Soilwork’çünün dostu, İsveç ruhlu İtalyan grup Disarmonia Mundi 2009 içinde çıkmasını beklediğimiz ama hâlâ daha bir işaretini göremediğimiz “The Isolation Songs” albümü öncesi ara sıcak mahiyetinde tadımlık bir EP’yle bizi şenlendirdi, pek de güzel oldu. Bu EP aynı zamanda grubun muhteşem debut albümü “Nebularium”un bu sene çıkan remastered versiyonuna da ikinci cd olarak eklenmiş durumda.
“The Restless Memoirs” adlı bu küçücük fıçıcık içi dolu turşucuk tadındaki dolu dolu EP, en baştan söyleyeyim yeni bestelerden oluşmuyor. Grubun önceki albümlerine koymadığı çeşitli şarkılarının yeniden kaydedilmesinden meydana gelen bir çalışma var karşımızda.
Bestelerin yazım tarihleri 1999-2006 yılları arasında değişmesine rağmen şarkılar genel olarak modern Disarmonia Mundi/Göteborg usulü melodik death metal tarzında gayet tutarlı bir çizgi izliyor, hatta işin enteresan yönü Disarmonia Mundi’nin en Göteborg soundlu (hatta yer yer In Flames tadında) işi bana kalırsa. İronik olarak bu EP’de Björn Strid’in bir katkısı yok, vokalleri bu sefer tamamen Claudio Ravinale ve Ettore Rigotti ikilisi kotarmış durumda.
Kısacası gayet leziz, son dönem Göteborg sound’unda güzel bir EP olmuş “The Restless Memoirs”.
EP’yle ilgili tek derdim prodüksiyonu ile alakalı. Özellikle bir melodik death metal albümü için çok karambol ve dağınık bir sound’u var EP’nin, ama “Mind Tricks”in daha plastik sound’undan iyi durduğu da bir gerçek. Güzel, gaz, eğlenceli, tipik son dönem Disarmonia Mundi albümü kısacası.
Şu yukardaki 3 dakikalık videoyu duyar duymaz “anam in flames olmuş bunlar” dedim. Öyle böyle değil, 1. dakikada giren kısım falan bildiğin yeni model in flames.
Şarkı yapılarında yok in flames havası da melodilerde var genelde, gerçi son dönem in flams-soilwork falan hep aynı şey oldu neticede ne diyorum ben, kafa hala moonshield’a jotun’a gidiyor eheh.
O değil bu ep’de yaklaşık 7 yıllık bi dönemde yazılan şarkıları toplamışlar ya, şarkıların çizgi olarak bu kadar tutarlı olmaları şaşırttı beni. Ettore Rigotti teee Nebularium’dan kafaya koymuş bu safkan melodeath olma işini demek.
Spiral Dance’in 1.24′te giren melodisi ve hemen arkasından gelen clean vokalleri beni benden aldı vallahi.Yeni albüm umarım Fragments of D-generation ayarında olur da bizi sevindirirler.
Loading ...
Şu yukardaki 3 dakikalık videoyu duyar duymaz “anam in flames olmuş bunlar” dedim. Öyle böyle değil, 1. dakikada giren kısım falan bildiğin yeni model in flames.
Şarkı yapılarında yok in flames havası da melodilerde var genelde, gerçi son dönem in flams-soilwork falan hep aynı şey oldu neticede ne diyorum ben, kafa hala moonshield’a jotun’a gidiyor eheh.
O değil bu ep’de yaklaşık 7 yıllık bi dönemde yazılan şarkıları toplamışlar ya, şarkıların çizgi olarak bu kadar tutarlı olmaları şaşırttı beni. Ettore Rigotti teee Nebularium’dan kafaya koymuş bu safkan melodeath olma işini demek.
Spiral Dance’in 1.24′te giren melodisi ve hemen arkasından gelen clean vokalleri beni benden aldı vallahi.Yeni albüm umarım Fragments of D-generation ayarında olur da bizi sevindirirler.