Norveç‘ten ender çıkan thrash metal gruplarından günümüzde adı en çok zikredilenlerden biri şüphesiz SUSPERIA. Özellikle DIMMU BORGIR, OLD MAN’S CHILD ve SATYRICON referansları (Tjodalv, Cyrus) sayesinde adını duyuran SUSPERIA, kısmen türdaşları olan BATTERED ve BLOOD TSUNAMI’den daha çok bilinen bir grup olarak göze çarpıyor. Yine de “Norveç’ten sadece black metal dinlenir” düsturu sonucu, bu ülkeden çıkan diğer türlerdeki iyi gruplar gibi onlar da bir nebze geri planda kalıyorlar.

Kaba bir ifadeyle günümüz gruplarıyla seksenlerdeki karşılıklarını eşlersek, METALLICA’yı TRIVIUM, PANTERA’yı LAMB OF GOD, ANTHRAX’ı da, ne bileyim MUNICIPAL WASTE karşılıyorsa, SUSPERIA’nın karşılığı da kuşkusuz TESTAMENT. Özellikle vokalist Athera’nın ses renginin Chuck Billy’ye çok benzemesi sayesinde oluşan bu durum, grubun yırtıcı ama melodik müziği ile de destekleniyor ve ortaya bu çıkıyor (ne çıkıyor?).

İnternette sıkça gördüğüm üzere, black metalden hoşlanmayan Norveçli metalseverlerin favori Norveçli gruplarından biri SUSPERIA. Özellikle death ve black metal vokallerini sevmeyen Norveçli metalciler, vokalist Athera’yı en sevdikleri Norveçli vokalistlerden biri olarak gösteriyorlar. Bu sevgiden olsa gerek, “Attitude” çıktığı hafta Norveç’in en çok satan 28. albümü olmuş.

Albüme gelirsek, grubun “Attitude”la eski “melodik black metal/death metal/thrash metal” etiketinden sıyrıldığını ve önceki iki albümdür devam eden “melodik thrash metal” klasmanına artık iyice döndüğünü söyleyebiliriz. Böylesi bir tür içerisinde özgünlük yaratmak zor olsa da, SUSPERIA’nın bu konuda başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Dediğim gibi grup melodik, ancak vokaller çatallandığında bile melodik death metal grubuna benzemiyor. Diğer yandan bu melodiklik ve sahip oldukları modern sound, onları çiğ bir thrash metal grubundan da epey farklı kılıyor. Bu yönleriyle sanırım en iyi karşılıkları, Danimarkalı MERCENARY olarak gösterilebilir.

SUSPERIA bu albümde en büyük referansı TESTAMENT’a yine çeşitli atıflar yapmakla kalmamış, Live My Dream’de Chuck Billy’yi konuk ederek olayı daha bir anlamlı kılmış. Diğer bir konuk da Sick Bastard’da karşımıza çıkan Shagrath (DIMMU BORGIR).

Özellikle Tjodalv’ın gümbür gümbür davullarıyla dinamizmini koruyan müzik, grubun en güzel örneğini “Unlimited” albümündeki Chemistry ile gösterdiği melodik yanıyla da etkileyici bir hal alıyor. Albümün en iyi ve en “heavy metal” şarkılarından Another Turn’de bunu görmek mümkün.

Bunun yanı sıra, Athera’nın bu albümde öncekilere göre daha melodik arayışlar içine girmesi pek çok nakaratın öne çıkmasına vesile olmuş ve böylece önceki albümlerdeki daha hırçın thrash metal havası bir nebze olsun daha müzikal, daha eşlik edilir, daha rock ‘n roll bir hale bürünmüş. Athera demişken, bu güçlü sesin sahibi, 9 Mart’ta geçirdiği bir kalp krizinin ardından şiddetli karın ağrısı ve iç kanama sebebiyle hastaneye kaldırılmış ve 1 ay boyunca hastanede kalmıştı. Henüz şarkı söyleyebilecek halde olmayan ve yeni yeni evinden çıkmaya başladığını öğrendiğim (Norveç sahnesinden dostlarım var… bir sürü) Athera’ya geçmiş olsun dileklerimi gönderiyorum. Dyktig sunnhet Athera (nası salladım).

Lafı dolaştırmadan, melodik, sert, cayır cayır, eşlik edilesi ve saf bir metalin icra edildiği bu albümü, bu cümlenin gidişatından hoşnut olan herkese öneriyorum.