yayınladığı Paper Cuts’ın metal yorumunu yapsan ortaya Pantera’dan çok da farklı bir şey çıkmaz.
01.10.2021
@Emre Görür, Etkilenmeler elbette olabilir. Gruplar, akımlar, türler bazen bilinçsizce bile olsa birbirinden etkilenir. Bu çok doğaldır. Fakat senin Pantera’nın varlık sebebini Grunge’a borçlu olduğunu iddia ettiğin savın bana çok ikna edici gelmedi. Ben de çıkar Grunge grupları, Cowboys From Hell’den etkilendiler gibi zorlama bir yorum yapabilirim. Senin iddian daha fazla kanıta ihtiyaç duyan bir tez.
30.09.2021
@Emre Görür, bu biraz fazla, hatta aşırı dolaylı olmuyor mu ama? Yani böyle bakarsak Black Sabbath özelinden yola çıkarak “Candlemass ekstrem blues yapıyor” gibi şeyler dememiz lazım. VDoP çıktığında AiC daha sadece Facelift’i çıkarmıştı ve Pantera daha Facelift çıkmadan önce CFH’yi çıkarıp VDoP’nin yolunu yapmaya başlamıştı bile.
Hepsini geçtim, aynı yıllarda çıkan ve Pantera’yla çok benzer yanları olan Exhorder, Pantera’nın ilham aldığını bildiğimiz Helmet gibi gruplar da var. Yani bunların varlık sebebine grunge dersek, “groove metal grunge vesilesiyle ortaya çıkmıştır” dememiz lazım ki bunun ucu da Pantera’dan ilham alan sayısız gruba kadar gider; Meshuggah’sından djent’ine kadar her şeye uzanır.
Pantera grunge’a tepki olarak sertleşti evet, ama müzikal anlamda VDoP’ın grunge karakteri olduğunu söylemek baya baya baya dolaylı düşünmek oluyor, tavşanın suyunun suyu gibi oluyor.
30.09.2021
@Ahmet Saraçoğlu, ben şöyle okuyorum kabaca: ’91′de esas olarak Nirvana – Nevermind albümünün bir sonucu olarak rock müzik piyasası mevcut haliyle metal müziği dışladı. Metal buna iki tarihsel tepki geliştirdi. Avrupa geleneği esas olarak yeraltı temelli bir yeniden yapılanmaya gitti. Kendi plak şirketlerini, festivallerini falan yarattı, geliştirdi. ABD’de ise grunge’ın izinden gidip anaakımda kalmaya çalışıldı. Yeni estetik için temelde grunge vardı. Pantera bu işin öncülüğünü yaptı, nu metal grupları, Meshuggah, Mastodon, Between the Buried and Me, metalcore grupları falan da bu kanalı genişletti.
Punk’ın tarihsel etkisi de pek farklı değil aslında. Bugün baktığında belki bağlantısını kuramazsın kolay kolay, ama bana göre tarihteki ilk metal albümü olan Priest – Stained Class de dolaysızca grubun punk’tan etkilenmesinin sonucuydu. Aslında ’80′lerin metali Black Sabbath’tan çok daha fazla punk etkiliydi. Metal altkültürü ile ilgili kitaplara bakıldığında bunun punk kültürünün yan kolu gibi değerlendirildiği görülür. Esasında müzikal olarak da durum çok farklı değil. Tarihsel olarak iki punk dalgası metale şekil verdi.
Pantera da eğer Priest’in punk karşısında yaptığı gibi değil de direkt şekilde grunge’ı kopyalamış olsaydı zaten bugün konuşulmaya değer bir grup olmazdı. Kopya diye yaftalayıp geçerdik.
30.09.2021
@Emre Görür, hayatımda duyduğum en acayip tespit olabilir.
01.10.2021
@ismail vilehand, Pantera’yı grunge’ın geleneği yok etmesine izin vermeyen “metal savaşçıları” olarak değil, grunge temelinde yeni bir metalik yol açan bir grup olarak değerlendirmenin bu kadar şaşırtıcı görünmesi de bana garip geliyor.
03.10.2021
@Emre Görür, erken dönem sert grunge’ı çok severim ve uzun yıllar dinlemişimdir, Pantera zaten dövmesini taşıdığım hayatımın gruplarından biri, AiC keza hayatımın gruplarından biri. Yani bahsi geçen konulara epey hakimim ve söylediklerin bence tamamen zırvalık. Ömer Çelakıl benzetmesi epey yerinde olmuş.
Bu arada söylediklerim şahsına bir itham değil, tamamen bu Pantera-Grunge fikrin özelinde.
Ve evet, Pantera 90′lı yıllarda giderek sertleşerek heavy metali pezevenklerin elinden almıştır, onurunu kurtarmıştır. Koskoca Rob Halford’un bile Pantera müziğinden etkilenerek ve gaza gelerek yaptığı şöyle bişey var:
https://youtu.be/YukG7HYa_g0
03.10.2021
@ismail vilehand, bu algı ilginç bayağı. ’90′larda metalin savunucuları olarak Manowar, Maiden, Running Wild, Saxon gibi isimler anılırdı. Pantera ve Sepultura’nın bununla alakası bile yoktu. Hatta tersine çoğunluk onları piyasa metal grupları olarak görürdü. Bu grupların fanı olduğunu söyleyen tipler metalle öyle özel bir bağ kurmazlardı. Kaset arşivlerinde bunların yanında Alanis Morissette, The Cranberries falan olurdu. Bunları yaşamış biri olarak Pantera’dan “metal cengaveri” yaratma çabası biraz gülünç geliyor ister istemez.
Yani Pantera metali falan savunmadı. Rüzgar tersten estiği için ’80′ler metalini bıraktı ve metalin piyasa koşullarına göre yeniden üretilmesinin temellerini attı. Bir şeyi savunmak-kurtarmak için onun eski versiyonunu korumak gerekir. Pantera’nın yaptığı şey eskiyi tamamen bırakıp yeninin kurulmasına öncülük etmek. Yeni de ana doğrultusu itibariyle nu metal ve metalcore’a çıkan yol.
Halford zaten Pantera’nın büyümesinde çok önemli bir role sahip. 1990′dan itibaren adeta Pantera menajeri gibi uğraşıyor.
04.10.2021
@Emre Görür, Iron Maiden ve Manowar gibi “şirketler” piyasa değil ama Pantera piyasa metal. Evet.
Daha önce de Pantera’yı bir siyasi görüş ile özdeşleştirip giydirmiştin, şimdi de bu çıktı. Böyle teoriler kasmak yerine dümdüz sevmiyorum deyip geçsen hem kendimi hem de bizi yormazsın. Gördüğün üzere herkes söylediklerini hayretle karşılıyor.
Yıllar önce de Doğu Yücel saçma sapan mevzularla alakalı suçlu gördüğü için Down konserinde Anselmo’ya yumurta atacağını söylemişti, sonra yemedi tabii ki. Siz dedeler tayfanın bu adamlarla alıp veremediği nedir bir türlü anlamadım.
04.10.2021
@Emre Görür, Bahsettiğin grupların 90′larda Pantera’nın yanında esamesi bile okunmaz. Maiden, Running Wild, Saxon…
Emre sen hangi gezegende yaşıyorsun. Bizi dalgaya aldığını düşünmeye başladım.
Açık açık Pantera sevmiyorum de olsun bitsin. Son 30 yılda metal, Pantera’dan başka rüzgarı arkasına alıp uçan kaçan başka bir grup görmedi.
Cranberries ne ya. Ya yok artık. Taşak mı geçiyorsun.
04.10.2021
@ismail vilehand, @deadhouse, yahu niye kendimi ifade edemiyorum hiç? Niye her şeyi suçlama, gömme çabası olarak algılıyorsunuz? Çok basit, teknik bir şey söylüyorum. Manowar, Maiden vs. ’80′ler metaline aitti, varoluşları ona bağlıydı. Bu yüzden piyasa koşullarının değişmesine direniyorlardı, eskiyi savunuyorlardı. Pantera ise eskiyle ilişkisini kesti. Öncesinde röfleli, taytlı adamlardı bunlar. Sonra ’90′lar ortamına uygun bir şeye dönüştüler. Bu sayede de metali bir şekilde güncellediler. Bu yüzden savunmacı-koruyucu bir pozisyonları yoktu, yenileyici-kurucu bir gruptular. Burada yergi mi görüyorsunuz siz? Evet, geçmişte Pantera sevmediğimi söyledim, ama bir grubu sevmemek ile onun tarihsel pozisyonunu değerlendirmek başka şeyler.
’90′larda metal iki kanalda yeniden doğdu. Biri bu, nu metal ve metalcore’a varan ABD’deki anaakım hareketi. Diğeri Avrupa’daki esas olarak İskandinav grupları temelinde gelişen “yeraltı” hareketi. Bunların birbiriyle ilişkisi yok demiyorum, ama yapısal olarak farklı gelenekler. Siz genelde kategorik düşünmediğiniz için elmalarla armutları aynı çuvala atıyorsunuz.
04.10.2021
@Emre Görür, pezevenklerin elinden alması için illa eski köklere bağlı olması gerekmiyor ki. Yani tüm yazdıkların “nasıl bir argüman bulurum da haklı çıkarım” motivasyonuyla varılmış zorlama düşünceler. Evet 90′lı yıllarda metali pezevenklerin elinden alan en başlıca grup Pantera’dır. Bu sitede bunun aksine yönelik düşünüyor olmak bile beni hayretlere düşürüyor.
04.10.2021
@Yiğit, hahaha, “metali pezevenklerin elinden aldı” nasıl bir argüman yahu? Kimmiş bu pezevenkler?
Adamlar Metallica gibi ’90′ların başında piyasadaki değişimi sezmiş ve dümeni doğru yere kırarak anaakıma girmeyi başarmış bir grup. Dertleri diğer gruplar gibi basitçe “ekmek”, “pezevenkler” umurlarında bile değil. Ayrıca tutarlı falan değiller. Daha önce oldukları şeyin neredeyse tam tersine dönüşüyorlar.
Benim anlatmaya çalıştığım şey Pantera algınızın yanlış olduğu. Giderek sertleşmesi tıpkı Priest’inki gibi ticari hamle, “metal cengaverliği” değil. ’90′larda popülerlik için aşk şarkıları yapma devri kapanıyor, anaakım rock sertleşiyor. Soğukkanlı şekilde okursanız benim mesajlarımın da aslında Pantera’yı övdüğünü görürsünüz. Adamları metal tarihinin en önemli gruplarından biri pozisyonuna konumlandırıyorum, ama ne hikmetse bundan bile rahatsız oluyorsunuz. Neyse, mevzu aşırı baydı. Bu başlığa daha fazla yazmayacağım. Size pezevenklerle mücadelenizde başarılar!
04.10.2021
@Emre Görür, ismail vilehand’ın o söyleminden ötürü yazmıştım. Yani altı üstü teşbih bu. pezevenk lafına bu kadar takılman bile Ömer Çelakıl örneğini haklı çıkarıyor ve kendini haklı çıkarmak için argüman yaratma çabanı gösteriyor. Son cümlen de beni benden aldı. Kendi adıma konuşmam gerekirse bir şeyden rahatsız olduğum yok, sadece şaşırıyorum. Sanırım “herkes bana karşı geliyor” gibisinden içselleştiren biz değil de sensin.
30.09.2021
@Emre Görür, abi yapma gözünü seveyim çatır çutur metalimize grunge deme
30.09.2021
@Emre Görür, ben hak verdim ve ilk defa bu açıdan bakınca “vay amekee” oldum. Cidden bu albümde büyük bir Alice In Chains öykünmesi var. Misal A New Level girişi ile Them Bones’unki ne kadar da benziyor değil mi?
01.10.2021
Hepsinin babası Elvis. Boşuna uzatıyoruz. Elvis olmasaydı; hiçbir şey olmazdı. Punkmış, Rockmış, progresifmiş, metalmiş.
Babanız Elvis ulan!
01.10.2021
Bu arada bence Grunge, en loser tür.
Sert müzik tarihinden Grunge’ı çıkarsak kimse bir şey kaybetmez. İntihar oranları azalırdı sadece.
01.10.2021
@deadhouse, Alice in Chains’i tarihten silince baya büyük bir boşluk oluşuyor bence.
01.10.2021
@Berca B., Kesinlikle öyle. Nirvana ve Soundgarden da çok önemli.
01.10.2021
@Raddor, VDoP Them Bones’dan daha önce kaydedilip yayınlanıyor yalnız. Hatta 91′de kaydediliyor ve 92′nin başında yayınlanıyor albüm. Bana pek alakası varmış gibi gelmiyor hiç açıkçası
01.10.2021
@woodenpint, doğru onu atlamışım. Berca B. içine düştüğümüz durumun İngilizcesini atmış. Ben de Türkçesini bırakayım.
https://tr.m.wikipedia.org/wiki/Do%C4%9Frulama_yanl%C4%B1l%C4%B1%C4%9F%C4%B1
01.10.2021
@Emre Görür, https://en.wikipedia.org/wiki/Confirmation_bias
Ömer Çelakıl vari aklındaki fikre uydurmak için fazla zorlama bir tespit olmuş. Kafayı tamamen fikre sabitleyip dediğin şekilde düşünmeye çalışınca kafada yarım bir soru işareti belirebilir belki ama normal ayarlara dönüp düşününce VDoP ile grunge arasında hiçbir alaka olmadığı çok aşikar.
01.10.2021
@Berca B., kesinlikle böyle düşünüyorum. Yine mantıklı ve analitik bir yorum Berca Bey.
01.10.2021
@Berca B., Ömer Çelakıl kimdir en ufak bir fikrim yok ve umurumda da değil, ama neredeyse her zamanki gibi boş konuşuyorsun. Fikrin bile yok konuya dair. Kusura bakma ama birçok dergide felsefi makaleler yayınlamış biri olarak tarihyazımının nasıl yapılması gerektiğini senden öğrenecek değilim.
Dünkü mesajlardan sonra biraz araştırdım ve tam tahmin ettiğim gibi Pantera elemanları daha 1987′den, yani en başından beri ağır Alice in Chains hayranıymışlar. Aynı şekilde Jerry Cantrell da çok eski bir Pantera hayranı.
01.10.2021
@Emre Görür, tabi Emre, eminim yine sen haklısındır. Süpersin sen.
01.10.2021
@Emre Görür, uuu çok seeert helaal, diyesim geldi kusura bakma. .
Abi samimi bir insanım, naçizane düşüncemi söyleyeyim mi? Bence aşırı kasıyorsun. Yok o ordan almış yok o buraya vermiş. Yok onun kökü budur, tartışılmaz; bunun kökü burdan gelme filan…inan kalp kırmaya değmez. Ben misal berca’ya katıldım burada. Bence artniyetsiz vermiş ömer çelakıl örneğini ve bence sen de “kim olduğunu bilmiyorum umrumda da değil” dediğine göre bal gibi biliyorsun. Yani bence uğraşmaya değmez. Ömer çelakıl örneği şudur; madde ortak bir unsura sahipse diğer nesne de aynı unsurun yüzde birini bile taşıyorsa iki alakasız maddeyi de ilişkilendirmek.
Senin örneğin bu olmuş, adam da altı üstü bunu demiş. Yok felsefeler yok hep boş yapıyorsunlar yok makaleler sen kimsin ki filan… altı üstü zevk renk konuşulan site yav, bence böyle kavgalara kalp kırmaya filan değmez.
02.10.2021
@Twat, haklısın. Gerçekten Ömer Çelakıl’ın kim olduğunu bilmiyordum. Sataşma gibi göründü ve mesajı alkollüyken yazdım. Kırdıysam Berca’dan özür dilerim.
02.10.2021
@Twat, Zaman zaman herkesin sert çıktığı yorumlar olmuştur Twat bey. Bir keresinde Engin Baytar’ın Cüneyt Çakır’ın yakasına yapıştığı gibi yakama yapışmıştın. :)
Önemli olan dediğin gibi artniyetsiz olmak.
03.10.2021
@deadhouse, anaa doğru o sendin :) hatırladım hahah :D genelde yazana değil de yazılana bakıyorum.
Bu vesileyle ben de buradan sert konuşup da kırdığım kim varsa özür diler, herkese mutluluklar dilerim. ;)
02.10.2021
@Emre Görür, meselenin kültürel/politik kısmına dair pek bir yorumum yok, zira benim için müziğin amiyane tabirle “ıvır zıvır” tarafı o. Bu kısmı geçersek bahsettiklerin müzikal bağlamda hiçbir zemine oturmuyor. Armoni, ritim, melodi ve ton; müziğin bu 4 temel unsurundan hangisinde bu bağlantıyı kurmana vesile olacak bir bağlantı noktası buldun, öğrenmek isterim. Nitekim ben bakıyorum bakıyorum hiçbir bağlantı kuramıyorum. Kültürel/politik tarafını refere ederek söylüyorsan diyecek bir şeyim yok ama müzikal anlamda neye binaen “ekstrem grunge” diyebiliriz ben anlamadım.
04.10.2021
@Emre Görür, Oha lan okuyunca kısmen hak verdim ben. Vulgar’da şu ana kadar fark etmediğim ciddi bir AiC etkisi var gerçekten.
04.10.2021
@Opethsevenbiri, 90′larda kıçı bezli bir bebeydim. Ama Emre Görür’ün ne anlatmaya çalıştığını anlıyorum, tespitlerine düşüncelerine saygı duyuyorum. Farklı kuşaktan ve kendini müzik konusunda ”yavaş update” yapan insanların müzik tarihiyle alakalı yazılarını okuyunca, bu tarz garip anlamsız gibi görünen ama derin zifri karanlıktan gelme tespitlerine rastlayabiliyoruz. Haklıdır haksızdır… Ama dediğim gibi günümüzden daha doğrusu overalla baktığımızda Pantera’nın konumu önemi tarzı ne kadar sıkı bi grup olduğu çırıl çıplak ortadadır. Ben eminim ki 30 yıl sonra bir insan evladı çıkıp The Faceless’ı da endstriyel rock grubuyla matchliyip üzerine bişeler yazacaktır. İnsanlar yine -doğru olarak- haliyle overalla bakıp siktir çekecektir. Dediğim gibi anlatmaya çalıştığın şeyi anlıyor kısmen hak da veriyorum, ama koca bir siktir çekmemek için de kendimi zor tutuyorum.
04.10.2021
@owlbos, Maiden diyor, iki kategori diyor, 80′lerin devamı diyor.
Halbuki 80′lerin devamı diye bir şey YOK. Smells Like Teen Spirit’in ilk saniyelerinde 80′ler müziği geri dönmemek üzere son bulmuştu. Yani Maiden falan metal cengaveri asla olamazdı. Pantera bunu görüp eskimiş heavy ve thrash müziğini groovy öğelerle eklemleyerek (Grunge müziğiyle alakası yok, Grunge’ın başarısını görüp örnek almış olabilirler, tekniksel değil, yöntemsel olarak, 80′lerin öldüğünü görerek) yepyeni taptaze bir müzik ortaya koyarak metalin tek başına kurtarıcısı olmuştur. 30 yıldan uzun süredir de bunu yapabilen başka grup olmamıştır. Mastodon, Opeth, Lamb of God, In Flames, Gojira…Bu grupların hepsini toplasan metale Pantera kadar etki etmemiştir. İki kategori diye ayırdığı diğer kategori 30 yıldır yok olmuş, haberi yok. Adam Maiden, Saxon diyor, Running Wild diyor. Ölmüş bir müziği var ettirdiler diyor. Ölen bir şeyi diriltemezsin. Geleneği devam ettirmek başka bir olay. Bunu hala yapanlar var.
Ee, benim buraya yazdığım uzun teorik açıklama nereye gitmiş? Site yönetimi Spinozacı yorumları onaylamıyor mu? :)
02.10.2021
@Emre Görür, inbox’ta da spam’de de senden gelen bir şey gözükmüyor valla. Uzun bir yorumduysa kusura bakma, ben bir şey silmedim ama yok şu an. Çok uzun değildiyse bir zahmet tekrar yaz hemen yayınlayalım.
02.10.2021
@Ahmet Saraçoğlu, muhtemelen siteye bugüne kadar gönderdiğim en uzun mesajdı :) Mesaj numarası 939701 olsa gerek. Ön bellekte görüyorum, ama açılmıyor. Neyse sağlık olsun.
02.10.2021
@Emre Görür, valla kusura bakma. Belki spam olarak algılanan bir şey vardı, oraya düştü diyeceğim ama orada da yok.
02.10.2021
@Ahmet Saraçoğlu, yok yahu ne kusuru. Başka bir vesileyle tekrar yazarım.
Pantera’nın Grunge’dan etkilenip etkilenmediği konusunda iki türün benzerlik ve alakasızlıklarını ele alarak ben de bir şeyler yazayım.
Ben dahil büyük bir kesim “80′lerdeki gerçek rock ‘n’ roll’du, Grunge geldi bozuldu.” dese de Grunge’ın amacı aslında 70′ler sonundaki Punk etkileşimli müziği geri getirerek rock ‘n’ roll’u 80′lerdeki pozculuktan kurtararak olması gerektiği haline döndürmekti.
Grunge grup elemanlarının 90′lardaki röportajlarına bakarsanız taytlı gruplara kustukları öfkeyi ve rock’ı özüne döndürmekle ilgili söylemlerini görürsünüz. Hepsi 70′ler rock müziği hayranıdır. Ve 70′lerde çoğu rockstar senin-benim giydiğimiz kıyafetlerden çok farklı giyinmezler. Ancak bu öze dönüşe rağmen Grunge da rock’ı öldürmekle suçlandı. Rock müziğin ne olduğunun tam tanımının yapılamamasından kaynaklanıyor bu biraz da. Rock nedir? İnsanların bu müzikten beklentisi kişiden kişiye değişiyor.
Bu şeye benziyor. Osmanlıda kavuk yerine fes gelince halkın bir kesimi ‘gavur’ takkesi dedi buna. Uzun süre sonra şapka gelince yerine, fes ehl-i sünnet kıyafet sayıldı.
Burada önemli olan, değinmek istediğim husus; Grunge’ın amacının rock’ı özüne döndürmek olması. Yeni tür yaratalım demediler. Hemen hepsi Punk hastasıydı. Ve 80′lerde de onlara göre soytarılığa dönüşmüş rock müziğe inat daha sokak tavırlarında olan Pixies, Melvins gibi grupları dinliyorlardı.
SOKAK TAVRI! Grunge rock müziğin 70′ler sonu Punk’ında olan sokak tavrını geri istiyordu.
Aynı taytlı paçoz kültür 80′lerde Metal’de de mevcuttu. Ve onlara karşı duran Thrash Metal akımı vardı. James Hetfield ’83′te sahneden “Bu parçamız tüm o pozculara ve sahte insanlara gelsin.” diyordu. SOKAK TAVRI hakimdi onlarda da. ’86′daki Metallica’nın röportajlarında bu tavrın onlar için ne kadar önemli olduğunu, süslü püslü giyinmek yerine sokak kıyafetleriyle sahneye çıkmanın seyircinin onları kendilerinden biri gibi hissetmesini sağladığını anlattığını görürüz.
Thrash Metal müziğini NWOBHN’den ve Hardcore Punk’tan alıyordu ancak müzikleri daha çok NWOBHM’e yakın iken tavırları daha çok Hardcore Punk’ın sokak tavrıydı. Karşılarına da o dönemin popüler tarzı olan Glam Metali almışlardı bildiğiniz gibi.
Thrash’te de amaç bu öz tavra geri dönmekti. Çocukken dinledikleri müzisyenlerin tavrının korunmasını istiyorlardı. Glam konserlerini basıp “Iron Maiden!” diye bağırmalarının sebebi buydu. Maiden her ne kadar taylı olsa da özellikle ilk dönemleriyle bu Sokak Metal kültürünü yansıtan gruptu.
TAYT vs SOKAK !
Bakın burada MÜZİK ile TAVIR’ı Grunge benzerliğinde Emre Görür’den farklı olarak ayrı tutuyorum ben.
Pantera çok garip bir grup. 80′lerde hem müziği hem tavrı TAYT metal. Sonra müziği biraz NWOBHM’e yaklaşıyor ancak cicili ışıltılı tavırları değişmiyor. En sonunda 90′lar başında Exhorder gibi gruplardan etkilenip bir anda tavrı sokak stiline döndürüyorlar.
Özellikle Anselmo kapri şortu, dazlak saçıyla başta olmak üzere sert müziğe bu öze dönüşü yaşatıyor. Ancak metalin başladığı özüne değil, Hardcore Punk’ın sokak tavrına, salaş kıyafetlerine, sahne hareketlerine. Aynı Grunge’ın Rock’ı Punk’taki sokak tavrına döndürmesi, gitar kırmaları falan tekrar sahneye taşıması gibi.
Ancak aradaki büyük fark çok bariz: Pantera bu öze dönüş ilhamını Thrash Metal’den aldı. Grunge’tan değil. Çaba aynıydı; elektro gitar müziğini şov olmaktan, sahte, ışıltılı halinden kurtarıp gerçeğe, sokağa indirmek ancak müzikal etkilenmeler tamamen farklıdır Grunge ile Pantera’nın.
O zaman nasıl oldu da iki müzik aynı dönemde birbirinden bağımsız olarak patlayıp karşı durduğu kültürü alaşağı etti? Gerçek cevapı veriyorum arkadaşlar:
BIKMIŞLIK !
Evet insanlar bıkmıştı. Aynı müziği, aynı imajı on yıldır dinlemekten, görmekten sıkılmışlardı. Bitmeye yüz tutmuştu. Guns ‘n’ Roses, Skid Row falan biraz yeniliklerle türe son demlerini yaşattılar ancak 80′ler Rock müziği ortaya Grunge da çıksa bitecekti, Zıttırı Pırtto çıksa da. Aynı şekilde Ciguli Metal de ortaya çıksa Hair Metal tarihe gömülecekti o dönem.
Aynı 50′ler Rock ‘n’ Roll’una olduğu gibi. Chuck Berry ve benzeri müzikler şu an dinlediğimizde ne kadar hoş gelse de o dönem on yıl aynı müzik domine etmişti piyasayı. Bu nedenle bir daha geri dönmemek üzere bitti. 90′lar başında da sadece Rock & Metal değil 80′lerdeki bütün müzik janrları değişime uğradı. Var olanların sadece miadı dolmuştu o kadar. Disco’nun, New Wave’in bitişini Nirvana’yla bağdaştıramayacağımız gibi Pantera’nın başarısını da aynı şekilde buna bağlamamak gerektiğini düşünüyorum.
05.10.2021
Bu arada Pantera’nın tarz değiştirmesindeki etken prodüktör Terry Date. Sene ’89. Cowboys From Hell albümü için onunla anlaşıyorlar. Biliyorsunuz Pantera’yı ana akıma taşıyan tazını şekillendiren albüm o.
Terry Date Cowboys’tan Önce Soundgarden’ın ilk albümü olan Louder Than Love’ı yapmış. Pantera büyük Soundgarden hayranı. Ancak Terry Date ile anlaşma sebepleri Soundgarden değil. Zaten hem Soundgarden o dönem Heavy Metal’e yakın bir müzik yapıyor hem de Cowboys’ta bir Soundgarden etkisi görmüyoruz. Blues notalar ve tiz vokal Pantera’da Soundgarden’dan da önce mevcut olan şeydi.
Pantera’nın Terry Date’le anlaşma sebebi onun Louder Than Love’dan bir önce kaydettiği Overkill’in The Years of Decay’i. Dimebag albümün gitar tonuna sertliğine hasta oluyor. Hemen Date’le date’leşiyorlar. O nedenle yukarıda Thrash’i uzun uzun anlattım. Pantera’nın esin kaynağı Thrash’tir Grunge değil.
Cowboys çıktıktan sonra uzun süre Thrash grubu olarak anılıyorlar. ’91′de Phil bu durum için: “evet bize Thrash diyebilirsiniz. Ama Thrash hep aynı darrrrr diye hızlı giden bir müzik. Biz daha Groove bir grubuz. (burada türün adını koymuş olabilir) Ben Black Sabbath gibi daha yavaş heavy gruplarla büyüdüm.” diyor.
Üstte yazdığım sokak tavrına olan evrim de Phil Anselmo’nun gruba dahil olmasıyla başlıyor. Power Metal albümünde tayt yerine kot devrimi yapan Anselmo sonraki albümde kapriyle, bir sonrakine de dazlak saçıyla bizi karşılıyor. Gruba bu tavrı aşılıyor.
“Grunge’ın gittiği yolu metale yedirerek piyasa yapan grup?” Bu Pantera için çok yanlış bir tanım. Pantera Büyük Güneyli Trend Siken gruptur. CFH ile açtıkları yolda gösterdikleri hedef sahnede seyirciye yumruk gibi çakan, enerji patlaması, tokat manyağı bir müzik yapmaktır. Bu Pantera’nın mevcudiyetinin yegane temelidir.
Ve bu temel doğrultusunda yaptıkları Trend’i hunharca siklememektir. Sonraki albümlerde Metallica’nın izlediği yolu takip edip daha seyirci dostu bir müzikle Cowboys’ta yakaladıkları ivmeyi yukarı taşıyıp, ana akıma daha da yaklaşabileceklerken pek çok Cowboys hastası metalciyi dahi kendilerine küstürecek şekilde extreme’leştikleri bir kanalı tercih etmeleri bunu gösteriyor.
Sonrasında da herkes biliyor ki Phil’in saç sakal birbirine karışıyor, metalcilik piyasasında hangi dergi, basın organı varsa onlara orta parmak çekiyorlar. Phil “Tirent mirent anlamayık, Allah’ın adamıyık!” deyip “Fuck Alternative” tişörtleriyle sahnelere çıkıyor ve bir dolu olaylar olaylar…
..
Çok zevkli konu bu bence.
05.10.2021
@Raddor, bana göre çocukça olan “trendlerle mücadele” argümanı hariç başta ben de kabaca böyle düşünüyordum. Yani, “Groove metal thrash’in punk etkisi artırılmış ve kısmen basitleştirilmiş halidir ve Pantera bu temelde ’90′lar metalinde etkili olmuştur”. Ama uzun süre sonra albümü tekrar dinleyince Pantera’nın groove metal yorumunun bu kadar basit olmadığını, işin içine ciddi bir grunge atmosferi katıldığını fark ettim (Aslında grunge’ın bir tür olarak tanımlanma tarzının ciddi sorunlar barındırdığını daha önce bir yerlerde tartışmıştık, ama mevzu daha da karışmasın). Yani senin ifade ettiğin tarih okuması bana göre eksik. “Thrash’in Pantera şahsında yenilenerek groove metal formunda anaakımda kalmaya devam etmesi” argümanını ben “… grunge atmosferine uygun tarzda yenilenerek…” diye değiştiririm. Zaten sadece thrash’ten bahsederek olayı kolay kolay nu metal’e, metalcore’a falan da bağlayamazsın.
Pa tarihinde yapılmış en saçma tartışmalar listesi yapılsa burası zirveye oynar. Çok renkli bir yer burası seviyorum burayı
Son olarak, Pantera’nın grunge ile hukuku olmadığını sananlara aşağıdaki verileri bırakayım. Araştırdıkça daha fazlası da ortaya çıkacaktır.
Rex büyük bir Alice in Chains ve Soundgarden hayranı. Grupça bu isimleri çok sevdiklerini söylüyor. Ayrıca kitabında grup olarak Nevermind’ın demo kayıtlarını dinlediklerini ve Nirvana’yı “fucking great” bulduklarını yazmış.
Dimebag’in de aynı şekilde Alice in Chains ile çok yakın bir ilişkisi var ve ayrıca favori vokalistlerinden biri Chris Cornell.
Anselmo ise Layne Staley’i etkilendiği vokalistler arasında sayıyor. Zaten 2006′da Alice in Chains’in konser kadrosunda da yer almış.
05.10.2021
@Emre Görür, tartışmak için yazmıyorum, zaten biraz sıkışınca “ama benim felsefe dergilerinde makalelerim var” kartını oynayan biriyle tartışmaya çalışmak sadece zaman kaybı olur. Ama yukarda başkalarını elma ile armutları aynı sepete koymakla suçlarken şu an bunu bizzat sen yapıyorsun. Bir grubu sevdiğini, beğendiğini söylemekle onların müziğinden etkilenmek, onların müziğinin extreme’ini yapmak nasıl aynı kefeye konabilir?
Pantera’yı sevmediğini zaten söylemiştin, grunge’a dair görüşlerini ise bilmiyorum. Ama belli ki -en azından Pantera’yla ilgili- bazı şeyleri yeni yeni öğreniyorsun. Ben hayatında en sevdiği vokalistlerden biri Phil Anselmo, en sevdiği 3 gruptan biri Alice in Chains olan biri olarak iki dünyaya da hakimim. Dimebag’in herkese karşı yardımsever, destekleyici olduğunu çoğu kişi bilir. Bahsettiğin Phil Anselmo’lu Would? kaydını sayısız kez izlemişimdir. O kadar büyük Phil Anselmo hayranıyım, yaptığı boks analizlerinden üniversitelerde verdiği konuşmalara kadar her şeyini izledim, hiç Layne Staley’i etkilendiği vokalistler arasında saydığını görmedim (zaten birbirleriyle alakaları da yok), ama hadi onu da ben gözden kaçırmış olayım. Sonuç olarak ee? Bu söylediklerin bir gruptan etkilenmek için yeterli mi?
Mesela Phil Anselmo’nun çok daha baskın bir şekilde dile getirdiği The Smiths, Morrissey ve Beatles hayranlıkları var. Allah muhafaza bu kafayla onları dinlesen, Cowboys From Hell’de de This Charming Man duymaya başlarsın.
Sataşmak için söylemiyorum, yine öyle sanıp garip bişi yumurtlama lütfen ama ölü doğmuş bir fikrin peşinden koşuyorsun. Sen öyle istiyorsun diye fikrin doğru olacak diye bir kaide yok. Ben iki tarafın da büyük hayranıyım o yüzden bana göre hava hoş, istedikleri kadar birbirlerinden etkilensinler ama göte de göt demek gerekiyor.
05.10.2021
@Emre Görür, her ortalama Pantera fanının bildiği şeyler bunlar. Evet adamlar AiC elemanları ile kankalar fakat eee? Anselmo aynı zamanda Fenriz, Satyr gibi Norveç black metal neferleri ile de kanka. Müzikal etkileşim böyle açıklanamaz.
Bazen çok da derin analizlere girmeye gerek yok kanısındayım. VDoP benim hayatta en çok sevdiğim 3 albümden, en çok dinlediğim 5 albümden biri. Ezbere bilmediğim 1 salisesi yok ve bakıyorum:
Mouth For War
A New Level
Walk
Fucking Hostile
This Love
Rise
No Good (Attack The Radical)
Live In A Hole
Regular People (Conceit)
By Demons Be Driven
Hollow
“Phil “No Good (Attack The Radical)”ın başındaki vokallerde hip-hop’tan etkilenmiş, o yüzden bu albümde Cypress Hill, RUN DMC etkisi var” diyemeyeceğim gibi, grup elemanları AiC seviyor ve albümde birkaç yerde AiC’nin de kullandığı bazı şeylere yorulabilecek noktalar var diye VDoP’nin grunge etkisinde olduğunu da asla söyleyemem. Yani metali bilmesem belki, ama Pantera’nın bu albümle yaptığı şey genelde hep “Pantera VDoP ile Amerikan metalini nasıl kurtardı”, “Grunge fırtınası sürerken Pantera metali nasıl zirveye çıkardı” gibi başlıklarla anılır. Bunca yıldır dile getirilen bu tarz yorumlar ortadayken, bir grubun bir şeyi (grunge), ondan etkilenerek yıkması bana bayağı mantıksız geliyor. Yani açık söyleyeyim bunu neden bu kadar uzun konuştuğumuzu da bilmiyorum. Bunu yüzeysel bakmak, tahlil edememek gibi yerlere çekmeye gerek yok bence. Pantera Pantera’dır, metalin kitabını yazan gruplardan biridir ve VDoP da metal tarihinin en nevi şahsına münhasır albümlerinden, sayısız gruba ilham veren albümlerinden biridir.
Dimebag hayvanlar gibi Kiss hayranı, Judas Priest hayranıdır ama VDoP’da bunların etkilerinden söz etmek ne kadar mümkündür tartışılır. Bundan yola çıkarak albümü ilham kaynaklarına ve sevilen birtakım müzisyenlere indirgeyemeyiz.
Pantera CFH’den başlayıp TGSTK’ye kadar metal tarihinin gördüğü tartışmasız en hızlı ve tavizsiz sertleşen mainstream gruptur ve bu sertleşmenin herhangi bir noktasında grunge etkisi olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta FBD VDoP’dan çok daha sert bir albüm ve sonrasında Phil’in giderek ekstremleştiğini; Morbid Angel’ı, Satyricon’u alt grup yaptığını, Darkthrone tişörtüyle poz verdiğini biliyoruz ama kimse de çıkıp “TGSTK’da Pantera Norveç black metalinden etkilendi” demiyor.
Kusura bakmayın ama Raddor hariç hiç kimse bu tartışmada ciddiye alınır bir şey yazmadı. Ya basbayağı anlamıyorsunuz demek istediğimi ya da söylediğim bir şeyi bağlamından koparıp o şekilde eleştiriyorsunuz. Pantera’nın tarihsel pozisyonunun yanlış yorumlandığı argümanına verilmiş bir cevap var mı? Yok. Ahmet’e yazdığım ilk cevapta ifade ettiğim “grunge’ın genel alanına ait olma” mevzusuna dair yorum var mı? Yok. Öyleyse benim argümanlarımı karşınıza almadan neyi tartışıyoruz siz? Aynı dili bile konuşuyor değiliz. Manowar fanlarıyla ’90′lar metalini tartışmaya çalışmaktan pek bir farkı yok bunun.
05.10.2021
@Emre Görür, Nolur bitirmeyin konuyu, çok keyifli muhabbet. Hem Metalin en çığırtkan güruhlarından olan Manowarcılara da söz hakkı doğdu.
Manowarcılar bu yorumun altına ”Sen ne anlarsın lan hıyar Progcu, poser köpek” tarzı mesajlar bekliyorum.
05.10.2021
@Emre Görür, Manowar’ı hiç mi hiç sevmeyen, grunge’ı da Pantera’yı da tanıyan bir dinleyici olarak senin Pantera’yı grunge akımına benzetme olayını sözü geçen grubun ve türün aynı zaman dilimi içinde icraat yapmış olmasına, her ikisinin de dinleyiciyi coşturan birbirinden salaş ve leş bir takım elementleri barındırmasına bağlıyorum. Müzikal bakımdan değil ama müziğe bakış açısından Pantera ve grunge ilişkili olabilir buna karşı çıkmam ama tutup da kaya gibi groove metal’e geunge dersen insanlar seni ciddiye alip da karşı argüman üretmez.
Burada dediklerin benim de dahil hiç kimsenin aklına yatmıyor. Pantera’yı da grunge metali de Alice in Chains’i de uzun bir zaman dinledim ve 5 yıldır kritik yazan veya yazmaya çalışıp analiz eden birisi olarak ikisinin arasında herhangi ilişki göremedim.
Birinci Pantera çatır çatır metal yapan, riflerini çoğu zaman thrash metale kaydıran hatta ve hatta death metal gruplarına bile ilham verecek kadar acımasız bir müzik yapan bir gruptu. Buna bağlı olarak ikincisi ise AiC köklerini metalin farklı odaklarından alan ama müziğini sludge’dan rock’n roll’a kadar yayan, azcık heavy metal, çokça da grunge ve varoşluk içeren bir grup.
Senin bahsettiğin benzerlik olayı belki de bunun %5′i dir veya hiç değildir. Ki bu kadar benzerlik Behexen ile Radiohead arasında bile vardır. O kadar yani.
05.10.2021
@Emre Görür, “Basitçe ifade etmek gerekirse, Pantera ’80′lerde glam geleneğine yaslanıyordu, ’90′larda glam’in yerini grunge aldı ve bu da doğal olarak müziğin sertleşmesine sebep oldu. “Vulgar Display of Power” basbayağı grunge temelli bir albüm. Grubun tarzına “ekstrem grunge” falan bile denebilir pekala.”
Sen buna verilmiş bir cevap yok mu diyorsun şimdi? Gerçekten insanın görmek istemediği şeyleri nasıl elediğini güzelce gösteren bir örnek, çok enteresan bir kafa. İstersen “dünya düzdür” de, ona da herkes senin istediğin ölçüde ciddi ciddi cevap versin.
05.10.2021
@Berca B., “Grubun tarzına “ekstrem grunge” falan bile denebilir pekala.”
Bu kısım cidden korku filmi gibi. Anselmo’nun yüzüne dese elinden alamayız.
06.10.2021
@Berca B., yok kendisi çok haklı, biz cevap bile veremiyoruz. Ciddiye dahi alınamayız. Oysa Dimebag’in, Anselmo’nun falan grunge sevmesi gayet “ekstrem grunge” fikrini destekleyen argümanlar olabiliyor ama biz karşı bir argüman üretemiyoruz’muş. Neredeyse Pantera bile bilmeyenlere Pantera anlatmaya çalışmak ciddi hata.
Tüm tartışmalar özet:
Emre: Pantera Metal cengaveri değil.
Emre hariç yeryüzündeki tüm metalseverler:
Hayır. Pantera metal cengaveridir.
Emre: Grunge, Pantera müziğinde önemli bir elementtir.
Emre hariç yeryüzündeki metalseverlerlerin % 99′u:
Hayır. Grunge teknik olarak Pantera’yı etkilememiştir.
Pantera, Grunge’ı top diye oynayabilir.
Grunge abartılmış bir balondur.
Pantera, nu-metal ve metalcore’a yol açmamıştır.
Grunge, depresif ergenler yaratmıştır.
Nickelback’in atası AİC ve Nirvana’dır.
Paramore grubu ilhamını Grunge’dan almıştır.
Kurt Cobain loserdır.
Layne Staley Kraldır.
Soundgarden pezevengtir.
Pantera, Carcass’ı bile siker.
RESPECT, WALK!
06.10.2021
@deadhouse, Pantera Carcass’ı yarraaamı siker.
06.10.2021
@Erhan, ahahahahaha patladım bu yorumu görünce. Boşluğuma geldi.
Ancak deadhouse haklı. Hatta “bile” yazmaya bile gerek yok.
06.10.2021
@Yiğit, Carcass daha iyi grup kanka. İstersen bir ara anlatırım.
06.10.2021
Felsefe dergilerinde makalelerin yoksa seni ciddiye almam mümkün değil. Çakma entel.
06.10.2021
@Yiğit, eski sexting partnerim muhabbeti aniden kesmeme sinirlerip nude’lerimi tumblr’da yayınlamıştı. Beni ciddiye alır mısın?
06.10.2021
@Yiğit, PA’da 2 tane kritiğim var. 7 tane barış özcan, 3 tane evrim ağacı videosu izledim. Bence ben seni ciddiye almayayım boktan hayatının devamında başarılar.
06.10.2021
@Erhan, Carcass fular metaldir.
06.10.2021
@deadhouse, fular metal candır
06.10.2021
@deadhouse, yaftsdfg
06.10.2021
@deadhouse, şu son yorumu sabahleyin gördüğümden beri aynı şeyi düşünüp duruyorum: PANTERA mı siker yoksa CARCASS mı diye…
12 saattir bulamadım.
06.10.2021
@Rzeczom, Haklısın. Çok taşaklı gruplar çünkü.
Met*llica gibi country yapmamışlar.
Pasifagresif.com’daki Pantera tartışması.
Bence de ‘ekstrem grunge’ iddialı bir laf ve muzikal biçim olarak hiç olmadı.
Yazdıklarınıza katılıyorum ancak unuttuğunuz şey Pantera’nın çok tatlı bir grunge etkili bir grup olduğu. Bu gruba Grunge etkisi yakışıyor doğrusu. Yanlış anlamayın Pantera’da bulunan Grunge ruhu her metal grubunda bi miktar bulunan grunge ruhudur.
Çok iyi tartışma ya, arada böyle hararetli tartışmalar olunca yüzüme renk geliyor.
Bu siteye bi progcu tartışması yakışır, bakalım başlatacak var mı.
Bence suffocation hızlandırılmış gothic death doom yapıyor. İngilterede katatonia, paradise lost, my dying biride akımı başlayınca suffo da kendini o yönde revize etti. Zaten burdakiler bilmez de herifler ağır sisters of mercy, fields of the nephilim hayranı. Bence bir de bu gözle dinleyin. Suffoyu death metal cengaveri olarak görmek komik yani
Infant annihilator’ın aslında ekstrem funeral doom yaptığına dair 700 paragraflık yazımla haftaya bu kritiğin altındayım.
06.10.2021
Rameau ve scarlatti’nin kpop etkilenimlerini, prokofyev’in aslında acid techno’dan nasıl beslendiğini de anlatacağım. Ancak önce biraz fizik ve zamanda yolculuk üzerine okuma yapmam lazım bu savımı doğrulamak için.
Hava -15 derece, tipi yağıyor. Korkunç bir fırtına var. Erzurumlu bu fırtınada güç bela kendini köy kahvesinden içeri atmış, gürül gürül yanan kömür sobasının yanına oturmuş ve bol demli sıcacık bir çay söylemiş. Tam o anda Pantera çalmaya başlamış ve Erzurumlu çaydan bi yudum alıp demiş ki; “Ohhhhh. Sankim beni sikiyiler.”.