# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Kritikler
NIGHTRAGE – Wearing a Martyr’s Crown
| 13.07.2009

Bana bunlarla gelmeyin.

Melodik death metal… Sevginin, coşkunun, hüznün, büyüklere saygının, vatandaşlık bilincinin müziği; metalci cep telefonu zillerinin vazgeçilmezi, bakkal defterlerinin incisi (fakat?), karpuzun çekirdeksizi… Siz, biz, hepimiz…

Evet hepimiz karpuzuz belki, ama bu özellikle benim her yazının girişinde bir atraksiyon yapma tutkumun, ilgi çekme çabamın önüne geçemiyor ne yazık ki. Çok çaresizim, bir bilseniz.

Neyse göz yaşlarımızı silip devam edelim. NIGHTRAGE İsveç-Yunanistan kırması bir grup bildiğiniz gibi. IN FLAMES olmasaydı var olamayacak grupların 16,041’incisi olan grup, melodik death metalin ansiklopedik karşılığı gibi. Her ama her şeyi kitabına göre oynayan NIGHTRAGE, özellikle gireni çıkanı bol (hayırlı işler) oluşuyla gündemde kalan bir yapıya sahip.

Bugüne dek Tompa (ki o ayrıldıktan sonra grup Century Media’dan Lifeforce’a düştü), Gus G. ve Per M. Jensen gibi ünlü simaları da kadrosunda bulunduran NIGHTRAGE, kanımca en iyi işini “A New Disease is Born” (ANDiB) da ortaya koymuş, bu satırların sahibinin hayatının belirli bir döneminin en önemli fon müziğini oluşturmuştu. O albümdeki türlü şahane şeyden belki de en çok öne çıkanı, vokalist Jimmie Strimell’in harika sesiydi. Hem yırtıcı, hem de temiz vokalleri çok başarılı icra eden Strimell’in NIGHTRAGE’i kendine ufak görüp daha çok insana ulaşabileceği popüler müziklere kaymasının ardından –ki bu da mantıklı bir karardı- NIGHTRAGE dört albüm süresi içindeki dokuzuncu kadro değişikliğini yaptı ve Antony Hämäläinen’i gruba kattı. Ne suretinden, ne de sesinden haz ettiğim Hämäläinen (Rising Pain tişörtlü genç), gayet vasat, karaktersiz, aynısından binlerce olan türde bir brutal vokale sahip. “Angela Gossow’un erkek olanı” desem, belki anlayan olur; ya da olmaz ne bileyim. Sonuçta vokal becerisi ve çeşitliliği açısından “Wearing a Martyr’s Crown” (WaMC) gayet vasat bir albüm.

NIGHTRAGE’in gerçekten iyi olan ve “A New Disease is Born”u da benim gözümde mükemmel bir albüm kılan en önemli yanı, Marios’un bulduğu melodilerdi. Bir şekilde çok kendine has yanları olan bu melodiler, aynı anda hem canlı, enerjik, hem de acıklı bir tat barındırmak gibi bir meziyete sahiptiler ve NIGHTRAGE sound’unun en önemli bileşeni olarak öne çıkıyorlardı. “WaMC” bu yönden “ANDiB” ile yarışacak düzeyde değil. Grup o albümdeki nefis sertlik melodiklik dozajını, bu albümde sertlikten yana bozmuş ve olmayan vokal çeşitliliği ile “ANDiB”e göre daha sıradan olan rifler de eklenince, “WaMC” bir geri adım olmaktan kurtulamamış. Sadece şu alttaki Scathing bile, tüm “WaMC” albümünden daha akılda kalıcı ve yaratıcı.

Sertlik namına girişilen olaylardan bazıları işe yararken, gereksiz etkin davul kullanımı kimi şarkıları neredeyse rahatsız edici bir hale sokmuş. Çok gereksiz ve kulağa iyi gelmeyen blast beat’leriyle “Among Wolves” bunun en bariz kanıtı; keza “Abandon”un ilk elli saniyesindeki tuhaf kick drum kullanımı da aynı şekilde.

Yazının Dakika Saniye Verilen Aşırı Kurcalayıcı Bölümü:

Albümdeki IN FLAMES etkisinden de bahsetmek lazım diye düşünüyorum, çünkü zaten IN FLAMES’in izinden yürüyen gruplar kervanının bayraktarlarından olan NIGHTRAGE, bu albümde kimi yerlerde işin dozunu biraz kaçırmış. Saniye dakika vermek istemiyorum, ancak öyle bariz bir örnek var ki, belirtmeden edemeyeceğim. Albümün iyi şarkılarından “A Grim Struggle”, baş kısmını IN FLAMES’in “Reflect the Storm”undan, ortasındaki akustik kısmını da yine IN FLAMES’in “Alias”ından alıyor. “Reflect the Storm” kısmı zaten baştan fark ediliyor, ama “A Grim Struggle”ın 2.50-3.40 arasıyla “Alias”ın 2.33-3.40 arası ancak bu kadar benzeşebilir. Duyar duymaz algılanan bu tip şeyler, etkilenme dozunun aşırıya kaçmasından başka bir şeyi akla getirmiyor. Bunun yanı sıra, “Futile Tears”ın giriş rifinin, bir önceki albümün hayvan şarkısı “Scars of the Past”in ana rifinin (0.19) daha kötü bir mutasyonu olması da, gruba aşina kulaklardan (benim bu; kulağım ben) kaçmıyor.

Özetlemek gerekirse “WaMC”, kötü bir kapak, vasıfsız bir vokalist ve eskiyi kesinlikle aratan şarkılarla dolu, içinde “ANDiB”den fırlamışçasına duran “Mocking Modesty” gibi bir cevheri barındıran özelliksiz ve şahsım adına hayal kırıklığı yaratan bir albüm. Bir önceki vokalist ve baskın melodiklik olsaydı, bu besteler bile çok daha çekici olabilirdi, lakin şu durumda “Wearing a Martyr’s Crown”a ortalamanın üstü bir not vermek, hem NIGHTRAGE’in geçmişine haksızlık olur, hem de grubu seviyor olmama rağmen benim içime sinmez.

Umarım, gerçekten iyi bir besteci olduğunu düşündüğüm Marios, yazdığı melodilerin birbirinden güzel olduğunu fark edip, birbirine çok benzeyen, hep aynı yapılardan oluşan ama sonuçta ağızda nefis bir tat bırakan stereotip şarkılarından yazmayı sürdürür de NIGHTRAGE eski IN FLAMES’i özleyenlerin can simitlerinden biri olmaya devam eder.

5,5/10
Albümün okur notu: 12345678910 (7.35/10, Toplam oy: 40)
Loading ... Loading ...
etiketler:
  Albüm bilgileri
Çıkış tarihi
2009
Şirket
Lifeforce Records
Şarkılar
01. Shed The Blood
02. Collision Of Fate
03. A Grim Struggle
04. Wearing A Martyr's Crown
05. Among Wolves
06. Abandon
07. Futile Tears
08. Wounded Angels
09. Mocking Modesty
10. Failure Of All Human Emotions
11. Sting Of Remorse
12. Holier Than Thou (Metallica cover - Japonya bonus'u)
13. Failure Of All Human Emotions (demo)
  Yorum alanı

“NIGHTRAGE – Wearing a Martyr’s Crown” yazısına 7 yorum var

  1. Sambalici says:

    jimmie strimmel gruptan komple diğer “A New Disease is Born” kadrosunu alıp da ayrıldı, gittiler “dead by april”i kurdular, pop metal yapmaya başladılar, ek olarak belirteyim. (tür adı kendi tabirleri)

  2. Ugur says:

    5,5? Naptınız beyler? Bu albüme 5,5 verilir mi? Buna 5,5 veriliyorsa bence gidelim The Jester Race falan dinleyelim.Anca o keser bizi.Kimse kusura bakmasın ama bir önceki albümde vokalleri üstlenen şahıs hiç de Nightrage’e yakışmıyordu.Antony Hämäläinen havada karada geçer o şahsı.Albüme vasat demişsiniz de beyler melodik death metal’i böyle kaliteli, adam gibi yapabilen kaç grup kaldı? Ona göre düşünelim.Bir de nerdeyse bütün ortamlarda albüm el üstünde tutuluyor ama Pasif Agresif’te ortalama altı bir puan ve vasat tanımlaması yapılıyor.Bence biraz kişisel bir boyutu var gibi.Ahmet Bey sizi Marios’a şikayet ediciğim :D

  3. Ahmet Saraçoğlu says:

    Albüme dair her konuda farklı düşünüyoruz demek ki. “melodik death metal’i böyle kaliteli, adam gibi yapabilen kaç grup kaldı?” diyorsun, ben de o yüzden düşük verdim çünkü Nightrage bundan çok daha fazlasını yapabilir. Sevemiyorum ben bu albümü. Yaratıcı bi şey bulamıyorum. Hele vokallere dayanamıyorum. :)

    Okur notu da pek farklı değil benim verdiğim notla, demek ki bir ben değilim öyle düşünen.

  4. heat says:

    videoyu izleyince albümü bi kere daha dinledim bence zerre vasatlık barındırmayan son derece taş bi albüm ayrıca hamalainen in vokalleride gayet iyi bazen bana junior tompa gibi bile geliyor okur notunun dusuklugude o donemdeki bircilerin bollugundan bana kalırsa.

  5. Kıvanç says:

    2009′un en vasat albümlerinden birisi.

  6. iksvayzed says:

    Benden en az 8 çalışır, A New Disease Is Born albümüne göre kat kat daha giderli buluyorum bu albümü, vokalde hiç rahatsız etmiyor beni.

  7. Ümit says:

    Sting Of Remorse hatırına en az 8′lik albüm.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.