Almanya’dan gelen melodik thrash metal grubu Contradiction, çokça Kreator (normal tabi adamlar Alman), biraz The Haunted (normal tabi The Haunted tanrı), biraz da hardcore (normal tabi… evet) kokan bir müzik yapıyor. Özellikle vokalistin sesi bir hayli hardcore’umsu geldi. Gitar sound’unun çok güzel olduğu bu geyik isimli albümde, özellikle ilk şarkıda Kreator etkisini görmemek elde değil. Albüme adını veren ve Kreator’ı az da olsa çıtlatan ikinci şarkıda ise mükemmel bir nakarat olduğunu söylemeliyim. Çok çok iyi olmuş. Bulabilirseniz bu şarkıyı bir duymanızı öneririm.

Gruba getirebileceğim bir eleştiri, aynı sisteme çok sık başvurması. O sistem nedir? Şöyle açıklayalım: Şarkı yavaş bir şekilde başlıyor, davul ve gitar kısa bir giriş yapıyor, ardından birden davul susuyor ve gitar tek başına riff’e geçiyor, arkasından davul da olaya katılıyor ve böylece devam ediyor. Bu klasikleşmiş şarkıya giriş şeklinin amacı nedir? Yani her şeyin bir anda susması ve gitarın tek başına riff’i çaldıktan sonra davulun girmesi falan? Gaz bir hava yaratmak. Evet. Ama grup bu noktada kanımca hatalı bir iş yapıyor ve davulu hızlı bir şekilde değil, yine orta tempoda sokuyor. Böylece de istenen gaza getirme ve enerji pompalama amacına ulaşılamıyor. Grup yaptığı müzik düşünüldüğünde daha enerjik ve gaza getirici olmalı bence (prodüktör mü olsam ne yapsam). Bu şekilde bir eksiklik varmış gibi oluyor ve insan tam istediğini alamıyor. Hızlı parçalar da var tabi ama nedense o vahşi, çiğ enerjiyi alamadım. Bunda riff’lerin çok basit olması da etkili sanırım.

Bu da böyle bir grup işte. Kolay icra edilebilir, solosuz, az melodik bir thrash metal. Sadece albüme adını veren şarkının nakaratını dinleyin, gerisini dinlemeseniz de olur